Zdalne posiedzenia aresztowe w trybie art. 250 § 3b–3h Kodeksu postępowania karnego. Uwagi de lege lata i de lege ferenda

Piotr Misztal

Uniwersytet Łódzki

Abstrakt

Artykuł przedstawia e-posiedzenia aresztowe odbywające się na podstawie art. 250 3b-3f kodeksu postępowania karnego. Powyższe regulacje pojawiły się w polskim procesie karnym w dniu 24 czerwca 2020 r. Celem artykułu jest zaprezentowanie najistotniejszych mankamentów e-posiedzeń aresztowych oraz zaproponowanie zmian, które dostosują go do zasady rzetelnego procesu karnego. Dotychczas tematyka ta nie była przedmiotem szerszego zainteresowania przedstawicieli nauki prawa karnego procesowego. W opracowaniu zaprezentowano ratio legis e-posiedzeń, warunki zastosowania instytucji, oceniono e-posiedzenia w kontekście prawa oskarżonego do sądu oraz prawa do obrony. Autor uwzględnił przy tym najistotniejsze orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka odnoszące się do możliwości podejmowania czynności procesowych na odległość z jednoczesnym przekazem obrazu i dźwięku. W artykule zaprezentowano postulaty de lege ferenda pod adresem ustawodawcy, celem ulepszenia tej instytucji. Autor proponuje doprecyzowanie przesłanek, które legitymują sąd do przeprowadzenia posiedzenia zdalnego. Obecnie decyzja w tym przedmiocie jest zależna od władzy uznaniowej sądu. W artykule zwrócono również uwagę, że obecnie regulacje prawa procesowego nie zapewniają oskarżonemu prawa do poufnego kontaktu oskarżonego z obrońcą celem ustalenia linii obrony.

Słowa kluczowe:

prawo karne procesowe, proces karny, e-posiedzenia aresztowe, prawo oskarżonego do sądu, prawo oskarżonego do obrony, rzetelny proces karny