Öz
Bu araştırmanın amacı gençlik merkezi üyelerinin yer bağlılıklarının incelenmesidir. Bu amaçla çalışmada, betimsel nitelik taşıyan tarama modeli kullanılmıştır. Çalışmanın evreni, Türkiye Cumhuriyeti Gençlik ve Spor Bakanlığı bünyesinde bulunan Gençlik Merkezlerindeki üyelerden, örneklemi ise, Türkiye Cumhuriyeti Gençlik ve Spor Bakanlığınca düzenlenen doğa, deniz veya kültür gençlik kamplarına katılan üyeler arasından tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilmiş 395 katılımcı oluşmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” ile Williams ve Roggenbuck (1989) tarafından geliştirilen, Ayar ve ark. (2022) tarafından uyarlanan “Yer Bağlılığı Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen verilerin değerlendirilmesinde Student t-test, tek yönlü varyans analizi ve Tukey çoklu karşılaştırma testleri kullanılmıştır. Gençlik merkezi üyelerinin yaş, üyelik süresi, kardeş sayısı, aile gelir durumu ve aile içerisinden gençlik merkezine üye olma durumu değişkenlerinde anlamlı farklılık tespit edilememiştir. Ancak cinsiyet değişkeninde yer kimliği alt boyutu ile yer bağlılığı ölçeği toplam puanında, gitme sıklığı ve spor yapma durumu değişkenlerinde ise yere bağımlılık ve yer kimliği alt boyutları ile yer bağlılığı ölçeği toplam puanında anlamlı farklılık olduğu belirlendi. Spor yapan erkek ve her gün katılım sağlayan gençlik merkezi üyelerinin puan ortalamalarının yüksek olduğu saptanmıştır. Böylece gençlik merkezlerinin uygulayacağı faaliyetlerin hizmeti kalitesinin, gençlik merkezine olan yer bağlılığı düzeyine etki ettiği ifade edilebilir.
Anahtar Kelimeler
Gençlik Gençlik Merkezi Yer Bağlılığı Youth Youth Centre Place Attachment
Kaynakça
- Ayar, H., Durhan, T. A., Karaküçük, S. (2022). Yer bağlılığı ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Journal of Social Sciences. 21(81).
- Bowlby, J. (1988). A secure base. London: Routledge.
- Güler, İ., Karaçor, E. K. (2018). Yer bağlılığı ve risk algısı kavramları arasındaki ilişki. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi. 6(4), 1377-1390.
- Hay, R. (1998). Sense of place in developmental context. Journal of Environmental Psychology. 18(1), 5-29.
- Jorgensen, B., Stedman, R. (2001). Sense of place as an attachment: Lakeshore owners attitudes toward their properties. Journal of Environmental Psychology. 21, 233– 248
- Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Kılıçaslan, Ö., Marşap, A. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel bağlılığa etkisi. International Journal of Labour Life and Social Policy. 1(2), 5-23.
- Kılıçaslan, Ö., Marşap, A. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel bağlılığa etkisi. International Journal Of Labour Life And Social Policy. 1(2), 5-23.
- Scannell, L., Gifford, R. (2010). The relations between natural and civic place attachment and pro-environmental behavior. Journal of Environmental Psychology. 30(3), 289-297.
- Shumaker, S. A., Taylor, R. B. (1983). Toward a clarification of people-place relationships: A model of attachment to place. Environmental psychology: Directions and perspectives. 2, 19-25.
- Türkmen, S., Saatcı, G. (2020). Yer bağlılığı, turizmin algılanan etkileri ve turizmin gelişimine destek olma tutumu arasındaki ilişki: Mordoğan örneği. AHBVÜ Turizm Fakültesi Dergisi. 23 (2), 237-255.
- Williams, D. R., Roggenbuck, J. W. (1989). Measuring place attachment: Some preliminary results. In NRPA Symposium on Leisure Research, San Antonio, TX (Vol. 9).
Öz
The aim of the present study is to examine place attachment of youth centre members. For this purpose, descriptive survey model was used in the study. Population of the study consists of members of Youth Centres within the body of Ministry of Youth and Sports of the Republic of Turkey, while the sample consists of 395 participants selected with by sampling method among members who participated in nature, sea or culture youth camps organized by the Ministry of Youth and Sports of the Republic of Turkey. “Personal Information Form” developed by the researchers and “Place Attachment Scale” developed by Williams and Roggenbuck (1989) and adapted by Ayar et al. (2022) were used in the study as data collection tool. Student t-test, one-way analysis of variance and Tukey multiple comparison tests were used in the assessment of data obtained in the study. No significant difference was found in the variables of age, membership duration, number of siblings, family income and having a youth centre member in the family. However, significant difference was found in place identity factor and place attachment scale total score in the variable of gender, and in dependence on location and place identity factors and place attachment scale total score in the variables of frequency of visiting and the state of doing sports. It was found that the members who were male and who visited the centre every day had high mean scores. Thus, it can be stated that the service quality of activities of youth centres affect place attachment towards youth centre.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ayar, H., Durhan, T. A., Karaküçük, S. (2022). Yer bağlılığı ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Electronic Journal of Social Sciences. 21(81).
- Bowlby, J. (1988). A secure base. London: Routledge.
- Güler, İ., Karaçor, E. K. (2018). Yer bağlılığı ve risk algısı kavramları arasındaki ilişki. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi. 6(4), 1377-1390.
- Hay, R. (1998). Sense of place in developmental context. Journal of Environmental Psychology. 18(1), 5-29.
- Jorgensen, B., Stedman, R. (2001). Sense of place as an attachment: Lakeshore owners attitudes toward their properties. Journal of Environmental Psychology. 21, 233– 248
- Karasar, N. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Kılıçaslan, Ö., Marşap, A. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel bağlılığa etkisi. International Journal of Labour Life and Social Policy. 1(2), 5-23.
- Kılıçaslan, Ö., Marşap, A. (2018). Stratejik insan kaynakları yönetimi ve örgütsel bağlılığa etkisi. International Journal Of Labour Life And Social Policy. 1(2), 5-23.
- Scannell, L., Gifford, R. (2010). The relations between natural and civic place attachment and pro-environmental behavior. Journal of Environmental Psychology. 30(3), 289-297.
- Shumaker, S. A., Taylor, R. B. (1983). Toward a clarification of people-place relationships: A model of attachment to place. Environmental psychology: Directions and perspectives. 2, 19-25.
- Türkmen, S., Saatcı, G. (2020). Yer bağlılığı, turizmin algılanan etkileri ve turizmin gelişimine destek olma tutumu arasındaki ilişki: Mordoğan örneği. AHBVÜ Turizm Fakültesi Dergisi. 23 (2), 237-255.
- Williams, D. R., Roggenbuck, J. W. (1989). Measuring place attachment: Some preliminary results. In NRPA Symposium on Leisure Research, San Antonio, TX (Vol. 9).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Sporda Psiko-Sosyal Alanlar |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 25 Mart 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 9 Aralık 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 8 Sayı: 1 |
Cited By
SPOR YÖNETİCİLERİNİN TESİS YETERLİLİĞİ VE YER BAĞLILIĞI ARASINDAKİ İLİŞKİ
Journal of Global Sport and Education Research
https://doi.org/10.55142/jogser.1315019
ISSN: 2536-5339
Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi
Bu dergi içerisinde yer alan eserler aksi belirtilmedikçe Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.