Öz
Yunus Emre, Anadolu'da Türk yazı dilinin oluşmasında çok önemli bir yeri olan, şiirlerindeki evrensel mesajlarıyla Türk edebiyatının en çok bilinen ve okunan şairlerindendir. Bize bıraktığı Divan ve Risaletü'n-Nushiyye, herkesin kendi düşüncesine göre yararlandığı ve sorularına cevap bulduğu metinlerdir. Bu yazıda Yunus'un “söz hakkındaki düşünceleri, sözün kaynağı, nasıl söylenmesi gerektiği, sözde, sözü söyleyende ve dinleyende aranan özellikler, sözün tesiri, gücü” gibi konular, şiirlerinden örneklerle değerlendirilecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- İncil (Yunanca Aslından Çağdaş Türkçeye Çeviri). (1998). İstanbul: Kitabı Mukaddes Şirketi.
- Karaismailoğlu, A. (2004). Mevlâna Celâleddîn Rûmî Mesnevî. I. Cilt. Ankara: Akçağ.
- Kur'ân-ı Kerîm (Açıklamalı Meâli). (2004). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
- Tatcı, M. (2005). Yûnus Emre Divânı-Tenkitli Metin. 2. Baskı. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 26 Aralık 2021 |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Kasım 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Yunus Emre Özel Sayısı |
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.