Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SOSYAL SERMAYE VE İNOVASYON: OECD ÜLKELERİ ÜZERİNE AMPİRİK BİR ANALİZ

Yıl 2023, Cilt: 32 Sayı: 1, 280 - 291, 27.04.2023

Mahmure Ercan

https://doi.org/10.35379/cusosbil.1062703
Cited By: 1

Öz

Bireylerin çevresi ile iş birliği içerisinde ve koordineli hareket etmesini sağlayan her türlü ilişkisi sosyal sermaye olarak tanımlanır. Sanayi devrimi sonrasında ekonomide yaşanan hızlı gelişmeler, sosyal sermayenin de değişmesine neden olmuştur. Bireyler arası ilişkileri temsil eden sosyal sermaye giderek zayıflamıştır. 1980’li yıllarda, zayıflayan sosyal sermayenin ekonomiyi olumsuz etkilediği gerçeğinin fark edilmesi ile sosyal sermaye önem kazanmaya başlamıştır. Bu alanda pek çok çalışma yapılmıştır. Ancak yapılan çalışmalar sosyal sermayenin neden azaldığı, neden kıt kaynak haline dönüştüğü sorularını araştırmak yerine, sosyal sermayenin inovasyon ve ekonomik büyümeye pozitif etkisi üzerine yoğunlaşmıştır. Üstelik ekonomi için önemli olduğu kabul edilmesine ve ekonomi üzerindeki etkisi devamlı araştırılmasına rağmen, tersine ilişkinin durumu ihmal edilmiştir. Çalışma, literatürdeki bu eksikliği gidermek amacıyla hazırlanmıştır. İnovasyonun sosyal sermaye üzerindeki etkisi OECD ülkeleri üzerinden analiz edilmiştir. 2013-2017 yıllarına ait seçilen örneklem panel regresyon analizi ile tahmin edilmiştir. Tahmin sonucunda, inovasyonun sosyal sermaye üzerinde anlamlı ve negatif etkisi olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. Buna göre çıkar üzerine kurulu bir iş ilişki, iş birliği de içerse sosyal sermayeyi beslememektedir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye İnovasyon OECD Ülkeleri

Kaynakça

  • Akar, T., & Ay, A. (2018). Sosyal sermaye ve inovasyonun ekonomik büyüme üzerindeki etkisi. Journal of Economy Culture and Society (208), 105-126.
  • Akçomak, İ., & Weel, B. (2009). Social capital, innovation and growth: Evidence from Europe. European Economic Review, 544-567.
  • Akçomak, İ., & Weel, B. (2012). The impact of social capital on crime: Evidence from the Netherlands. Regional Science and Urban Economics, 323-340.
  • Baltagi, B. (2005). Econometric Analysis of Panel Data. John Wiley & Sons.
  • Büyükilikmen, A. (2015). Sosyal sermaye ve ölçülmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi (10), 45-52.
  • Cenker Özetek, C. (2018). 1990’lardan günümüze Türkiye’de sosyal sermaye ve sivil toplum: Bölgeler arası bir karşılaştırma. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi(Özel Sayı), 44-77.
  • Coleman, J. (1988). Social capital in the creation of human capital. American Journal of Sociology, 94, 95-120.
  • Çoban, H., & Balıkçıoğlu, E. (2020). Güven, inovasyon ve ekonomik büyüme ilişkisi. Maliye Araştırmaları Dergisi, 6(3), 77-92.
  • Fehr, D., Rau, H., Trautmann, S., & Xu, Y. (2020). Inequality, fairness and social capital. European Economic Review, 1-12.
  • Filiztekin, A. (2009). Türkiye İçin Bir Rekabet Endeksi. EDAM, Deloitte.
  • Glaeser, E., Laibson, D., & Sacerdote, B. (2002). An economic approach to social capital. The Economic Journal, 437-458.
  • Gökmen , A., & Sertçelik, Ş. (2021). İnovasyon, beşeri sermaye ve ekonomik büyüme arasındaki ampirik ilişki: OECD ülkeleri için panel veri analizi. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 8(1), 278- 296.
  • Grootaert, C., & van Bastelaer, T. (2001). Understanding and measuring social capital: A synthesis of findings and recommendations from the social capital ınitiative. The Wolrd Bank.
  • http://www.worldbank.org/socialdevelopment adresinden alındı.
  • Gujarati, D. (2016). Örneklerle ekonometri. BB101 Yayınları.
  • Gujarati, D., & Porter, D. (2014). Temel ekonometri (Ü. Şenesen, & G. Şenesen Günlük, Çev.) Literatür Yayınları.
  • Güney, T. (2017). Sosyal sermaye ve sürdürülebilir kalkınma: AB üyesi ülkeler için bir analiz. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 19-36.
  • Hanifan, L. (1916). The rural school community center. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 130-138.
  • Kalyoncu, K., & Demirtaş, C. (2020). OECD ülkelerinde yapılan sosyal girişimcilik (yardımlaşma) faaliyetlerinin yakınsam ve ekonomik büyüme üzerindeki etkileri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (38), 149-162.
  • Kangal, N. (2013). Sosyal sermaye teorileri ve sosyal sermaye kalkınma ilişkisi: Türkiye örneği. Selçuk Üniversitesi SBE.
  • Karagül, M., & Dündar, S. (2006). Sosyal sermaye ve belirleyicileri üzerine ampirik bir çalışma. Akdeniz İİBF Dergisi (12), 61-78.
  • Kazgan, G. (2014). İktisadi düşünce veya politik iktisadın evrimi (19. Baskı b.). Remzi Kitabevi.
  • Kılıç, M., & Koçyiğit, A. (2017). Sosyal sermayenin inovasyon üzerindeki etkisinin Türkiye açısından incelenmesi: Mekansal Ekonometrik Analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (50), 95-120.
  • Kızılkaya, O. (2017). Sosyal sermayenin ekonomik büyüme üzerindeki potansiyel etkisi: Türkiye için yapısal kırılmalı eşbütünleşme analizi. Sosyoekonomi, 25(33), 175-194.
  • Kitapcı, İ. (2017). Sosyal sermayenin inovasyon üzerindeki etkileri. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(2), 119-137.
  • Koç, R., & Oğuztürk, B. (2019). Sosyal sermaye ve inovasyonun belirleyicileri; Düzce ili için bir inceleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(3), 2273-2296.
  • Küçükkalay, A. (2016). Dünya iktisat tarihi (2. Baskı b.). Beta.
  • Polanyi, K. (2021). Büyük dönüşüm çağımızın siyasal ve ekonomik kökenleri (16 b.) (A. Buğra, Çev.). İletişim.
  • Putnam, R. (1993). Making democracy work: Civic Traditions in Modern Italy. Princeton University Press.
  • Scrivens, K., & Smith, C. (2013). Four Interpretations of Social Capital: AN AGENDA FOR MEASUREMENT. OECD Statistics Working Papers.
  • Scrivens, K., & Smith, C. (2013). OECD Data. Four Interpretations of Social Capital. OECD Statistic Working Papers. OECD. adresinden alındı.
  • Shuibu , A., Karakiraz , A., & Çitçi , U. (2020). Uluslararası kariyer niyetinde sosyal sermaye ve öz-yeterlilik etkisi. Yorum-Yönetim-Yöntem Uluslararası Yönetim-Ekonomi ve Felsefe Dergisi, 8(1), 51-64.
  • Stone, W. (2001). Measuring social capital. Australian Institute of Family Studies.
  • Şen, C., & Mert, İ. (2019). Sosyal sermayenin kurumsal, kaynak bağımlılığı ve işlem maliyeti kuramları cephesinden algılanışı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(2), 163-178.
  • Şenkal, A. (2005). Sivil toplum ve sosyal sermaye: sosyal politikaya dayalı alternatif kalkınma modeli arayışları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 55(1), 791-810.
  • Tatoğlu Yerdelen, F. (2016). Panel veri ekonometrisi. Beta.
  • Teke Lloyd , F., & Türk, U. (2021). Türkiye’de sosyal sermaye ve göç. Mehmet Akif Ersoy Uygulamalı Bilimler Dergisi, 5(1), 70-91.
  • Thompson, M. (2018). Social capital, ınnovation and economic growth. Journal of Behavioral and Experimental Economics, 1-32. doi:https://doi.org/10.1016/j.socec.2018.01.005.
  • Topuz, S., & Sekmen, T. (2019). Sermaye akışı ve ekonomik büyüme ilişkisi: Asimetrik etkiler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 154-171.
  • Tüysüz, N. (2011). Sosyal sermayenin ekonomik gelişme açısından önemi ve sosyal sermaye endeksinin hesaplanması. Kalkınma Bakanlığı.
  • Uğuz, H., Örselli, E., & Sipahi, E. (2011). Sosyal sermayenin ölçümü: Türkiye deneyimi. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1), 8-40.
  • Üçler, Y., Koras, M., & Güçlü, Y. (2016). Bölgesel kalkınmada sosyal sermayenin Rolü: Konya bedesten örneği. Selçuk Üniversitesi SBE Dergisi(35), 285-299.
  • Ünalan, E. (2019). Dünya Bankası’nın “Kayıp Halka”sı: Sosyal sermaye. Politik Ekonomik Kuram, 3(1), 54-70.
  • Walzer, M. (1991, Bahar). The Idea of civil society. s. 293-304.
  • World Bank. (2021). Aralık 23, 2021 tarihinde World Bank: https://web.worldbank.org/archive/website01360/WEB/0__CO-10.HTM adresinden alındı
  • World Bank Survey. (2019). World Values Survey. 09.01.2019. tarihinde http://www.worldvaluessurvey.org/wvs.jsp adresinden alındı
  • Yıldız, Z., & Topuz, H. (2011). Sosyal sermaye ve ekonomik kalkınma ilişkisi açısından Türkiye üzerine bir değerlendirme. sosyal Siyaset Konferansları (61), 201-226.

SOCIAL CAPITAL AND INNOVATION: AN EMPIRICAL ANALYSIS ON OECD COUNTRIES

Yıl 2023, Cilt: 32 Sayı: 1, 280 - 291, 27.04.2023

Mahmure Ercan

https://doi.org/10.35379/cusosbil.1062703
Cited By: 1

Öz

All kinds of relationships that enable individuals to act in cooperation and coordinated with their environment are defined as social capital. The rapid developments in the economy with the Industrial Revolution caused the social capital to change as well. Social capital which represents interpersonal relations has gradually weakened. In the 1980s with the realization of the fact that the weakening social capital negatively affects the economy, social capital began to gain importance. Many studies have focused on the positive effect of social capital on innovation and economic growth, instead of investigating the question of why social capital is decreasing. Moreover, although it is considered to be important for the economy, the state of the reverse relationship has been neglected. The study was prepared in order to fill this gap in the literature. The effect of innovation on social capital has been analyzed over OECD countries. The selected sample for the years 2013-2017 was estimated by panel regression analysis. As a result of the estimation, it was found that innovation has a significant and negative effect on social capital. Accordingly, a business relationship based on interest, even if involves cooperation, doesn’t feed social capital.

Anahtar Kelimeler

Social Capital Innovation OECD Countries.

Kaynakça

  • Akar, T., & Ay, A. (2018). Sosyal sermaye ve inovasyonun ekonomik büyüme üzerindeki etkisi. Journal of Economy Culture and Society (208), 105-126.
  • Akçomak, İ., & Weel, B. (2009). Social capital, innovation and growth: Evidence from Europe. European Economic Review, 544-567.
  • Akçomak, İ., & Weel, B. (2012). The impact of social capital on crime: Evidence from the Netherlands. Regional Science and Urban Economics, 323-340.
  • Baltagi, B. (2005). Econometric Analysis of Panel Data. John Wiley & Sons.
  • Büyükilikmen, A. (2015). Sosyal sermaye ve ölçülmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi (10), 45-52.
  • Cenker Özetek, C. (2018). 1990’lardan günümüze Türkiye’de sosyal sermaye ve sivil toplum: Bölgeler arası bir karşılaştırma. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi(Özel Sayı), 44-77.
  • Coleman, J. (1988). Social capital in the creation of human capital. American Journal of Sociology, 94, 95-120.
  • Çoban, H., & Balıkçıoğlu, E. (2020). Güven, inovasyon ve ekonomik büyüme ilişkisi. Maliye Araştırmaları Dergisi, 6(3), 77-92.
  • Fehr, D., Rau, H., Trautmann, S., & Xu, Y. (2020). Inequality, fairness and social capital. European Economic Review, 1-12.
  • Filiztekin, A. (2009). Türkiye İçin Bir Rekabet Endeksi. EDAM, Deloitte.
  • Glaeser, E., Laibson, D., & Sacerdote, B. (2002). An economic approach to social capital. The Economic Journal, 437-458.
  • Gökmen , A., & Sertçelik, Ş. (2021). İnovasyon, beşeri sermaye ve ekonomik büyüme arasındaki ampirik ilişki: OECD ülkeleri için panel veri analizi. Pamukkale Üniversitesi İşletme Araştırmaları Dergisi, 8(1), 278- 296.
  • Grootaert, C., & van Bastelaer, T. (2001). Understanding and measuring social capital: A synthesis of findings and recommendations from the social capital ınitiative. The Wolrd Bank.
  • http://www.worldbank.org/socialdevelopment adresinden alındı.
  • Gujarati, D. (2016). Örneklerle ekonometri. BB101 Yayınları.
  • Gujarati, D., & Porter, D. (2014). Temel ekonometri (Ü. Şenesen, & G. Şenesen Günlük, Çev.) Literatür Yayınları.
  • Güney, T. (2017). Sosyal sermaye ve sürdürülebilir kalkınma: AB üyesi ülkeler için bir analiz. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 19-36.
  • Hanifan, L. (1916). The rural school community center. Annals of the American Academy of Political and Social Science, 130-138.
  • Kalyoncu, K., & Demirtaş, C. (2020). OECD ülkelerinde yapılan sosyal girişimcilik (yardımlaşma) faaliyetlerinin yakınsam ve ekonomik büyüme üzerindeki etkileri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (38), 149-162.
  • Kangal, N. (2013). Sosyal sermaye teorileri ve sosyal sermaye kalkınma ilişkisi: Türkiye örneği. Selçuk Üniversitesi SBE.
  • Karagül, M., & Dündar, S. (2006). Sosyal sermaye ve belirleyicileri üzerine ampirik bir çalışma. Akdeniz İİBF Dergisi (12), 61-78.
  • Kazgan, G. (2014). İktisadi düşünce veya politik iktisadın evrimi (19. Baskı b.). Remzi Kitabevi.
  • Kılıç, M., & Koçyiğit, A. (2017). Sosyal sermayenin inovasyon üzerindeki etkisinin Türkiye açısından incelenmesi: Mekansal Ekonometrik Analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi (50), 95-120.
  • Kızılkaya, O. (2017). Sosyal sermayenin ekonomik büyüme üzerindeki potansiyel etkisi: Türkiye için yapısal kırılmalı eşbütünleşme analizi. Sosyoekonomi, 25(33), 175-194.
  • Kitapcı, İ. (2017). Sosyal sermayenin inovasyon üzerindeki etkileri. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 13(2), 119-137.
  • Koç, R., & Oğuztürk, B. (2019). Sosyal sermaye ve inovasyonun belirleyicileri; Düzce ili için bir inceleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(3), 2273-2296.
  • Küçükkalay, A. (2016). Dünya iktisat tarihi (2. Baskı b.). Beta.
  • Polanyi, K. (2021). Büyük dönüşüm çağımızın siyasal ve ekonomik kökenleri (16 b.) (A. Buğra, Çev.). İletişim.
  • Putnam, R. (1993). Making democracy work: Civic Traditions in Modern Italy. Princeton University Press.
  • Scrivens, K., & Smith, C. (2013). Four Interpretations of Social Capital: AN AGENDA FOR MEASUREMENT. OECD Statistics Working Papers.
  • Scrivens, K., & Smith, C. (2013). OECD Data. Four Interpretations of Social Capital. OECD Statistic Working Papers. OECD. adresinden alındı.
  • Shuibu , A., Karakiraz , A., & Çitçi , U. (2020). Uluslararası kariyer niyetinde sosyal sermaye ve öz-yeterlilik etkisi. Yorum-Yönetim-Yöntem Uluslararası Yönetim-Ekonomi ve Felsefe Dergisi, 8(1), 51-64.
  • Stone, W. (2001). Measuring social capital. Australian Institute of Family Studies.
  • Şen, C., & Mert, İ. (2019). Sosyal sermayenin kurumsal, kaynak bağımlılığı ve işlem maliyeti kuramları cephesinden algılanışı. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28(2), 163-178.
  • Şenkal, A. (2005). Sivil toplum ve sosyal sermaye: sosyal politikaya dayalı alternatif kalkınma modeli arayışları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 55(1), 791-810.
  • Tatoğlu Yerdelen, F. (2016). Panel veri ekonometrisi. Beta.
  • Teke Lloyd , F., & Türk, U. (2021). Türkiye’de sosyal sermaye ve göç. Mehmet Akif Ersoy Uygulamalı Bilimler Dergisi, 5(1), 70-91.
  • Thompson, M. (2018). Social capital, ınnovation and economic growth. Journal of Behavioral and Experimental Economics, 1-32. doi:https://doi.org/10.1016/j.socec.2018.01.005.
  • Topuz, S., & Sekmen, T. (2019). Sermaye akışı ve ekonomik büyüme ilişkisi: Asimetrik etkiler. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 154-171.
  • Tüysüz, N. (2011). Sosyal sermayenin ekonomik gelişme açısından önemi ve sosyal sermaye endeksinin hesaplanması. Kalkınma Bakanlığı.
  • Uğuz, H., Örselli, E., & Sipahi, E. (2011). Sosyal sermayenin ölçümü: Türkiye deneyimi. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1), 8-40.
  • Üçler, Y., Koras, M., & Güçlü, Y. (2016). Bölgesel kalkınmada sosyal sermayenin Rolü: Konya bedesten örneği. Selçuk Üniversitesi SBE Dergisi(35), 285-299.
  • Ünalan, E. (2019). Dünya Bankası’nın “Kayıp Halka”sı: Sosyal sermaye. Politik Ekonomik Kuram, 3(1), 54-70.
  • Walzer, M. (1991, Bahar). The Idea of civil society. s. 293-304.
  • World Bank. (2021). Aralık 23, 2021 tarihinde World Bank: https://web.worldbank.org/archive/website01360/WEB/0__CO-10.HTM adresinden alındı
  • World Bank Survey. (2019). World Values Survey. 09.01.2019. tarihinde http://www.worldvaluessurvey.org/wvs.jsp adresinden alındı
  • Yıldız, Z., & Topuz, H. (2011). Sosyal sermaye ve ekonomik kalkınma ilişkisi açısından Türkiye üzerine bir değerlendirme. sosyal Siyaset Konferansları (61), 201-226.
Toplam 47 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mahmure Ercan 0000-0002-0308-6765

Yayımlanma Tarihi 27 Nisan 2023
Gönderilme Tarihi 25 Ocak 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 32 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Ercan, M. (2023). SOSYAL SERMAYE VE İNOVASYON: OECD ÜLKELERİ ÜZERİNE AMPİRİK BİR ANALİZ. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32(1), 280-291. https://doi.org/10.35379/cusosbil.1062703

Cited By

KAPİTALİST SİSTEMDE SOSYAL SERMAYEYE BAKIŞ: ELEŞTİREL BİR DEĞERLENDİRME
Anadolu Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1186563
 Kapak Resmi İndir