روش فلسفی ابن سینا در تفسیر حروف مقطعه قرآن

نوع مقاله : علمی ـ پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان

2 کارشناس ارشد فلسفه و کلام

چکیده

همواره تفسیر و فهم معانی حروف مقطعه قرآن از مهم‌ترین مسائل تفسیری به شمار ‌رفته است. ابن‌سینا به عنوان یک فیلسوف مسلمان در تفسیر آیات از روش فلسفی و مبانی حکمت خود که بیش‏تر جنبه نوافلاطونی دارد، بهره می‏گیرد. او در رساله النیروزیه که به تفسیر حروف مقطعه اختصاص دارد، ابتدا به بیان مبانی حکمت خود مانند نظریه صدور و پیدایش نظریه صدور و پیدایش موجودات از واجب الوجود، می‌پردازد و  سپس سعی می‏کند تا با استفاده از نظریه حروف  ابجد، حروف مقطعه قرآنی را بر این مبانی تطبیق و تفسیر کند. از نظر وی هر یک از حروف مقطعه که معادل حروف ابجد در نظر گرفته می‌شوند، به صورت فردی یا در حال ترکیب با حروف دیگر،  بر اساس قوانین خاصی که ابن‏سینا ارایه می‏دهد، با موجودات خاصی متناظر خواهند بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Avicenna’s Philosophical Approach in the Exegesis of the Muqatta’at

چکیده [English]

The exegesis of the Muqatta’at has always been considered as one of the most important issues in the exegesis of Quran. Avicenna as a Muslim philosopher uses his philosophical method and fundamentals – which has a neo-Platonic aspect - to interpret these verses. In his treatise al-Niruziyah, Avicenna gives an exegesis of Muqatta’at based on his own philosophical fundamentals like the theory of emanation from God and then tries to interpret the Muqatta’at on the basis of the theory of the Abjad letters. According to him, every letter of Muqatta’at – which is considered as an Abjad letter –wether individually or in combination with other letters equals a number according to special rules which Avicenna offers, corresponds to certain existents.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Abjad letters
  • philosophical exegesis
  • the theory of emanation
  • Avicenna
  • the treatise of al-Niruziyah

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار