قرآن کریم.
ابراهیمی، معصومه (1383). نقد و بررسی کتاب فرهنگ‌های آشپزی خاورمیانه. نامه انسان‌شناسی، شماره 6: ص177-191.
اسنو، نانسی؛ تیلور، فیلیپ ام. (1390). کتاب مرجع دیپلماسی عمومی. ترجمه روح‌الله طالبی آرانی. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
بشیر، حسن (1394). دیپلماسی عمومی: سیاست‌ها و برنامه‌های جهانی. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
بهرامی، محمد؛ شیخ حسینی، مختار (1398). چیستی دیپلماسی مردمی در اندیشه امام خمینی و مقایسه آن با دیپلماسی عمومی و سنّتی. سیاست متعالیه، 7 (25): ص328-309.
حسینی جبلی، میرصالح (1397). اقتضائات دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران از طریق ارتباط میان‌فرهنگی نسبت به مسلمین اندونزی. سیاست متعالیه، 6(22): ص188-169.
حسینی، امیر (13/10/1398). ورزش و دیپلماسی عمومی. سایت تابناک. قابل دسترس در:
http://www.blogfa.com
خبرگزاری کار ایران (7/10/1400). ایران رتبه 71 فناوری و نوآوری جهان را دارد. قابل دسترس در:
https://www.ilna.news/fa/tiny/news
خبرگزاری مهر (28/04/1395). وضعیت گسترش زبان فارسی در جهان/ با توئیم و با تو نه‌ایم. قابل دسترس در:
https://www.mehrnews.com/news
خمینی، سید روح‌الله (1378). صحیفه امام. تهران: موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ج6.
درخشه، جلال؛ غفاری، مصطفی (1390). دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در جهان اسلام (فرصت‌ها، اقدامات، اولویت‌ها و دستاوردها). مطالعات فرهنگ و ارتباطات، 12(16).
دریابندری، نجف (1384). کتاب مستطاب آشپزی از سیر تا پیاز. تهران: نشر کارنامه، ج1.
رضایی، مریم (28/02/1385). دیپلماسی ورزشی. همشهری.
روحی دهکردی، میترا (1381). جهانی شدن بازی‌های بومی و محلی. ورزش و ارزش، شماره 169.
سرپرست سادات، ابراهیم؛ صالحی حاجی‌آبادی، ابراهیم (1396). سازوکار تحقق افقِ وحدت و اخوت در جهان اسلام و جایگاه آن در الگوی اسلامی- ایرانی پیشرفت. سیاست متعالیه، 5(19): ص94-77.
سعیدی، روح‌الامین (1393). دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران: مطالعه موردی لبنان. تهران: مؤسسه فرهنگی مطالعات و تحقیقات بین‌المللی ابرار معاصر.
شمس‌آبادی، علی (1397). بررسی مقایسه‌ای دیپلماسی شهروندی آمریکا و ایران. سیاست، شماره 18: ص108-91.
صفوی، یحیی (1388). جغرافیای سیاسی جهان اسلام (قسمت پنجم: عوامل توانمندساز برای دستیابی به وحدت). اطلاعات جغرافیایی، شماره 71.
فاطمی صدر، امیر (1393). دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
فقیهی مقدس، نفیسه؛ خلجی، علی؛ مهدوی‌راد، محمدعلی (1393). اصول راهبردی صلح در اسلام. سیاست متعالیه، 2(4): ص26-7.
کشاورز شکری، عباس (1392). فرصت‌ها و چالش‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
ملک‌زاده، محمد (1394). قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران در ابعاد منطقه‌ای. سیاست متعالیه، 3(11): ص154-133.
موسایی، میثم (1383). تخمین تابع تقاضای توریسم به ایران. پژوهشنامه بازرگانی، شماره 32: ص244-225.
ناصری، جمال‌الدین (1393). دیپلماسی رسانه‌ای جمهوری اسلامی ایران در بیداری اسلامی. مطالعات عملیات روانی،
شماره 41).
نای، جوزف (1387). قدرت نرم: ابزارهای موفقیت در سیاست بین‌الملل. ترجمه سید محسن روحانی و مهدی ذوالفقاری. تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)؛ پژوهشکده مطالعات و تحقیقات بسیج.
واعظی، محمود (1389). دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی. گردآوری افسانه احدی. تهران: مجمع تشخیص مصلحت نظام.
یاسوشی، واتانابه؛ مک‌کانل، دیوید (1389). دیپلماسی عمومی جامعه مدنی و قدرت نرم (مطالعه موردی ژاپن و آمریکا). تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
یزدان‌فام، محمود (1393). دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران. تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
Bially Mattern, J. (2007). Why Soft Power isn’t so Soft: Representational Force and Attraction in World Politics. In: F. Berenskoetter &d M.J. Williams (Eds.), POWER in World Politics. London & New York: Routledge.
Nye, J.S. (2004). Soft Power: The Means to Success in World Politics. New York: Public Affairs.
)