تحلیل فرآیند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری اخلاقی برنامه‌ریزان و مدیران شهری بر اساس یافته‌های بررسی طرح تفصیلی منطقه 22 شهرداری تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد برنامه‌ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر ایران، تهران، ایران

2 استادیار گروه برنامه‌ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر ایران، تهران، ایران

چکیده

نقش برنامه‌ریزان و مدیران شهری به عنوان متخصصانی که مسئولیت تهیه، هدایت و اجرای برنامه‌های توسعه شهری را برعهده دارند، در جهت‌گیری برنامه‌ها غیرقابل انکار است. روابط و مناسبات کنشگران و توزیع قدرت میان آن‌ها که به تصمیم‌ها مغایر با چارچوب اخلاق حرفه‌ای و در نتیجه عدم دستیابی به نتایج مورد انتظار منجر شده‌اند، چالش‌های اخلاقی متعددی به همراه دارد. نقطه شروع پژوهش، بررسی کدهای اخلاقی در برنامه‌ریزی شهری و تاثیر آن بر برنامه‌های توسعه شهری است. تصمیم‌سازی برنامه‌ریزان و تصمیم‌گیری مدیران در طرح تفصیلی منطقه 22 شهرداری تهران در دو بعد محتوایی و رویه‌ای مورد ارزیابی قرار گرفته‌است. به منظور دستیابی به اهداف، از رهیافت کیفی بهره گرفته شده‌است. یافته‌های حاصل از 15 مصاحبه نیمه‌ساختاریافته با استفاده از نرم‌افزار MaxQDA طبقه‌بندی و با بهره‌گیری از روش تحلیل محتوای قیاسی تحلیل شده‌است. بر اساس یافته‌های پژوهش، نفوذ جریان‌های دارای قدرت، تاثیر قابل توجهی بر جهت‌دهی طرح مغایر با اصول اخلاقی گذاشته‌است. پیوند مدیران با یکدیگر و نهادهای سیاسی، دامنه انحصار‌‌ تصمیم‌ها را رقم زده‌است و عدم هماهنگی میان مدیران و برنامه‌ریزان به‌وضوح از سوی مشارکت‌کنندگان مطرح شده‌است. غلبه ساختار تمرکزگرای حاکم بر نظام تصمیم‌گیری، وابستگی تصمیم‌ها به منفعت گروهی خاص را در پی داشته‌است. به‌طور کلی به‌کارگیری موضوع‌های اخلاقی در برنامه‌ریزان، در سطح مطلوب‌تری ارزیابی گردید و این تفاوت در دیدگاه مدیران، با اشاره به موضوع ملاحظات اجرایی توجیه شده‌است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات