DE BRONNEN VAN JOOS LAMBRECHTS '( NEDERLANDSCHE SPELLIJNGHE" «
Joos Lambrecht, de zestiend 'eeuwsche schoolmeester, letter- steker, graveur, drukker en uitgever, is lang geen onbekende voor de Nederlandsche philologen. Nog onlangs (Tijdschrift, 46e deel (1926), 2e en 3e afl.) riep J. W. Muller zijn getuigenis in om zijn thesis over de herkomst van je en jij tegen de opvatting van Dr Verdenius te staven, maar, behalve juist J. W. Muller, die reeds in 1890 een studie wijdde aan Lambrechts « Nederlandsche Spellij nghe » (2), hebben weinigen zich met het werkje van den Gentschen schoolmeester ingelaten.
Aan Prof. de Vooys komt evenwel de eer toe op de wensche- lijkheid(3) van een dieper gaande studie van dien eersteling van de Nederlandsche spraakkunsten te hebben gewezen. Blijkbaar zonder bijval, want een onderzoek naar Lambrechts spelling- hervorming in verband met mogelijke Fransche voorloopers
(*) Daar de zetterij niet over alle door Lambrecht, Meigret· Dolet, enz. gebezigde diacritische teekens beschikt, werd de volgende overeenkomst getroffen :
1. doorgestreepte e — a (omgekeerde e).
2. gestaarte e — ç
3. gepunte u = w.
(2) In Onze Volkstaal (III, bl. 184) : Een zestiendeeuw sehe Gentsche spelling- en uitspraakleer.
(3) In den Nieuwen Taalgids (XIe jaarg. 1917, bl. 1) : Pon- tus de Heuiter, een Taal- en Spelling-hervormer uit de zestiende eeuw. « De accenten en de doorgestreepte e van Lambrecht, de e met cédille van Sexagius (wijzen) duidelijk op Fransche voorbeelden... Het verband van deze spellinghervorming met de Franse voorbeelden werd nog niet onderzocht (bl. 4). »
