نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• یوسف محنت فر ¹
• فریبا عثمانی ²
• مهدی چشمی ³
• لیلا آرغا ⁴

¹ دانشیار گروه اقتصاد انرژی، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه مازندران، ایران

² دکترای اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

³ دانشجوی دکترای اقتصاد، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

⁴ استادیار اقتصاد، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه لرستان، ایران

چکیده

در دهه‌های اخیر، رشد اقتصادی به همراه حفظ محیط زیست از مسائل مهم پیش‌روی اکثر جوامع اقتصادی است. از طرفی با افزایش تکنولوژی‌های جدید و گسترش تجارت، اثر تغییر ساختارهای جدید و گسترده بر محیط زیست اهمیت زیادی پیدا کرده است. بنابراین، هدف این مطالعه ارزیابی اثر پیچیدگی اقتصادی و باز بودن تجارت بر ردپای اکولوژیکی (به عنوان شاخصی برای تخریب محیط زیست) است. برای این منظور، از داده‌های 18 کشور در حال توسعه آسیا طی دوره مطالعاتی 1990 تا2021 با رویکرد پانل کوانتایل استفاده شده است. علاوه بر این متغیرهای تولید ناخالص داخلی سرانه، جهانی شدن و توسعه مالی به عنوان متغیرهای کنترلی در نظر گرفته شدند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که افزایش پیچیدگی اقتصادی در چندک‌های مختلف، نتایج متفاوتی گزارش می‌کند. به طوری که با یک درصد افزایش پیچیدگی اقتصادی در چندک 10th ، ردپای اکولوژیکی بیشتر از یک درصد کاهش یافته است، اما افزایش پیچیدگی اقتصادی در چندک 50th، سبب بدتر شدن کیفیت محیط زیست شده است. نتایج نشان می‌دهد که افزایش تجارت در همه چندک‌ها به بهبود محیط زیست کمک شایانی کرده است. علاوه بر این، با افزایش جهانی شدن و توسعه مالی، ردپای اکولوژیکی در همه چندک‌ها افزایش یافته است. بعلاوه نتایج این مطالعه حاکی از آن است که افزایش درآمد سرانه نتایج متفاوتی در چندک‌های مختلف گزارش کرده است. د

کلیدواژه‌ها

• پیچیدگی اقتصادی
• رشد اقتصادی
• باز بودن تجارت
• محیط زیست
• ردپای اکولوژیکی

موضوعات

• آلودگی هوا

عنوان مقاله [English]

Do the development of technology and the expansion of trade reduce the ecological footprint ? A case study: evidence from developing countries

نویسندگان [English]

• uosef mehnatfar ¹
• fariba osmani ²
• Mehdi cheshomi ³
• Lila Aghar ⁴

¹ Associate Prof., Department of Energy Economics Faculty of Economics and Administrative Sciences, Mazandaran University, Iran

² PhD in Economics, Faculty of Economics and Administrative Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Iran

³ PhD student in Economics, Faculty of Economics and Administrative Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Iran

⁴ Assistant Prof. Department of Economics, Faculty of Management and Economics, Lorestan University, Iran

چکیده [English]

In recent decades, economic growth along with environmental protection is important issue facing most economic societies. On the other hand, with the increase of new technologies and the trade openness, the effect of changing new and extensive structures on the environment has become very important. Therefore, the aim of this study is to evaluate the effect of economic complexity and trade openness on the ecological footprint (as an indicator of environmental degradation). For this purpose, the data of 18 developing countries in Asia during the study period from 1990 to 2017 have been used with the Panel-Quantile approach. In addition, the variables of GDP per capita, globalization and financial development were considered as control variables. The results of this study show that the increase in economic complexity in different quantiles reports different results, so that with a one percent increase in economic complexity in the 10th quantile, the ecological footprint has decreased by more than one percent, but an increase in economic complexity in the 50th quantile has caused the deterioration of the quality of the environment. The results show that the increase in trade in all quantiles has helped to improve the environment. Moreover, with increasing globalization and financial development, the ecological footprint has increased in all quantiles. In addition, the results of this study indicate that the increase in per capita income has reported different results in different quantiles.

کلیدواژه‌ها [English]

• Economic Complexity
• Economic Growth
• Trade Openness
• Environment
• Ecological Footprint