Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A BIBLIOTHERAPEUTIC STUDY ON IDENTIFYING THE HYPERACTIVE (ATTENTION DEFICIT HYPERACTIVITY DISORDER-ADHD IN CLASSROOM MANAGEMENT A bibliotherapic Review on Classroom Management (the "Çalıkuşu" novel as a sample)

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 13, 151 - 192, 30.09.2017
https://doi.org/10.31126/akrajournal.323603

Öz

Classroom  Management is the activity of organizing the students, the classroom area and tools in order to provide the students with the terminal behaviour. The requirements regarding the recognition, the realization and the appreciation in the classroom or at school shall be met. Students have the tendancy to experience unwanted behaviour as  avengement, nervosity, aggressivity, power search-power assertion if these requirements of the students aren’t met. Every behaviour that blocks pedagogical efforts  is perceived  as “an unwanted behaviour ”. Unwanted behaviours affect the lesson and the whole class negatively and  stop us from achieving our goals. The effort, time and money spent for the educational purpose  will go  for nothing ultimately.These unwanted behaviours may arise from the class structure, the teacher or from the students. One of the reasons arising from the student is that of a biological reason.  These are mentioned as brain damage, disease, malnutrition due to biochemicals and they have affect on unwanted behaivours. One of the unwanted behaviours is the hyperactive attitudes of  the hyperactive children. Disease, nutrition, nerval, neurological condition, temper, genetic disorders, physical diabilities, variables like medication inclines to hyperactivity with  some kids. The teachers who don’t know how to react  to hyperactive behaviours will not be able to estimate the incidents that may happen in the future Thus unwanted incidents may be experienced. In this study Reşat Nuri Güntekin’s novel Ò‚alõkuşu” has been reviewed on recognition of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)  by applying the bibliotherapy method.   The heroine of the novel Feride was detected to have The Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD), Hyperactive-Impulsive Type according to DSM-IV (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) diagnostic criteria. The educational administrators and  the candidate teachers can be informed  about the disease of the Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) by reviewing  the ‚alõkuşu novel, applying the  bibliotherapy method. Thus most of the unwanted behaviours, that may arise, can be prevented.  

Kaynakça

  • KAYNAKLAR Akalın, Aslı Ogün Bozbey. (2005). “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Abla ve Ağabeylerinin Sosyal Beceri Düzeyi ve Kardeş İlişkileri”. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.). Adana. Ayhan, Aydın. (2003). Sınıf Yönetimi. Bursa. Balay, Refik. (2003). 2000’li Yıllarda Sınıf Yönetimi. Ankara. Başar, Hüseyin. (1998). Sınıf Yönetimi. İstanbul. Çağlar, Doğan. (1981). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara. Doğaroğlu, T. Küçük. (2013) “Türkiye’de Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu ile İlgili Çalışmaların Yürütüldüğü Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi”, Bilgisayar ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı, 2, Diyarbakır. Enç, Mitat, Doğan Çağlar ve Yahya Özsoy. (1981). Özel Eğitime Giriş. Ankara. Emiroğlu, Özkan, (2016). “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB)”, http://www.aktüeleğitim.com/çocuğunuz yaramaz-mı-yoksa-hiperaktif-mi-htlm, Erişim tarihi: 13.2.2016. Ercan, Eyüp Sabri ve Cahide Aydın. (2000). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu. İstanbul. Erden, Münire. (2003). Sınıf Yönetimi. İstanbul. Eroğlu, Ahmet Hasan. (2016) “Çocuğum hiperaktif mi? Hiperaktif çocuk nasıl anlaşılır, ne tür davranışlar hiperaktivitenin göstergeleridir?” http://www.sosyalhizmetuzmani.org/Erişim tarihi: 13.2.2016. Ünal, Fatih, Ebru Çengel Kültür, Ferhunde Öktem, Meral Topçu ve Dilek Yalnızoğlu. (2004) “Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu”, Hacettepe Tıp Dergisi, 2004.35:160-167 Fidan, Nurettin ve Münire Erden. (1990). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara. Göl, İlknur, Ayla Bayık. (2013) “İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Çocuklarda DEHB’nu tanıma Yeterlikleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi (DEÜHYO ED) 6 (4), İzmir. Günay, Şennur, Canan Savran ve Umut Mert Aksoy. (2005) “Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeğinin Dilsel Eşdeğerlik, Geçerlik, Güvenirlik ve Norm Çalışması”. M. Ü. Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, sayı, 21. İstanbul. Güntekin, Reşat Nuri. (1962). Çalıkuşu. İstanbul. Karip, Emin. (2003). Sınıf Yönetimi. Ankara. Kavcar, Cahit. (1974). II. Meşrutiyet Döneminde Edebiyat ve Eğitim. Ankara. Kavcar, Cahit. (1994). Edebiyat ve Eğitim. Ankara. Köktaş, Şükran Kılbaş. (2003). Sınıf Yönetimi. Adana. Kuzugüdenli, Pelin. (2016) “Çocuğunuz Yaramaz mı Yoksa Hiperaktif mi?” http://www.pudra.com-hiperaktivite. Erişim tarihi: 13.2.2.2016. Küçükyazıcı, Gökçe. (2016). “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Nedir? Nasıl anlaşılır?” http://www.anneysen.com.uzman-makaleleri. Erişim tarihi: 13.2.2016. MHRS, (2016). “Çocuğun Hiperaktif Olduğu Nasıl Anlaşılır? Hiperaktif Çocuğun Özellikleri”, http://www.yazarkafe.com/icerik/323437/cocugunuz-hiperaktif-mi.htm”, Erişim tarihi:13 2. 2016. Öner, Uğur. (2007). “Bibliyoterapi”. Çankaya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, Journal of Arts and Sciences, Sayı: 7, s. 133-150, Ankara. Özcan, M. Erkan ve diğerleri. (1998). “Okul Çağı Çocuklarda DEHB Yaygınlığı: Ön Çalışma.” Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 5 (2,3) Malatya. Özyürek, Mehmet. (2001). Sınıf Yönetimi. Ankara. Sayın, A. İsmet. (1977-1978). Ruh Sağlığı ve Rehberlik. Ankara. Tabak, Necla. (2007) “İlköğretim 1. Kademede Davranış Sorunları Olan Çocukların Anne-Baba Tutumları”, (Yüksek Lisans Tezi) Yayımlanmamış Araştırma, Kocatepe Üniversitesi, Afyon. Tahiroğlu, Ayşeül Yolga. “Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Tanısı Alan Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Eşlik Eden Bozukluklar ve Tedavi Yaklaşımları.” (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi). Adana, 2003. Tarhan, Nevzat. (2016). “Hiperaktifliğin belirtileri”. http://www.interhaber.com. Erişim tarihi: 13.2.2016. Tatar, B, Zeynep, İlhan Yargıç, Serap Oflaz, Deniz Büyükgök. (2015). “Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunda Duygu Tanımanın Dikkat ve Dürtüsellik Belirtileri ile İlişkisi”, Türk Psikiyatri Dergisi, 6 (3), Ankara. TDK. (2010). Güncel Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr TDK. (1983). Türkçe Sözlük. Ankara. Tedavix, (2016). “Bir çocuğun hiperaktif olup olmadığı ne zaman ve nasıl anlaşılır?” http://www.tedavix.com. Erişim tarihi: 13.2.2016. Saat 17.54 Yazgan, Yankı. (2016). “Hiperaktif çocuk: Hiperaktivite nedir?” http://www.yankiyazgan.com/hiperaktif-çocuk-hiperaktivite-nedir/ Erişim tarihi: 13.2.2016.

SINIF YÖNETİMİNDE, DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU (DEHB) OLAN ÇOCUKLARIN TANINMASI ÜZERİNE BİBLİYOTERAPİK BİR ÇALIŞMA (Çalıkuşu örneği)

Yıl 2017, Cilt: 5 Sayı: 13, 151 - 192, 30.09.2017
https://doi.org/10.31126/akrajournal.323603

Öz

Özet

Öğretmenin, öğrencilere istendik davranışları kazandırabilmek için öğrencileri, sınıf alanını, zamanı ve araç gereçleri düzenlemesi etkinliğine “sınıf yönetimi” denir. Öğrencinin okulda/sınıfta tanınma, fark edilme, değer kazanma gereksinimlerinin karşılanması gerekir. Bu gereksinimleri karşılanmazsa öğrenci, öç alma, sinirlilik, saldırganlık, güç arama-kullanma yönlü “istenmeyen davranışlara” başvurabilir. 

Eğitsel çabaları engelleyen her türlü davranış, istenmeyen davranış olarak algılanır. İstenmeyen davranış, sınıfın tümünü ve dersi olumsuz yönde etkileyerek, amaçlara ulaşmayı engeller. Sonuçta, eğitim için harcanan emek, zaman ve para boşa gider. 

İstenmeyen davranışlar; sınıf yapısından, öğretmenden ve öğrencilerden kaynaklanabilir. Öğrenciden kaynaklanan nedenlerden biri biyolojik nedenlerdir. Bunlar, beyin hasarı, hastalık, biyokimyasal nedenler ile dengesiz beslenme olup, istenmeyen davranışlar üzerinde etki yaparlar. İstenmeyen davranışlardan biri, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) olan çocukların gösterdiği “hiperaktiflik” davranışlardır. Hastalık, beslenme, sinirsel durum, mizaç, genetik bozukluklar, fiziksel engeller, ilaçla tedavi gibi değişkenler, bazı çocuklarda aşırı hiperaktifliğe neden olmaktadır. Hiperaktif davranışlar konusunda ne yapılacağını bilmeyen öğretmenler, gelecekte meydana gelebilecek olayları da kestirememektedir. Böylece istenmeyen olaylar yaşanmaktadır. 

Bu çalışmada, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) hastalığının tanınması konusunda, Reşat Nuri Güntekin’in Çalıkuşu romanı “bibliyoterapi” yöntemi uygulanarak, incelenmiştir. Roman kahramanı Feride’nin DSM-IV Tanı Ölçütlerine göre “DEHB, Hiperaktivite-Dürtüsellik” tipi özelliklerini taşıdığı söylenebilir.  

DEHB hastalığı konusunda eğitim yöneticileri ve öğretmen adayları, bibliyoterapi yöntemi uygulanıp, Çalıkuşu romanı incelenerek bilgilendirilebilir. Böylece doğabilecek, birçok istenmeyen davranış önlenmiş olabilir.

Kaynakça

  • KAYNAKLAR Akalın, Aslı Ogün Bozbey. (2005). “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Olan Çocukların Abla ve Ağabeylerinin Sosyal Beceri Düzeyi ve Kardeş İlişkileri”. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.). Adana. Ayhan, Aydın. (2003). Sınıf Yönetimi. Bursa. Balay, Refik. (2003). 2000’li Yıllarda Sınıf Yönetimi. Ankara. Başar, Hüseyin. (1998). Sınıf Yönetimi. İstanbul. Çağlar, Doğan. (1981). Uyumsuz Çocuklar ve Eğitimi. Ankara. Doğaroğlu, T. Küçük. (2013) “Türkiye’de Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu ile İlgili Çalışmaların Yürütüldüğü Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi”, Bilgisayar ve Eğitim Araştırmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı, 2, Diyarbakır. Enç, Mitat, Doğan Çağlar ve Yahya Özsoy. (1981). Özel Eğitime Giriş. Ankara. Emiroğlu, Özkan, (2016). “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB)”, http://www.aktüeleğitim.com/çocuğunuz yaramaz-mı-yoksa-hiperaktif-mi-htlm, Erişim tarihi: 13.2.2016. Ercan, Eyüp Sabri ve Cahide Aydın. (2000). Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu. İstanbul. Erden, Münire. (2003). Sınıf Yönetimi. İstanbul. Eroğlu, Ahmet Hasan. (2016) “Çocuğum hiperaktif mi? Hiperaktif çocuk nasıl anlaşılır, ne tür davranışlar hiperaktivitenin göstergeleridir?” http://www.sosyalhizmetuzmani.org/Erişim tarihi: 13.2.2016. Ünal, Fatih, Ebru Çengel Kültür, Ferhunde Öktem, Meral Topçu ve Dilek Yalnızoğlu. (2004) “Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu”, Hacettepe Tıp Dergisi, 2004.35:160-167 Fidan, Nurettin ve Münire Erden. (1990). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara. Göl, İlknur, Ayla Bayık. (2013) “İlköğretim Sınıf Öğretmenlerinin Çocuklarda DEHB’nu tanıma Yeterlikleri”, Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi (DEÜHYO ED) 6 (4), İzmir. Günay, Şennur, Canan Savran ve Umut Mert Aksoy. (2005) “Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeğinin Dilsel Eşdeğerlik, Geçerlik, Güvenirlik ve Norm Çalışması”. M. Ü. Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, sayı, 21. İstanbul. Güntekin, Reşat Nuri. (1962). Çalıkuşu. İstanbul. Karip, Emin. (2003). Sınıf Yönetimi. Ankara. Kavcar, Cahit. (1974). II. Meşrutiyet Döneminde Edebiyat ve Eğitim. Ankara. Kavcar, Cahit. (1994). Edebiyat ve Eğitim. Ankara. Köktaş, Şükran Kılbaş. (2003). Sınıf Yönetimi. Adana. Kuzugüdenli, Pelin. (2016) “Çocuğunuz Yaramaz mı Yoksa Hiperaktif mi?” http://www.pudra.com-hiperaktivite. Erişim tarihi: 13.2.2.2016. Küçükyazıcı, Gökçe. (2016). “Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Nedir? Nasıl anlaşılır?” http://www.anneysen.com.uzman-makaleleri. Erişim tarihi: 13.2.2016. MHRS, (2016). “Çocuğun Hiperaktif Olduğu Nasıl Anlaşılır? Hiperaktif Çocuğun Özellikleri”, http://www.yazarkafe.com/icerik/323437/cocugunuz-hiperaktif-mi.htm”, Erişim tarihi:13 2. 2016. Öner, Uğur. (2007). “Bibliyoterapi”. Çankaya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi, Journal of Arts and Sciences, Sayı: 7, s. 133-150, Ankara. Özcan, M. Erkan ve diğerleri. (1998). “Okul Çağı Çocuklarda DEHB Yaygınlığı: Ön Çalışma.” Turgut Özal Tıp Merkezi Dergisi, 5 (2,3) Malatya. Özyürek, Mehmet. (2001). Sınıf Yönetimi. Ankara. Sayın, A. İsmet. (1977-1978). Ruh Sağlığı ve Rehberlik. Ankara. Tabak, Necla. (2007) “İlköğretim 1. Kademede Davranış Sorunları Olan Çocukların Anne-Baba Tutumları”, (Yüksek Lisans Tezi) Yayımlanmamış Araştırma, Kocatepe Üniversitesi, Afyon. Tahiroğlu, Ayşeül Yolga. “Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu Tanısı Alan Çocukların Sosyodemografik Özellikleri, Eşlik Eden Bozukluklar ve Tedavi Yaklaşımları.” (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi). Adana, 2003. Tarhan, Nevzat. (2016). “Hiperaktifliğin belirtileri”. http://www.interhaber.com. Erişim tarihi: 13.2.2016. Tatar, B, Zeynep, İlhan Yargıç, Serap Oflaz, Deniz Büyükgök. (2015). “Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğunda Duygu Tanımanın Dikkat ve Dürtüsellik Belirtileri ile İlişkisi”, Türk Psikiyatri Dergisi, 6 (3), Ankara. TDK. (2010). Güncel Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr TDK. (1983). Türkçe Sözlük. Ankara. Tedavix, (2016). “Bir çocuğun hiperaktif olup olmadığı ne zaman ve nasıl anlaşılır?” http://www.tedavix.com. Erişim tarihi: 13.2.2016. Saat 17.54 Yazgan, Yankı. (2016). “Hiperaktif çocuk: Hiperaktivite nedir?” http://www.yankiyazgan.com/hiperaktif-çocuk-hiperaktivite-nedir/ Erişim tarihi: 13.2.2016.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Şemseddin Koçak

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2017
Kabul Tarihi 18 Eylül 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 5 Sayı: 13

Kaynak Göster

APA Koçak, Ş. (2017). SINIF YÖNETİMİNDE, DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU (DEHB) OLAN ÇOCUKLARIN TANINMASI ÜZERİNE BİBLİYOTERAPİK BİR ÇALIŞMA (Çalıkuşu örneği). AKRA Kültür Sanat Ve Edebiyat Dergisi, 5(13), 151-192. https://doi.org/10.31126/akrajournal.323603

Evliya Çelebi Mahallesi Hatboyu Caddesi, No: 2/2 TUZLA / İSTANBUL Tel: +90 532 732 00 21 (Türkçe İletişim) Tel: +90 533 578 27 54 (For English)  Tel: +90 545 933 24 14 (Pour le Français), akrajournal@gmail.com 18436 18471

14035    14036    14037     14038  16497  16571

16772      download  18435 19333