Şuçun Faili Olarak Kadın

Gülçin Orhan

doi:10.59445/ijephss.1342029

Derleme

Şuçun Faili Olarak Kadın

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 4, 346 - 365, 16.10.2023

Gülçin Orhan

https://doi.org/10.59445/ijephss.1342029

Öz

Bütün toplumlarda önemli bir problem sahası olan ve insanlık tarihinin başlangıcından beridir varlığını sürdüren suçu ve suçluluğu anlamaya yönelik birçok disiplin, çeşitli açıklamalar öne sürmüştür. Suçluluğun erkek cinsiyetiyle özdeşleştirilen bir olgu olması ile ve toplumsal cinsiyetin de etkisiyle suç işleyen kadınlar, erkeklerden daha çok yadırganarak toplumdan izole edilmişlerdir. Kadın ve suçluluk birbirine uzak iki olgu olarak düşünülse de geçmişten günümüze değin kadınların çeşitli şekillerde ve birtakım motivasyonlarla suça yöneldiği görülmektedir. Hatta son zamanlarda suç işleyen kadın oranındaki artış, dikkat çekici olmuştur. Kadınlar sıklıkla madde ile bağlantılı suçlar, aile ve yakın ilişki içerisinde olduğu bireyleri öldürme, hakaret, hırsızlık ve dolandırıcılık suçlarından hüküm giymektedirler. Kadınların suça yöneliminin arka planında istismar gibi geçmiş travmatik yaşantılar, hormonlar, iş hayatına katılımdaki artış, dezavantajlı yaşam koşulları ve psikolojik bozukluklar gibi pek çok unsurun etkisi olduğu belirtilmektedir. Kadınların neden suçun faili olduğuna yönelik pek çok açıklama getirilmiş ise de kadın suçluluğunu önleme ve müdahale çalışmalarının oldukça sınırlı kaldığı göze çarpmaktadır. Dolayısıyla başarılı bir risk değerlendirme, önleme ve müdahale programları geliştirmek için kadın suçluluğunu belirli faktörlere indirgemek yerine çok yönlü şekilde ele alarak incelemenin en yararlı yaklaşım olacağı düşünülmektedir. İlaveten suç faili kadınların yeniden suç işlemelerini önlemede ve topluma kazandırılmalarında başarıya ulaşmak için hizmet sağlayıcıların profesyonel hizmet sunumuna katkı sağlayacak programların geliştirilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Suçluluk, Kadın, Travma, Toplumsal Cinsiyet, Psikolojik Bozukluk

Etik Beyan

Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur.

Destekleyen Kurum

Çalışma, kamusal, özel, ticari nitelikte ya da kar amacı gütmeyen herhangi bir kurumdan destek alınmadan hazırlanmıştır.

Proje Numarası

Kaynakça

Adalet Bakanlığı Mağdur Bilgilendirme (t.y.). Suç Nedir? 10.08.2023, https://magdurbilgi.adalet.gov.tr/298/Suc-Nedir#:~:text=Toplumsal%20d%C3%BCzenin%20devam%C4%B1%20a%C3%A7%C4%B1s%C4%B1ndan%20korunmas%C4%B1,Su%C3%A7%20ancak%20kanunla%20d%C3%BCzenlenir.
Akgün, R. ve Çifci, E. G. (2014). Kadınlar Neden Adam Öldürür: Suça Götüren Dokuz Sebep. Adli Bilimler Dergisi, 13(2):13-21.
Akpınar, İ. (2023). Kadın suçluluğu: Kayseri örneği. Sosyoloji Notları, 7(1) , 27-47.
Akpolat, Y. (2011). Suça “Mahkûm” Kadınlar: Erzurum Ceza ve Tutukevinde Bulunan Kadın Mahkûmlar Üzerine Yapılmış Nitel Görüşme Uygulaması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(46):233-243.
Artuk, M. E., & Alşahin, E. (2018). Kriminoloji (2. Baskı). Adalet Yayınevi.
Balcı, F. (2011). Kadın Suçlularına Karşı Polisin Yaklaşımı ve İletişimin Etkisi (ABD Örneği). Atatürk İletişim Dergisi, 1:149-160.
Barkan, S. E. (2017). Criminology: A sociological understanding (7. baskı). Pearson Education Inc.
Baskin, D. ve Sommers, I. (1998). Casualties of Community Disorder: Women’s Careers in Violent Crime. Westview Press, Boulder, CO.
Bastick, M. ve Townhead, L. (2008). Women in Prison: A Commentary on the UN Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners. Geneva: Quaker United Nations Office, 12.03.2023, http://www.quno.org/geneva/pdf/humanrights/women-in-prison/WiPCommentarySMRs200806-English.pdf
Bayezit, G. ve Korkmaz, A. (2023). Kavga olaylarını etkileyen sosyokültürel faktörler: Bingöl örneği. Sosyolojik Düşün, 8(2), 192-222 .
Bayraktar, S. (2021). Adli Psikoloji. Anı Yayıncılık.
Boys, A., Bebbington, P., Brugha, J., Coid, J., Jenkins, R., Lewis G ve ark. (2002). Drug Use Initiation in Prison: Results from a National Prison Survey in England and Wales. Addiction, 97:1551-1560.
Brownstein, H. H., Spunt, B. J., Crimmins, S. M. ve Langley, S. C. (1995). Women who Kill in Drug Market Situations. Justice Quarterly, 12(3):473-498.
Burkay, S. (2008). Teorik çerçevede suç. ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 2(4):1-15.
Butler, T., Andrews, G., Allnutt, S., Sakashita, C., Smith, N. E. ve Basson, J. (2006). Mental Disorders in Australian Prisoners: A Comparison with a Community Sample. Australian & New Zealand Journal of Psychiatry, 40(3):272-276.
Butler, T., Levy, M., Dolan, K. ve Kaldor, J. (2003). Drug Use and Its Correlates in an Australian Prisoner Population. Addiction Research and Theory, 11:89-101.
Cale, E. M. ve Lilienfeld, S. O. (2002). Sex Differences in Psychopathy and Antisocial Personality Disorder: A Review and Integration. Clinical Psychology Review, 22(8):1179-1207.
Canter, D. (2011). Suç Psikolojisi. Özgün adı: Criminal Psychology: Topics in Applied Psychology (2008). (Çev. A. Dönmez, I. Çoklar-Başer, M. Güler), İmge Kitabevi.
Canter, D. (2021). Suç Psikolojisi (2. Baskı). Özgün adı: Criminal Psychology (Çev. A. Dönmez, I. Çoklar-Başer, M. Güler), Sola Unitas.
Carson, E. A. ve Golinelli, D. (2013). Prisoners in 2012 - Advance counts (NCJ Report No. 242467). Washington, DC: Bureau of Justice Statistics, U.S. Department of Justice, 11.03.2023, http://www.bjs.gov/content/pub/pdf/p12ac.pdf
Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü (t.y.). Ceza İnfaz Kurumu İstatistikleri. 11.08.2023, https://cte.adalet.gov.tr/Home/SayfaDetay/cik-istatistikleri12012021090932
Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğü (t.y.). Genel Bilgi. 11.08.2023, https://cte.adalet.gov.tr/Home/SayfaDetay/cik-genel-bilgi
Cloninger, C. R. ve Guze, S. B. (1970). Psychiatric Illness and Female Criminality: The Role of Sociopathy and Hysteria in the Antisocial Woman. American Journal of Psychiatry, 127:303-311.
Coleman, J. C. ve Hendry, L. B. (1999). The Nature of Adolescence. Routledge.
Coll, C. G., Miller, J. B., Fields, J. P. ve Mathews, B. (1997). The Experiences of Women in Prison: Implications for Services and Prevention. Women & Therapy, 20:11-28.
Corston, J. (2007). The Corston Report: A Review of Women with Particular Vulnerabilities in the Criminal Justice System. Home Office.
Council of Europe (2009). Annual Penal Statistics Space 1, 13.04.2023, http://www.coe.int/t/dghl/standardsetting/cdpc/bureau%20documents/PC-CP(2011)3%20E%20- %20SPACE%20I%202009.pdf
Covington, S. (2003). “A woman’s Journey Home: Challenges for Female Offenders” (Ed. In J. Travis, M. Waul), Prisoners Once Removed: The Impact of Incarceration and Reentry on Children, Families, and Communities, ss.67-103, The Urban Institute Press.
Çalışkan, A. (2022). Suça İlişkin Makro Veriler Üzerinden Kadın Suçluluğunun Analizi: Türkiye Özelinde Dönemsel Tespitler. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 71:144-167.
Çelik, N. (2019). “Kadın Tutuklu Hükümlülerin Travma Düzeyleri ve Bilişsel Çarpıtma Şekillerinin Toplum Örneklemi ile Karşılaştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Işık Üniversitesi.
Çoban, A. İ. ve Akgün, R. (2011). Ankara Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda Kalan Kadın Hükümlülerin Psikososyal Durumlarının Saptanması ve Sosyal Desteklerinin Belirlenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(2):63-78.
Demirbaş, H. (2019). Psikopatoloji ve Suç. Nobel Akademik Yayıncılık.
Demirbaş, H. (2020). “Kadın ve Suç: Birbiri ile İlişkilendirilmesi Zor İki Kavram” (Ed. Aysel Günindi Ersöz), Destandan Güncele Doğudan Batıya Kadın Üzerine Tartışmalar, ss.97-116, Nobel Akademik Yayıncılık.
Dızman, Z. Ş. (2019). Kadın Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 90:433-441.
Dolan, M., ve Völlm, B. (2009). Antisocial Personality Disorder and Psychopathy in Women: A Literature Review on the Reliability and Validity of Assessment Instruments. International Journal of Law and Psychiatry, 32(1):2-9.
Eskiçorapçı, E. (2022). Türkiye’de Kadın Suçluluğunun Feminist Sosyal Hizmet Bağlamında İncelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 12:1-16.
European Monitoring Centre for Drugs, Drug Addiction (EMCDDA) (2004, November). 2004 annual report: The state of the drugs problem in the European Union and Norway. Lisbon: EMCDDA, 10.04.2023, http://www.emcdda.europa.eu/publications/annual-report/2004
Fair, H. (2009). International Review of Women's Prisons. Prison Services Journal, 184:3-8.
Finkelhor, D., Hammer, H. ve Sedlak, A. (2008). Sexually Assaulted Children: National Estimates and Characteristics. U.S. Department of Justice, Office of Justice Programs, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention.
Flowers, R. B. (1987). Women and Criminality: The Woman as Victim, Offender, and Practitioner. Greenwood Press.
Forouzan, E. ve Cooke, D. J. (2005). Figuring out La Femme Fatale: Conceptual and Assessment Issues Concerning Psychopathy in Females. Behavioral Sciences & the Law, 23:765-778.
Ginn, S. (2013). Women Prisoners. BMJ Clinical Research, 1-4. (346, e8318).
Glaze, L. E. (2010). Correctional Populations in the United States, 2009. Office of Justice Programs, Bureau of Justice Statistics (NCJ Publication No. 23168). Washington, DC: US Department of Justice, 2010, 11.04.2023, http://bjs.ojp.usdoj.gov/content/pub/pdf/cpus09.pdf
Greenfeld, L. A. ve Snell, T. L. (1999). Women Offenders (NCJ Report No.175688). Washington, DC: Bureau of Justice Statistics, U.S. Department of Justice, 11.04.2023, http://bjs.ojp .usdoj.gov/content/pub/pdf/wo.pdf
Gueta, K. ve Chen, G. (2016). I Wanted to Rebel, but There They Hit Me Even Harder Discourse Analysis of Israeli Women Offenders’ Accounts of Their Pathways to Substance Abuse and Crime. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 60(7):787-807.
Güldoğan, E. (2010). “Kadınları Suça İten Psikolojik Nedenler: Adam Öldürme Suçu İşlemiş Kadınlar Örnekleminde Bir İnceleme”, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi.
Güney, S. (2020). “Türkiye’de Cinayet İşlemiş Kadınların Suçlu Profili ve Temel Kişilik Özellikleri”, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Harris, F., Hek, G. ve Condon, L. (2007). Health Needs of Prisoners in England and Wales: The Implications for Prison Healthcare of Gender, Age and Ethnicity. Health & Social Care in the Community, 15(1):56–66.
Haydaroğlu, İ. (2017). “Kadın Suçluluğunun Bölgesel Farklılığına Yönelik Bir Alan Araştırması: Mardin ve Antalya Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi.
Hesselbrock, M. N., Weiderman, M. A. ve Reed, H. B. C. (1985). Effect of Age, Sex, Drinking History and Antisocial Personality on Neuropsychology of Alcoholics. Journal of Studies on Alcohol, 46:313-320.
Hirschinger, N. B., Grisso, J. A., Wallace, D. B., McCollum, K. F., Schwarz, D. F., Sammel, M. D., . . . Anderson, E. (2003). A Case-Control Study of Female-to-female Nonintimate Violence in an Urban Area. American Journal of Public Health, 93(7):1098-1103.
Islam-Zwart, K. A. ve Vik, P. W. (2004). Female Adjustment to Incarceration as Influenced by Sexual Assault History. Criminal Justice and Behavior, 31:521-541.
Israeli Prison Service (2009). Annual Report. Israeli Prison Authority.
İçli, T. ve Öğün, A., (1988). Sosyal Değişme Süreci İçinde Kadın Suçluluğu. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 5(2):17-32.
Jensen, V., Barrientos, L. ve Neimand, A. (2012). “Women and Criminal Offending: Individual Level Perspektives” (Ed. V. Jensen). Women Criminals: An Encyclopedia of People and Issues, Volume 1.
Jordan, B. K., Federman, E. B., Burns, B. J., Schlenger, W. E., Fairbank, J. A. ve Caddell, J. M. (2002). Lifetime Use of Mental Health and Substance Abuse Treatment Services by Incarcerated Women Felons. Psychiatric Services, 53:317-325.
Kenevir, F. (2017). Hayata ve Vücut Dokunulmazlığına Karşı İşlenen Suçlarda Kadın Suçluluğu ve Dindarlık İlişkisi. Journal of History Culture and Art Research, 6(3):781-802.
Kessler, R. C., McGonagle, K. A. ve Zhao, S. (1994). Lifetime and Twelve Month Prevalence of DSM-III-R Psychiatric Disorders in the United States - Results from the National Comorbidity Survey. Archives of General Psychiatry, 51:8-10.
Kıran, H. (2012). “Adam Öldürme Suçundan Ceza İnfaz Kurumunda Bulunan Kadınların Öfke Tarzları, Problem Çözme Becerileri ve Anksiyete Düzeyleri Arasındaki İlişki”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi.
Koçak, S. (2021). Adli Alanda Kadın Suçluluğunun Görünürlüğü Üzerine Eleştirel Bir Bakış. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32(2):607-621.
Koons-Witt, B. ve Schram, P. J. (2003). The Prevalence and Nature of Violent Offending by Females. Journal of Criminal Justice, 31(4):361-371.
Kruttschnitt, C., Gartner, R. ve Hussemann, J. (2008). Female Violent Offenders: Moral Panics or More Serious Offenders? Australian & New Zealand Journal of Criminology, 41(1):9-35.
Lewis, C. (2006). Treating Incarcerated Women: Gender Matters. The Psychiatric Clinics of North America, 29(3):773-789.
Lewis, C. E. ve Bucholz, K. K. (1991). Alcoholism, Antisocial Behavior and Family History. British Journal of Addiction, 86:177-194.
Lilienfeld, S. O., Van Valkenburg, C., Larntz, K. ve Akiskal, H. S. (1986). The Relationship of Histrionic Personality Disorder to Antisocial Personality and Somatization Disorders. American Journal of Psychiatry, 143:718-722.
MacDonald, M. (2005a). Presented at ‘What Works with Women Offenders: The Gap Between Policy and Implementation: Lessons from Other Countries on Dealing with Drug Related Offenders’, 10.04.2023, http://www.uce.ac.uk/crq/moragpubs.htm
MacDonald, M. (2005b). A Study of the Health Care Provision, Existing Drug Services and Strategies Operating in Prisons in Ten Countries from Central and Eastern Europe. HEUNI Papers, No. 23, Helsinki: The European Institute for Crime Prevention and Control, affiliated with the United Nations.
Maden, A. (2007). England's New Mental Health Act Represents Law Catching up with Science: A Commentary on Peter Lepping's Ethical Analysis of the New Mental Health Legislation in England and Wales. Philosophy, Ethics, and Humanities in Medicine, 2(1):1-3.
Maden, T., Swinton, M. ve Gunn, J. (1994). Psychiatric Disorder in Women Serving a Prison Sentence. The British Journal of Psychiatry, 164(1):44-54.
MacDonald, M. (2013). Women Prisoners, Mental Health, Violence and Abuse. International Journal of Law and Psychiatry, 36(3-4):293-303.
Messina, N. P., Burdon, W. M. ve Prendergast, M. L. (2003). Assessing the Needs of Women in Institutional Therapeutic Communities. J Offend Rehabil, 37(2):89-106.
McIvor, G. ve Burman, M. (2011). Understanding the Drivers of Female Imprisonment in Scotland. Glasgow: Scottish Centre for Crime and Justice, 10.04.2023, http://www.sccjr.ac.uk/documents/Report%202011%2002%20-%20Female%20imprisonment. pdf
Miller, J. (1998). Up It Up: Gender and the Accomplishment of Street Robbery. Criminology, 36(1):37-66.
Moloney, K .P., van den Bergh, B. J. ve Moller, L. F. (2009). Women in Prison: The Central Issues of Gender Characteristics and Trauma History. Public Health, 123(6):426-430.
Mulder, R. T., Wells, J. E., Joyce, P. R. ve Bushnell, J. A. (1994). Antisocial Women. Journal of Personality Disorders, 8(4):279-287.
Mullen, P. E., Briggs, S., Dalton, T. ve Burt, M. (2000). Forensic Mental Health Services in Australia. International Journal of Law and Psychiatry. 23(5-6):433-452.
O'Brien, M., & Yar, M. (2008). Criminology: The Key Concepts (1st ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203895184
Ogloff, J. R. (2002). Identifying and Accommodating the Needs of Mentally Ill People in Gaols and Prisons. Psychiatry, Psychology and Law, 9(1):1-33.
Özbek, B. (2020). Cinayet Suçu İşleyen Kadın Hükümlülerde Din Algısı: Ankara Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği. Türk Din Psikolojisi Dergisi, 1:149-179.
Özer, Y. E. ve Çolak, M. (2015). Yoksulluk, Dezavantajlı Grup ve Suç İlişkisine Yönelik Bir Alan Araştırması: İzmir Kadın Sığınma Evleri Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(3):479-491.
Rasmussen, K., Storaester, O. ve Levander, S. (1999). Personality Disorders, Psychopathy and Crime in a Norwegian Prison Population. International Journal of Law and Psychiatry, 22:91-97.
Regier, D. A., Myers, J. K., Kramer, M., Robins, L. N., Blazer, D. C., Hough, R. L., ... Locke, B. Z. (1984). The NIMH Epidemiological Catchment Area Program: Historical Context, Major Objectives, and Study Population Characteristics. Archives of General Psychiatry, 41(10):934-941.
Reviere, R. ve Young, V. D. (2004). Aging Behind Bars: Health Care for Older Female Inmates. Journal of Women & Aging, 16(1-2):55–69.
Robins, L. N., Tipp, J. ve Przybeck, T. (1991). “Antisocial Personality” (Ed. In L. N. Robins, D. A. Regier), Psychiatric Disorders in America: The Epidemiologic Catchment Area Study, ss.258-290, Free Press.
Salisbury, E. J. ve Van Voorhis, P. (2009). Gendered Pathways: A Quantitative Investigation of Women Probationer’s Paths to Incarceration. Criminal Justice and Behavior, 36(6):541-566.
Saruç, S. (2013). Kadın Hükümlüler: “Cezaevi Yaşantısı ve Tahliye Sonrası Gereksinimler”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Salekin, R. T., Rogers, R. ve Sewell, K. W. (1997). Construct Validity of Psychopathy In a Female Offender Sample: A Multitrait - Multimethod Evaluation. Journal of Abnormal Psychology, 106(4):576-585.
Salekin, R. T., Rogers, R., Ustad, K. L. ve Sewell, K. W. (1998). Psychopathy and Recidivism Among Female Inmates. Law and Human Behavior, 22(1):109-128.
Schwartz, J. (2008). “Comparing Women and Men Who Kill” (Ed. In M. Delisi, P. J. Conis), Violent Offenders: Theory, Research, Public Policy, and Practice, ss.119-140, Jones and Bartlett, Sudbury, MA.
Scott, L. J. ve Davies, K. (2002). Beyond the Statistics: An Examination of Killing by Women in Three Georgia Counties. Homicide Studies, 6(4):297-324.
Shaw, J., Appleby, L. ve Baker, D. (2003). Safer Prisons: A National Study of Prison Suicides 1999-2000 by the National Confidential Inquiry into Suicides and Homicides by People with Mental Illness. Department of Health.
Singleton, N., Bumpstead, R., O'Brian, M., Lee, A., ve Meltzer, H. (2000). Psychiatric Morbidity among Adults Living in Private Households, 2000. Summary Report. The Stationary Office.
Singleton, N., Meltzer, H., Gatward, R., Coid, J. W. ve Deasy, D. (1998). Psychiatric Morbidity Among Prisoners: Summary Report. The Stationary Office.
Taylor, R. (2004). Women in Prison and Children of Imprisoned Mothers: Preliminary Research Paper. Quaker United Nations Offices.
Temurçin, K. ve Haydaroğlu, İ. (2017). Kadın Suçluluğu Üzerine Bir Araştırma: Mardin ve Antalya Kapalı Cezaevleri Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 41:197-212.
TÜİK (2023a, 17 Mayıs). İstatistiklerle Gençlik. 10.08.2023, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Genclik-2022-49670
TÜİK (2023b, 6 Mart). İstatistiklerle Kadın, 2022. 10.08.2023, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Kadin-2022-49668
TÜİK (2021, 2 Kasım). Ceza İnfaz Kurumu İstatistikleri 2020, 11.08.2023, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Ceza-Infaz-Kurumu-Istatistikleri-2020-37202
United Nations Office on Drugs and Crime (2004). Substance Abuse Treatment and Care for Women: Case Studies and Lessons Learned. Vienna: UNODC,10.04.2023, http://www.unodc. org/pdf/report_2004-08-30_1.pdf
Warren, J. I., Burnette, M., South, S. C., Chauhan, P., Bale, R. ve Friend, R. (2002). Personality Disorders and Violence Among Female Prison Inmates. Journal of the American Academy of Psychiatry & the Law, 30(4):502-509.
Wattanaporn, K. A. ve Holtfreter, K. (2014). The Impact of Feminist Pathways Research on Gender-Responsive Policy and Practice. Feminist Criminology, 9(3):191-207.
Williams, B. A., Lindquist, K., Sudore, R. L., Strupp, H. M., Willmott, D. J. ve Walter, L. C. (2006). Being Old and Doing Time: Functional Impairment and Adverse Experiences of Geriatric Female Prisoners. Journal of the American Geriatrics Society, 54(4):702-707.
Willison, J. S. (2016). Characteristics of Violent Crime Committed by Female Prisoners. Violence and Victims, 31(3):552-570.
van den Bergh, B., Gatherer, A., Fraser, A. ve Moller, L. (2011). Imprisonment and Women's Health: Concerns about Gender Sensitivity, Human Rights and Public Health. Bulletin of the World Health Organization, 89(9):689-694.
Yöndem, Z. D. (2017). “Kadın Suçlularda Psikolojik Müdahaleler” (Ed. Emre Şenol-Durak, Mithat Durak), Adli Psikolojide Psikolojik Tedavi ve Rehabilitasyon, ss.153-182, Nobel Akademik Yayıncılık.

WOMAN AS PERPETRATOR OF CRIME

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 4, 346 - 365, 16.10.2023

Gülçin Orhan

https://doi.org/10.59445/ijephss.1342029

Öz

Many disciplines have put forward various explanations to understand crime and criminality, which is an important problematic topic in all societies and has existed since the beginning of human history. Because criminality is associated with the male gender and the influence of gender, women who commit crimes have been isolated from society more than men. Although women and criminality are thought to be two distant phenomena, it is seen that women have turned to crime in various ways and with certain motivations from the past to the present. In fact, the recent increase in the proportion of women committing crimes has been striking. Women are frequently convicted of substance-related offences, murder of family members and close relatives, insult, theft and fraud. It is stated that many factors such as past traumatic experiences such as abuse, hormones, increased participation in business life, disadvantaged living conditions and psychological disorders have an impact on the background of women’s tendency towards crime. Although many explanations have been offered as to why women became perpetrators of crime, it is noticeable that prevention and intervention works on women’s criminality remain quite limited. Therefore, in order to develop successful risk assessment, prevention and intervention programmes, it is thought that the most useful approach would be to examine female criminality in a multidimensional way instead of reducing it to certain factors. In addition, it is recommended to develop programmes that will contribute to service providers to provide professional services in order to achieve success in preventing recidivism and reintegration of female offenders into society.

Anahtar Kelimeler

Criminality, Woman, Trauma, Gender, Psychological Disorder

Etik Beyan

It is declared that scientific and ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources used have been properly cited.

Destekleyen Kurum

This research received no specific grant from any funding agency in the public, commercial, or not-for-profit sectors.

Proje Numarası

Kaynakça

Adalet Bakanlığı Mağdur Bilgilendirme (t.y.). Suç Nedir? 10.08.2023, https://magdurbilgi.adalet.gov.tr/298/Suc-Nedir#:~:text=Toplumsal%20d%C3%BCzenin%20devam%C4%B1%20a%C3%A7%C4%B1s%C4%B1ndan%20korunmas%C4%B1,Su%C3%A7%20ancak%20kanunla%20d%C3%BCzenlenir.
Akgün, R. ve Çifci, E. G. (2014). Kadınlar Neden Adam Öldürür: Suça Götüren Dokuz Sebep. Adli Bilimler Dergisi, 13(2):13-21.
Akpınar, İ. (2023). Kadın suçluluğu: Kayseri örneği. Sosyoloji Notları, 7(1) , 27-47.
Akpolat, Y. (2011). Suça “Mahkûm” Kadınlar: Erzurum Ceza ve Tutukevinde Bulunan Kadın Mahkûmlar Üzerine Yapılmış Nitel Görüşme Uygulaması. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(46):233-243.
Artuk, M. E., & Alşahin, E. (2018). Kriminoloji (2. Baskı). Adalet Yayınevi.
Balcı, F. (2011). Kadın Suçlularına Karşı Polisin Yaklaşımı ve İletişimin Etkisi (ABD Örneği). Atatürk İletişim Dergisi, 1:149-160.
Barkan, S. E. (2017). Criminology: A sociological understanding (7. baskı). Pearson Education Inc.
Baskin, D. ve Sommers, I. (1998). Casualties of Community Disorder: Women’s Careers in Violent Crime. Westview Press, Boulder, CO.
Bastick, M. ve Townhead, L. (2008). Women in Prison: A Commentary on the UN Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners. Geneva: Quaker United Nations Office, 12.03.2023, http://www.quno.org/geneva/pdf/humanrights/women-in-prison/WiPCommentarySMRs200806-English.pdf
Bayezit, G. ve Korkmaz, A. (2023). Kavga olaylarını etkileyen sosyokültürel faktörler: Bingöl örneği. Sosyolojik Düşün, 8(2), 192-222 .
Bayraktar, S. (2021). Adli Psikoloji. Anı Yayıncılık.
Boys, A., Bebbington, P., Brugha, J., Coid, J., Jenkins, R., Lewis G ve ark. (2002). Drug Use Initiation in Prison: Results from a National Prison Survey in England and Wales. Addiction, 97:1551-1560.
Brownstein, H. H., Spunt, B. J., Crimmins, S. M. ve Langley, S. C. (1995). Women who Kill in Drug Market Situations. Justice Quarterly, 12(3):473-498.
Burkay, S. (2008). Teorik çerçevede suç. ETHOS: Felsefe ve Toplumsal Bilimlerde Diyaloglar, 2(4):1-15.
Butler, T., Andrews, G., Allnutt, S., Sakashita, C., Smith, N. E. ve Basson, J. (2006). Mental Disorders in Australian Prisoners: A Comparison with a Community Sample. Australian & New Zealand Journal of Psychiatry, 40(3):272-276.
Butler, T., Levy, M., Dolan, K. ve Kaldor, J. (2003). Drug Use and Its Correlates in an Australian Prisoner Population. Addiction Research and Theory, 11:89-101.
Cale, E. M. ve Lilienfeld, S. O. (2002). Sex Differences in Psychopathy and Antisocial Personality Disorder: A Review and Integration. Clinical Psychology Review, 22(8):1179-1207.
Canter, D. (2011). Suç Psikolojisi. Özgün adı: Criminal Psychology: Topics in Applied Psychology (2008). (Çev. A. Dönmez, I. Çoklar-Başer, M. Güler), İmge Kitabevi.
Canter, D. (2021). Suç Psikolojisi (2. Baskı). Özgün adı: Criminal Psychology (Çev. A. Dönmez, I. Çoklar-Başer, M. Güler), Sola Unitas.
Carson, E. A. ve Golinelli, D. (2013). Prisoners in 2012 - Advance counts (NCJ Report No. 242467). Washington, DC: Bureau of Justice Statistics, U.S. Department of Justice, 11.03.2023, http://www.bjs.gov/content/pub/pdf/p12ac.pdf
Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü (t.y.). Ceza İnfaz Kurumu İstatistikleri. 11.08.2023, https://cte.adalet.gov.tr/Home/SayfaDetay/cik-istatistikleri12012021090932
Ceza ve Tevkif Evleri Genel Müdürlüğü (t.y.). Genel Bilgi. 11.08.2023, https://cte.adalet.gov.tr/Home/SayfaDetay/cik-genel-bilgi
Cloninger, C. R. ve Guze, S. B. (1970). Psychiatric Illness and Female Criminality: The Role of Sociopathy and Hysteria in the Antisocial Woman. American Journal of Psychiatry, 127:303-311.
Coleman, J. C. ve Hendry, L. B. (1999). The Nature of Adolescence. Routledge.
Coll, C. G., Miller, J. B., Fields, J. P. ve Mathews, B. (1997). The Experiences of Women in Prison: Implications for Services and Prevention. Women & Therapy, 20:11-28.
Corston, J. (2007). The Corston Report: A Review of Women with Particular Vulnerabilities in the Criminal Justice System. Home Office.
Council of Europe (2009). Annual Penal Statistics Space 1, 13.04.2023, http://www.coe.int/t/dghl/standardsetting/cdpc/bureau%20documents/PC-CP(2011)3%20E%20- %20SPACE%20I%202009.pdf
Covington, S. (2003). “A woman’s Journey Home: Challenges for Female Offenders” (Ed. In J. Travis, M. Waul), Prisoners Once Removed: The Impact of Incarceration and Reentry on Children, Families, and Communities, ss.67-103, The Urban Institute Press.
Çalışkan, A. (2022). Suça İlişkin Makro Veriler Üzerinden Kadın Suçluluğunun Analizi: Türkiye Özelinde Dönemsel Tespitler. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 71:144-167.
Çelik, N. (2019). “Kadın Tutuklu Hükümlülerin Travma Düzeyleri ve Bilişsel Çarpıtma Şekillerinin Toplum Örneklemi ile Karşılaştırılması”, Yüksek Lisans Tezi, Işık Üniversitesi.
Çoban, A. İ. ve Akgün, R. (2011). Ankara Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda Kalan Kadın Hükümlülerin Psikososyal Durumlarının Saptanması ve Sosyal Desteklerinin Belirlenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 22(2):63-78.
Demirbaş, H. (2019). Psikopatoloji ve Suç. Nobel Akademik Yayıncılık.
Demirbaş, H. (2020). “Kadın ve Suç: Birbiri ile İlişkilendirilmesi Zor İki Kavram” (Ed. Aysel Günindi Ersöz), Destandan Güncele Doğudan Batıya Kadın Üzerine Tartışmalar, ss.97-116, Nobel Akademik Yayıncılık.
Dızman, Z. Ş. (2019). Kadın Suçluluğunun Toplumsal Nedenleri. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 90:433-441.
Dolan, M., ve Völlm, B. (2009). Antisocial Personality Disorder and Psychopathy in Women: A Literature Review on the Reliability and Validity of Assessment Instruments. International Journal of Law and Psychiatry, 32(1):2-9.
Eskiçorapçı, E. (2022). Türkiye’de Kadın Suçluluğunun Feminist Sosyal Hizmet Bağlamında İncelenmesi. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, 12:1-16.
European Monitoring Centre for Drugs, Drug Addiction (EMCDDA) (2004, November). 2004 annual report: The state of the drugs problem in the European Union and Norway. Lisbon: EMCDDA, 10.04.2023, http://www.emcdda.europa.eu/publications/annual-report/2004
Fair, H. (2009). International Review of Women's Prisons. Prison Services Journal, 184:3-8.
Finkelhor, D., Hammer, H. ve Sedlak, A. (2008). Sexually Assaulted Children: National Estimates and Characteristics. U.S. Department of Justice, Office of Justice Programs, Office of Juvenile Justice and Delinquency Prevention.
Flowers, R. B. (1987). Women and Criminality: The Woman as Victim, Offender, and Practitioner. Greenwood Press.
Forouzan, E. ve Cooke, D. J. (2005). Figuring out La Femme Fatale: Conceptual and Assessment Issues Concerning Psychopathy in Females. Behavioral Sciences & the Law, 23:765-778.
Ginn, S. (2013). Women Prisoners. BMJ Clinical Research, 1-4. (346, e8318).
Glaze, L. E. (2010). Correctional Populations in the United States, 2009. Office of Justice Programs, Bureau of Justice Statistics (NCJ Publication No. 23168). Washington, DC: US Department of Justice, 2010, 11.04.2023, http://bjs.ojp.usdoj.gov/content/pub/pdf/cpus09.pdf
Greenfeld, L. A. ve Snell, T. L. (1999). Women Offenders (NCJ Report No.175688). Washington, DC: Bureau of Justice Statistics, U.S. Department of Justice, 11.04.2023, http://bjs.ojp .usdoj.gov/content/pub/pdf/wo.pdf
Gueta, K. ve Chen, G. (2016). I Wanted to Rebel, but There They Hit Me Even Harder Discourse Analysis of Israeli Women Offenders’ Accounts of Their Pathways to Substance Abuse and Crime. International Journal of Offender Therapy and Comparative Criminology, 60(7):787-807.
Güldoğan, E. (2010). “Kadınları Suça İten Psikolojik Nedenler: Adam Öldürme Suçu İşlemiş Kadınlar Örnekleminde Bir İnceleme”, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi.
Güney, S. (2020). “Türkiye’de Cinayet İşlemiş Kadınların Suçlu Profili ve Temel Kişilik Özellikleri”, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
Harris, F., Hek, G. ve Condon, L. (2007). Health Needs of Prisoners in England and Wales: The Implications for Prison Healthcare of Gender, Age and Ethnicity. Health & Social Care in the Community, 15(1):56–66.
Haydaroğlu, İ. (2017). “Kadın Suçluluğunun Bölgesel Farklılığına Yönelik Bir Alan Araştırması: Mardin ve Antalya Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi.
Hesselbrock, M. N., Weiderman, M. A. ve Reed, H. B. C. (1985). Effect of Age, Sex, Drinking History and Antisocial Personality on Neuropsychology of Alcoholics. Journal of Studies on Alcohol, 46:313-320.
Hirschinger, N. B., Grisso, J. A., Wallace, D. B., McCollum, K. F., Schwarz, D. F., Sammel, M. D., . . . Anderson, E. (2003). A Case-Control Study of Female-to-female Nonintimate Violence in an Urban Area. American Journal of Public Health, 93(7):1098-1103.
Islam-Zwart, K. A. ve Vik, P. W. (2004). Female Adjustment to Incarceration as Influenced by Sexual Assault History. Criminal Justice and Behavior, 31:521-541.
Israeli Prison Service (2009). Annual Report. Israeli Prison Authority.
İçli, T. ve Öğün, A., (1988). Sosyal Değişme Süreci İçinde Kadın Suçluluğu. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 5(2):17-32.
Jensen, V., Barrientos, L. ve Neimand, A. (2012). “Women and Criminal Offending: Individual Level Perspektives” (Ed. V. Jensen). Women Criminals: An Encyclopedia of People and Issues, Volume 1.
Jordan, B. K., Federman, E. B., Burns, B. J., Schlenger, W. E., Fairbank, J. A. ve Caddell, J. M. (2002). Lifetime Use of Mental Health and Substance Abuse Treatment Services by Incarcerated Women Felons. Psychiatric Services, 53:317-325.
Kenevir, F. (2017). Hayata ve Vücut Dokunulmazlığına Karşı İşlenen Suçlarda Kadın Suçluluğu ve Dindarlık İlişkisi. Journal of History Culture and Art Research, 6(3):781-802.
Kessler, R. C., McGonagle, K. A. ve Zhao, S. (1994). Lifetime and Twelve Month Prevalence of DSM-III-R Psychiatric Disorders in the United States - Results from the National Comorbidity Survey. Archives of General Psychiatry, 51:8-10.
Kıran, H. (2012). “Adam Öldürme Suçundan Ceza İnfaz Kurumunda Bulunan Kadınların Öfke Tarzları, Problem Çözme Becerileri ve Anksiyete Düzeyleri Arasındaki İlişki”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Arel Üniversitesi.
Koçak, S. (2021). Adli Alanda Kadın Suçluluğunun Görünürlüğü Üzerine Eleştirel Bir Bakış. Toplum ve Sosyal Hizmet, 32(2):607-621.
Koons-Witt, B. ve Schram, P. J. (2003). The Prevalence and Nature of Violent Offending by Females. Journal of Criminal Justice, 31(4):361-371.
Kruttschnitt, C., Gartner, R. ve Hussemann, J. (2008). Female Violent Offenders: Moral Panics or More Serious Offenders? Australian & New Zealand Journal of Criminology, 41(1):9-35.
Lewis, C. (2006). Treating Incarcerated Women: Gender Matters. The Psychiatric Clinics of North America, 29(3):773-789.
Lewis, C. E. ve Bucholz, K. K. (1991). Alcoholism, Antisocial Behavior and Family History. British Journal of Addiction, 86:177-194.
Lilienfeld, S. O., Van Valkenburg, C., Larntz, K. ve Akiskal, H. S. (1986). The Relationship of Histrionic Personality Disorder to Antisocial Personality and Somatization Disorders. American Journal of Psychiatry, 143:718-722.
MacDonald, M. (2005a). Presented at ‘What Works with Women Offenders: The Gap Between Policy and Implementation: Lessons from Other Countries on Dealing with Drug Related Offenders’, 10.04.2023, http://www.uce.ac.uk/crq/moragpubs.htm
MacDonald, M. (2005b). A Study of the Health Care Provision, Existing Drug Services and Strategies Operating in Prisons in Ten Countries from Central and Eastern Europe. HEUNI Papers, No. 23, Helsinki: The European Institute for Crime Prevention and Control, affiliated with the United Nations.
Maden, A. (2007). England's New Mental Health Act Represents Law Catching up with Science: A Commentary on Peter Lepping's Ethical Analysis of the New Mental Health Legislation in England and Wales. Philosophy, Ethics, and Humanities in Medicine, 2(1):1-3.
Maden, T., Swinton, M. ve Gunn, J. (1994). Psychiatric Disorder in Women Serving a Prison Sentence. The British Journal of Psychiatry, 164(1):44-54.
MacDonald, M. (2013). Women Prisoners, Mental Health, Violence and Abuse. International Journal of Law and Psychiatry, 36(3-4):293-303.
Messina, N. P., Burdon, W. M. ve Prendergast, M. L. (2003). Assessing the Needs of Women in Institutional Therapeutic Communities. J Offend Rehabil, 37(2):89-106.
McIvor, G. ve Burman, M. (2011). Understanding the Drivers of Female Imprisonment in Scotland. Glasgow: Scottish Centre for Crime and Justice, 10.04.2023, http://www.sccjr.ac.uk/documents/Report%202011%2002%20-%20Female%20imprisonment. pdf
Miller, J. (1998). Up It Up: Gender and the Accomplishment of Street Robbery. Criminology, 36(1):37-66.
Moloney, K .P., van den Bergh, B. J. ve Moller, L. F. (2009). Women in Prison: The Central Issues of Gender Characteristics and Trauma History. Public Health, 123(6):426-430.
Mulder, R. T., Wells, J. E., Joyce, P. R. ve Bushnell, J. A. (1994). Antisocial Women. Journal of Personality Disorders, 8(4):279-287.
Mullen, P. E., Briggs, S., Dalton, T. ve Burt, M. (2000). Forensic Mental Health Services in Australia. International Journal of Law and Psychiatry. 23(5-6):433-452.
O'Brien, M., & Yar, M. (2008). Criminology: The Key Concepts (1st ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203895184
Ogloff, J. R. (2002). Identifying and Accommodating the Needs of Mentally Ill People in Gaols and Prisons. Psychiatry, Psychology and Law, 9(1):1-33.
Özbek, B. (2020). Cinayet Suçu İşleyen Kadın Hükümlülerde Din Algısı: Ankara Kadın Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Örneği. Türk Din Psikolojisi Dergisi, 1:149-179.
Özer, Y. E. ve Çolak, M. (2015). Yoksulluk, Dezavantajlı Grup ve Suç İlişkisine Yönelik Bir Alan Araştırması: İzmir Kadın Sığınma Evleri Örneği. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(3):479-491.
Rasmussen, K., Storaester, O. ve Levander, S. (1999). Personality Disorders, Psychopathy and Crime in a Norwegian Prison Population. International Journal of Law and Psychiatry, 22:91-97.
Regier, D. A., Myers, J. K., Kramer, M., Robins, L. N., Blazer, D. C., Hough, R. L., ... Locke, B. Z. (1984). The NIMH Epidemiological Catchment Area Program: Historical Context, Major Objectives, and Study Population Characteristics. Archives of General Psychiatry, 41(10):934-941.
Reviere, R. ve Young, V. D. (2004). Aging Behind Bars: Health Care for Older Female Inmates. Journal of Women & Aging, 16(1-2):55–69.
Robins, L. N., Tipp, J. ve Przybeck, T. (1991). “Antisocial Personality” (Ed. In L. N. Robins, D. A. Regier), Psychiatric Disorders in America: The Epidemiologic Catchment Area Study, ss.258-290, Free Press.
Salisbury, E. J. ve Van Voorhis, P. (2009). Gendered Pathways: A Quantitative Investigation of Women Probationer’s Paths to Incarceration. Criminal Justice and Behavior, 36(6):541-566.
Saruç, S. (2013). Kadın Hükümlüler: “Cezaevi Yaşantısı ve Tahliye Sonrası Gereksinimler”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi.
Salekin, R. T., Rogers, R. ve Sewell, K. W. (1997). Construct Validity of Psychopathy In a Female Offender Sample: A Multitrait - Multimethod Evaluation. Journal of Abnormal Psychology, 106(4):576-585.
Salekin, R. T., Rogers, R., Ustad, K. L. ve Sewell, K. W. (1998). Psychopathy and Recidivism Among Female Inmates. Law and Human Behavior, 22(1):109-128.
Schwartz, J. (2008). “Comparing Women and Men Who Kill” (Ed. In M. Delisi, P. J. Conis), Violent Offenders: Theory, Research, Public Policy, and Practice, ss.119-140, Jones and Bartlett, Sudbury, MA.
Scott, L. J. ve Davies, K. (2002). Beyond the Statistics: An Examination of Killing by Women in Three Georgia Counties. Homicide Studies, 6(4):297-324.
Shaw, J., Appleby, L. ve Baker, D. (2003). Safer Prisons: A National Study of Prison Suicides 1999-2000 by the National Confidential Inquiry into Suicides and Homicides by People with Mental Illness. Department of Health.
Singleton, N., Bumpstead, R., O'Brian, M., Lee, A., ve Meltzer, H. (2000). Psychiatric Morbidity among Adults Living in Private Households, 2000. Summary Report. The Stationary Office.
Singleton, N., Meltzer, H., Gatward, R., Coid, J. W. ve Deasy, D. (1998). Psychiatric Morbidity Among Prisoners: Summary Report. The Stationary Office.
Taylor, R. (2004). Women in Prison and Children of Imprisoned Mothers: Preliminary Research Paper. Quaker United Nations Offices.
Temurçin, K. ve Haydaroğlu, İ. (2017). Kadın Suçluluğu Üzerine Bir Araştırma: Mardin ve Antalya Kapalı Cezaevleri Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 41:197-212.
TÜİK (2023a, 17 Mayıs). İstatistiklerle Gençlik. 10.08.2023, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Genclik-2022-49670
TÜİK (2023b, 6 Mart). İstatistiklerle Kadın, 2022. 10.08.2023, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Istatistiklerle-Kadin-2022-49668
TÜİK (2021, 2 Kasım). Ceza İnfaz Kurumu İstatistikleri 2020, 11.08.2023, https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Ceza-Infaz-Kurumu-Istatistikleri-2020-37202
United Nations Office on Drugs and Crime (2004). Substance Abuse Treatment and Care for Women: Case Studies and Lessons Learned. Vienna: UNODC,10.04.2023, http://www.unodc. org/pdf/report_2004-08-30_1.pdf
Warren, J. I., Burnette, M., South, S. C., Chauhan, P., Bale, R. ve Friend, R. (2002). Personality Disorders and Violence Among Female Prison Inmates. Journal of the American Academy of Psychiatry & the Law, 30(4):502-509.
Wattanaporn, K. A. ve Holtfreter, K. (2014). The Impact of Feminist Pathways Research on Gender-Responsive Policy and Practice. Feminist Criminology, 9(3):191-207.
Williams, B. A., Lindquist, K., Sudore, R. L., Strupp, H. M., Willmott, D. J. ve Walter, L. C. (2006). Being Old and Doing Time: Functional Impairment and Adverse Experiences of Geriatric Female Prisoners. Journal of the American Geriatrics Society, 54(4):702-707.
Willison, J. S. (2016). Characteristics of Violent Crime Committed by Female Prisoners. Violence and Victims, 31(3):552-570.
van den Bergh, B., Gatherer, A., Fraser, A. ve Moller, L. (2011). Imprisonment and Women's Health: Concerns about Gender Sensitivity, Human Rights and Public Health. Bulletin of the World Health Organization, 89(9):689-694.
Yöndem, Z. D. (2017). “Kadın Suçlularda Psikolojik Müdahaleler” (Ed. Emre Şenol-Durak, Mithat Durak), Adli Psikolojide Psikolojik Tedavi ve Rehabilitasyon, ss.153-182, Nobel Akademik Yayıncılık.

Toplam 105 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Psikopatoloji
Bölüm	Derleme
Yazarlar	Gülçin Orhan 0000-0003-3116-9901
Proje Numarası	-
Yayımlanma Tarihi	16 Ekim 2023
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2023 Cilt: 6 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA	Orhan, G. (2023). Şuçun Faili Olarak Kadın. Uluslararası Ekonomi Siyaset İnsan Ve Toplum Bilimleri Dergisi, 6(4), 346-365. https://doi.org/10.59445/ijephss.1342029

Kapak Resmi İndir

Makale Dosyaları

Tam Metin

International Journal of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences – IJEPHSS Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.