Araştırma Makalesi
Yıl 2024,
Cilt: 15 Sayı: 1, 151 - 176, 28.04.2024
Öz
The purpose of this study is to explore the perspectives of school leaders on instructional innovations. The investigation is a descriptive study, utilizing a phenomenological design, which is one approach towards qualitative research. The research study group comprises 20 participants, including principals and assistant principals, who work in kindergartens, primary, secondary, and high schools located in the Andırın district of Kahramanmaraş province during the academic year 2022-2023. The researchers collected data using a semi-structured interview form. The descriptive analysis method was employed to analyze the data obtained from the participants. As a result of the research, it has been ascertained that although school administrators acknowledge the significance of allocating additional time for educational work, their workload is predominantly dominated by bureaucratic tasks. Therefore, school administrators mainly recommend in-service training for their teaching staff to foster their growth in terms of instructional innovation. The most frequent finding among studies of innovation undertaken by educational administrators to enhance their institutions' performance was the adoption of innovations tailored to their own schools, achieved by carefully observing schools with successful educational practices. In research, it is expected that innovative managers exhibit openness to new ideas, possess a strong grasp of technology, regularly review the curriculum, stay up-to-date with current publications and educational content, and act as instructional leaders and positive role models, fostering a communicative and welcoming school climate. Findings suggest that incentivising school administrators and teachers who showcase instructional innovation will be beneficial.
Anahtar Kelimeler
School administrators Innovation Instructional innovation School management.
Kaynakça
- Açıkalın, A. (1998). Teknik ve toplumsal yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Adams, R., Bessant, J.& Phelps, R. (2006). Innovation management measurement: A review. International Journal of Management Reviews, 8 (1), 21-47.
- Akpınar, B. ve Akyıldız, T., Y. (2022). Yeni eğitim ekosistemi olarak metaversal öğretim. Journal of History School, 56, 873-895. http://dx.doi.org/10.29228/Joh.56881
- Aktepe, V. ve Buluç, B. (2014). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul yöneticilerinin öğretimsel liderliği özelliklerinin değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 34(2), 227-247.
- Altın, H.M. (2014). Öğrenci, öğretmen, yönetici ve veli bakış açısıyla Fatih Projesinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara, Başkent Üniversitesi.
- Altun, S. A. (2011). Başarılı ilköğretim okulu müdürlerinin zaman yönetimi stratejileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 4(4), 491-507.
- Aras, C. (2023). Okul müdürlerinin öğretimsel liderliklerine yönelik tezlerin metasentezi. Ulusal Eğitim Dergisi. 3(2), 331-340. 10.5281/zenodo.7641455.
- Astutik, S., Susantini, E., Madlazim, Nur, M. ve Supeno. (2020). The effectiveness of collaborative creativity learning models (ccl) on secondary schools scientific creativity skills. International Journal of Instruction, 13(3), 525-538.
- Avcı, K. Ş. (2017). 3 Boyutlu sanal öğrenme ortamında probleme dayalı öğrenmenin, kavramsal anlama ve problem çözmeye dayalı öğrenme performansı üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış̧ doktora tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi.
- Aydoğar, N. ve Yirci, R. (2020). Devlet ve özel okul yöneticilerinin yenilik yönetimi becerilerinin karşılaştırılması: Nicel bir araştırma. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(39), 1286-1308.
- Balcı, A. (1993). Etkili okul; Kuram, uygulama ve araştırma. Ankara: Yavuz Dağıtım.
- Balıkçı, A. ve Aypay, A. (2018). Okul müdürlerinin bürokrasi, gündelik hayat etkileşimi. Turkish Studies, Social science, 13(10), 787-811, http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13396
- Basılgan, M.(2011). Ekonomik gelişimin yaratıcı yıkımı: Schumpeteryan girişimciliği, Amme İdaresi Dergisi.44(3), 27-56.
- Birekul, M. (2023). Eğitimde endüstri 4.0. Erişim adresi https://www.mbirekul.com/?p=4576 (01.03.2023).
- Bozan, A. ve Bozan, H.F. (2023). Okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik özelliklerine ilişkin bir değerlendirme. Artikel Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 1(1), 13-26.
- Bursalıoğlu, Z. (2021). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Chesbrough, H., & Bogers, M. (2014). Explicating open innovation: Clarifying an emerging paradigm for understanding innovation. New Frontiers in Open Innovation. Oxford: Oxford University Press.
- Çelik, V. (2013). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Çelikten, M. (2004). Bir okul müdürünün günlüğü. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 14(1), 123-135.
- Demir, E. B. K., Çaka, C., Tuğtekin, U., Demir, K., İslamoğlu, H. ve Kuzu, A. (2016). Üç boyutlu yazdırma teknolojilerinin eğitim alanında kullanımı: Türkiye’deki uygulamalar. Ege Eğitim Dergisi, 2(17), 481-503.
- Dursun, Ö.Ö., Kuzu, A., Kurt, A.A., Güllüpınar, F. ve Gültekin, M., (2013). Okul yöneticilerinin FATİH projesinin pilot uygulama sürecine ilişkin görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 3(1), 100-113.
- Erlandson, D. A., Harris, E.L., Skipper, B. L. ve Allen, S. D. (1993). Doing naturalistic inquiry: A guide to methods. California: Sage Publications.
- FATİH Projesi. (2013). Proje Fatih. Erişim adresi https://www.projefatih.com/fatih-projesi/fatih-projesi-bilesenleri/ (12.07.2023).
- Gian, P. ve Bao, D. (2021). The competences of teaching staff and principals in the context of educational innovation and school development. International Education Studies, 14(1), 65-75.
- Girgin, D. ve Akcanca, N. (2021). Eğitimde yenilikçi bir öğrenme yaklaşımı: işbirlikli yaratıcılık modeli. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 23(1), 367-391.
- Göl, İ. (2021). Okul yöneticilerinin ders denetim sürecinin incelenmesi. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi (ULED)/ International Journal of Leadership Training (IJOLT), II (II), 59-79.
- Griffin, M. S. (1993). Instructional leadership behaviours of Catholic secondary school principals. Doctoral Dissertation. The University of Connecticut.
- Gümüşeli, A. İ. (1996). Okul müdürlerinin öğretim liderliğini sınırlayan etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(6), 201-207.
- Gürel, S. ve Atalmış, E. H. (2022). Hibrit sınıflarda biçimlendirici değerlendirme ve biçimlendirici dönüt. (Editörler) Toytok, E. H., Ramazanoğlu, M., Bolat, Ö. (2022). Hibrit Tabanlı Etkili Öğrenme Ortamları Oluşturma. Ankara: Pegem Akademi.
- International Society for Technology in Education. (2009). National educational technology standards for administrators. Erişim adresi http://www.iste.org/Content/NavigationMenu/NETS/ForAdministrators/2009 (12.07.2023).
- Karataş, İ. H. ve Polat, M. (2013). Okul yöneticilerinin rehberlik hizmetlerine bakış açıları üzerine okul rehber öğretmenlerinin görüşleri. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 1(1). 105-123.
- Kaya, H. (2023). Okul bütününde yenilikçiliği önceleyen ve kendini yenileyebilen okul yönetimleri. Pearson Journal of Social Sciences & Humanities. 8(23), 318-334.
- Keser, Z. ve Gedikoğlu, T. (2008). Ortaöğretim okul müdürlerinin yetki ve sorumluluklarını kullanma derecelerinin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-23.
- Kuşçu, M. (2016). Yöneticiler açısından Millî Eğitim’de mebbis uygulamasının rolü ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- Lincoln, Y. S. ve Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Newbury Park, CA: Sage Publications.
- MEB, (2001). Milli Eğitim Bakanlığı ilköğretim okulları müdürlüğü görev tanımı. Tebliğler Dergisi. Sayı: 2508, Tarih: Ocak 2001.
- Memduhoğlu, H. B. ve Yılmaz, K. (2021). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi.
- Oslo Kılavuzu. (2005). Yenilik verilerinin toplanması ve yorumlanması için ilkeler (Principles for collecting and interpreting innovation data). Paris, OECD ve Eurostat.
- Özan, M. B. (2023). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim becerilerinin öğretmen ve yönetici bakış açısıyla değerlendirilmesi. Eurasian Journal of Educational Research (EJER). 24, 153-160.
- Özdemir, Ç. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Ekinoks Yayınları.
- Özdemir, T.Y. ve Turhan, M. (2018). Okul müdürlerinin bir öğretim yılında çeşitli işlere ayırdıkları zamanın analizi. Diyarbakır: 3. Anadolu Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı.
- Pervaiz, K. A. (1998). Culture and climate for innovation. European Journal of Innovation Management, 1(1), 30-43.
- Peterson, K. D. (1978). “The principal’s Tasks”, Administrator’s Notebook, The University of Chicago, 26(8), 21-26.
- Polat, S., Uğurlu, C. T. ve Bilgin Aksu, M. (2018). Okul yöneticilerinin kendi mesleki gelişimleri ve okulu geliştirmeye yönelik liderlik davranışlarına ilişkin görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(1), 205-224.
- Sucu, A., (2016). Öğretmenlerin motivasyonu ile okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı. Malatya.
- Stewart, C. J. ve Cash, W.B. (1985). Interviewing: Principles and practices. Dubuque: Brown Pub.
- Şişman, M. (2004). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Tosun, A., Ay, M. H. ve Koçak, S. (2020). Yönetici gözüyle dezavantajlı okullar: sosyal adaletin sağlanması için çözüm önerileri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi- Journal of Qualitative Research in Education, 8(3), 980-999.
- Toytok, E.H., Ramazanoğlu, M. ve Bolat, Ö. (2022). Hibrit tabanlı etkili öğrenme ortamları oluşturma. Ankara: Pegem Akademi.
- Türk Dil Kurumu. (2023). Yenileşim. Erişim adresihttp://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5c00ecdd439c93.75133639 (03.08.2023).
- Uzkurt, C. (2008). Yenilik yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü. İstanbul: Beta Basım Yayım.
- Uzun, M. (2022). Öğretmenlerin yenilikçi okul algıları ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasında ilişki. Uluslararası Stratejik Boyut Dergisi. 2(1), 37-55.
- World Economic Forum. (2016). Unleashing greatness. Nine plays to spark innovation in education. Erişim adresi www3.weforum.org/docs/WEF_WP_GAC_Education_Unleashing_Greatness.pdf(03.08. 2023).
- Yeloğlu, O. H. (2007). Örgüt, birey, grup bağlamında yenilik ve yaratıcılık tartışmaları. Ege Akademik Bakış Dergisi, 7 (1), 133-152.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yılmaz, K. (2021). Öğretmen görüşlerine göre okul müdürlerinin 21. yüzyıl becerileri. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi. Sosyal Bilimler Fakültesi. Aydın.
- Yılmaz, O. (2018). Eğitimde teknoloji entegrasyonu sürecinde okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik yeterliliklerine yönelik öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Edirne.
- Yirci, R. ve Berk, B. (2021). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşlerine göre etkili okul müdürü: nitel bir araştırma. Journal of History School, 50, 570-598. http://dx.doi.org/10.29228/Joh.43166
- Zenger, J.H. ve Folkman, J.R. (2019). Extraordinary leader. NY: McGrawHill.
Yıl 2024,
Cilt: 15 Sayı: 1, 151 - 176, 28.04.2024
Öz
Bu araştırmanın amacı, okul yöneticilerinin öğretimsel yeniliklere ilişkin görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma betimsel bir araştırma olup nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseniyle yapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, 2022-2023 eğitim- öğretim yılında Kahramanmaraş ili Andırın ilçesinde bulunan anaokulu, ilkokul, ortaokul ve liselerde görev yapan, müdür ve müdür yardımcılarından oluşan toplam 20 katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmanın verileri araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler içerik analizi yöntemi kullanılarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda okul yöneticilerinin öğretimsel işlere daha çok zaman ayırmanın önemini bilmelerine rağmen gerek bürokratik işlerin yoğunluğundan dolayı idari işlere daha çok zaman ayırdıkları tespit edilmiştir. Okul yöneticilerinin kurumlarında çalışan öğretmenlerin öğretimsel yenilik bağlamında gelişimlerini sağlamak için ağırlıklı olarak hizmet içi eğitimlere teşvik ettikleri görülmektedir. Yöneticilerin kurumlarını geliştirmek için yaptıkları yenilik çalışmaları arasında en sık tekrar eden bulgu ise eğitimde iyi örneklere sahip olan okulların yakından takip edilerek yeniliklerin kendi okullarına uyarlanması olduğu ortaya çıkmıştır. Araştırmada yenilikçi yöneticilerin özellikleri olarak yeniliklere açık olması, teknolojiye hakim olması, öğretim programlarını sık sık incelemesi, güncel yayınları ve eğitsel içerikleri takip etmesi ve iletişime açık olumlu bir okul iklimi oluşturan öğretimsel bir lider ve model olması beklenmektedir. Araştırma bulgularından yola çıkılarak öğretimsel yenilikler konusunda iyi örneklere sahip okul yönetici ve öğretmenlerinin ödüllendirilmesinin teşvik edici olacağı düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Açıkalın, A. (1998). Teknik ve toplumsal yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Adams, R., Bessant, J.& Phelps, R. (2006). Innovation management measurement: A review. International Journal of Management Reviews, 8 (1), 21-47.
- Akpınar, B. ve Akyıldız, T., Y. (2022). Yeni eğitim ekosistemi olarak metaversal öğretim. Journal of History School, 56, 873-895. http://dx.doi.org/10.29228/Joh.56881
- Aktepe, V. ve Buluç, B. (2014). Sınıf öğretmenlerinin algılarına göre okul yöneticilerinin öğretimsel liderliği özelliklerinin değerlendirilmesi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 34(2), 227-247.
- Altın, H.M. (2014). Öğrenci, öğretmen, yönetici ve veli bakış açısıyla Fatih Projesinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara, Başkent Üniversitesi.
- Altun, S. A. (2011). Başarılı ilköğretim okulu müdürlerinin zaman yönetimi stratejileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 4(4), 491-507.
- Aras, C. (2023). Okul müdürlerinin öğretimsel liderliklerine yönelik tezlerin metasentezi. Ulusal Eğitim Dergisi. 3(2), 331-340. 10.5281/zenodo.7641455.
- Astutik, S., Susantini, E., Madlazim, Nur, M. ve Supeno. (2020). The effectiveness of collaborative creativity learning models (ccl) on secondary schools scientific creativity skills. International Journal of Instruction, 13(3), 525-538.
- Avcı, K. Ş. (2017). 3 Boyutlu sanal öğrenme ortamında probleme dayalı öğrenmenin, kavramsal anlama ve problem çözmeye dayalı öğrenme performansı üzerindeki etkisi. Yayımlanmamış̧ doktora tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi.
- Aydoğar, N. ve Yirci, R. (2020). Devlet ve özel okul yöneticilerinin yenilik yönetimi becerilerinin karşılaştırılması: Nicel bir araştırma. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(39), 1286-1308.
- Balcı, A. (1993). Etkili okul; Kuram, uygulama ve araştırma. Ankara: Yavuz Dağıtım.
- Balıkçı, A. ve Aypay, A. (2018). Okul müdürlerinin bürokrasi, gündelik hayat etkileşimi. Turkish Studies, Social science, 13(10), 787-811, http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.13396
- Basılgan, M.(2011). Ekonomik gelişimin yaratıcı yıkımı: Schumpeteryan girişimciliği, Amme İdaresi Dergisi.44(3), 27-56.
- Birekul, M. (2023). Eğitimde endüstri 4.0. Erişim adresi https://www.mbirekul.com/?p=4576 (01.03.2023).
- Bozan, A. ve Bozan, H.F. (2023). Okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik özelliklerine ilişkin bir değerlendirme. Artikel Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi. 1(1), 13-26.
- Bursalıoğlu, Z. (2021). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç, Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Chesbrough, H., & Bogers, M. (2014). Explicating open innovation: Clarifying an emerging paradigm for understanding innovation. New Frontiers in Open Innovation. Oxford: Oxford University Press.
- Çelik, V. (2013). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
- Çelikten, M. (2004). Bir okul müdürünün günlüğü. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 14(1), 123-135.
- Demir, E. B. K., Çaka, C., Tuğtekin, U., Demir, K., İslamoğlu, H. ve Kuzu, A. (2016). Üç boyutlu yazdırma teknolojilerinin eğitim alanında kullanımı: Türkiye’deki uygulamalar. Ege Eğitim Dergisi, 2(17), 481-503.
- Dursun, Ö.Ö., Kuzu, A., Kurt, A.A., Güllüpınar, F. ve Gültekin, M., (2013). Okul yöneticilerinin FATİH projesinin pilot uygulama sürecine ilişkin görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 3(1), 100-113.
- Erlandson, D. A., Harris, E.L., Skipper, B. L. ve Allen, S. D. (1993). Doing naturalistic inquiry: A guide to methods. California: Sage Publications.
- FATİH Projesi. (2013). Proje Fatih. Erişim adresi https://www.projefatih.com/fatih-projesi/fatih-projesi-bilesenleri/ (12.07.2023).
- Gian, P. ve Bao, D. (2021). The competences of teaching staff and principals in the context of educational innovation and school development. International Education Studies, 14(1), 65-75.
- Girgin, D. ve Akcanca, N. (2021). Eğitimde yenilikçi bir öğrenme yaklaşımı: işbirlikli yaratıcılık modeli. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 23(1), 367-391.
- Göl, İ. (2021). Okul yöneticilerinin ders denetim sürecinin incelenmesi. Uluslararası Liderlik Eğitimi Dergisi (ULED)/ International Journal of Leadership Training (IJOLT), II (II), 59-79.
- Griffin, M. S. (1993). Instructional leadership behaviours of Catholic secondary school principals. Doctoral Dissertation. The University of Connecticut.
- Gümüşeli, A. İ. (1996). Okul müdürlerinin öğretim liderliğini sınırlayan etkenler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(6), 201-207.
- Gürel, S. ve Atalmış, E. H. (2022). Hibrit sınıflarda biçimlendirici değerlendirme ve biçimlendirici dönüt. (Editörler) Toytok, E. H., Ramazanoğlu, M., Bolat, Ö. (2022). Hibrit Tabanlı Etkili Öğrenme Ortamları Oluşturma. Ankara: Pegem Akademi.
- International Society for Technology in Education. (2009). National educational technology standards for administrators. Erişim adresi http://www.iste.org/Content/NavigationMenu/NETS/ForAdministrators/2009 (12.07.2023).
- Karataş, İ. H. ve Polat, M. (2013). Okul yöneticilerinin rehberlik hizmetlerine bakış açıları üzerine okul rehber öğretmenlerinin görüşleri. Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 1(1). 105-123.
- Kaya, H. (2023). Okul bütününde yenilikçiliği önceleyen ve kendini yenileyebilen okul yönetimleri. Pearson Journal of Social Sciences & Humanities. 8(23), 318-334.
- Keser, Z. ve Gedikoğlu, T. (2008). Ortaöğretim okul müdürlerinin yetki ve sorumluluklarını kullanma derecelerinin belirlenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-23.
- Kuşçu, M. (2016). Yöneticiler açısından Millî Eğitim’de mebbis uygulamasının rolü ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On sekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
- Lincoln, Y. S. ve Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Newbury Park, CA: Sage Publications.
- MEB, (2001). Milli Eğitim Bakanlığı ilköğretim okulları müdürlüğü görev tanımı. Tebliğler Dergisi. Sayı: 2508, Tarih: Ocak 2001.
- Memduhoğlu, H. B. ve Yılmaz, K. (2021). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. Ankara: Pegem Akademi.
- Oslo Kılavuzu. (2005). Yenilik verilerinin toplanması ve yorumlanması için ilkeler (Principles for collecting and interpreting innovation data). Paris, OECD ve Eurostat.
- Özan, M. B. (2023). İlköğretim okulu yöneticilerinin iletişim becerilerinin öğretmen ve yönetici bakış açısıyla değerlendirilmesi. Eurasian Journal of Educational Research (EJER). 24, 153-160.
- Özdemir, Ç. (2006). Eğitim bilimine giriş. Ankara: Ekinoks Yayınları.
- Özdemir, T.Y. ve Turhan, M. (2018). Okul müdürlerinin bir öğretim yılında çeşitli işlere ayırdıkları zamanın analizi. Diyarbakır: 3. Anadolu Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı.
- Pervaiz, K. A. (1998). Culture and climate for innovation. European Journal of Innovation Management, 1(1), 30-43.
- Peterson, K. D. (1978). “The principal’s Tasks”, Administrator’s Notebook, The University of Chicago, 26(8), 21-26.
- Polat, S., Uğurlu, C. T. ve Bilgin Aksu, M. (2018). Okul yöneticilerinin kendi mesleki gelişimleri ve okulu geliştirmeye yönelik liderlik davranışlarına ilişkin görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(1), 205-224.
- Sucu, A., (2016). Öğretmenlerin motivasyonu ile okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. İnönü Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Eğitim Yönetimi ve Denetimi Ana Bilim Dalı. Malatya.
- Stewart, C. J. ve Cash, W.B. (1985). Interviewing: Principles and practices. Dubuque: Brown Pub.
- Şişman, M. (2004). Öğretim liderliği. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Tosun, A., Ay, M. H. ve Koçak, S. (2020). Yönetici gözüyle dezavantajlı okullar: sosyal adaletin sağlanması için çözüm önerileri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi- Journal of Qualitative Research in Education, 8(3), 980-999.
- Toytok, E.H., Ramazanoğlu, M. ve Bolat, Ö. (2022). Hibrit tabanlı etkili öğrenme ortamları oluşturma. Ankara: Pegem Akademi.
- Türk Dil Kurumu. (2023). Yenileşim. Erişim adresihttp://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5c00ecdd439c93.75133639 (03.08.2023).
- Uzkurt, C. (2008). Yenilik yönetimi ve yenilikçi örgüt kültürü. İstanbul: Beta Basım Yayım.
- Uzun, M. (2022). Öğretmenlerin yenilikçi okul algıları ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasında ilişki. Uluslararası Stratejik Boyut Dergisi. 2(1), 37-55.
- World Economic Forum. (2016). Unleashing greatness. Nine plays to spark innovation in education. Erişim adresi www3.weforum.org/docs/WEF_WP_GAC_Education_Unleashing_Greatness.pdf(03.08. 2023).
- Yeloğlu, O. H. (2007). Örgüt, birey, grup bağlamında yenilik ve yaratıcılık tartışmaları. Ege Akademik Bakış Dergisi, 7 (1), 133-152.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2021). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Yılmaz, K. (2021). Öğretmen görüşlerine göre okul müdürlerinin 21. yüzyıl becerileri. Yüksek Lisans Tezi. Adnan Menderes Üniversitesi. Sosyal Bilimler Fakültesi. Aydın.
- Yılmaz, O. (2018). Eğitimde teknoloji entegrasyonu sürecinde okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik yeterliliklerine yönelik öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi. Trakya Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Edirne.
- Yirci, R. ve Berk, B. (2021). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşlerine göre etkili okul müdürü: nitel bir araştırma. Journal of History School, 50, 570-598. http://dx.doi.org/10.29228/Joh.43166
- Zenger, J.H. ve Folkman, J.R. (2019). Extraordinary leader. NY: McGrawHill.
Toplam 60 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alan Eğitimleri (Diğer) |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 21 Nisan 2024 |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Nisan 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 26 Eylül 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 15 Sayı: 1 |
