Search datasets
Plangebied Hoofdweg 12 in Loenen, gemeente Apeldoorn; archeologisch vooronderzoek: een inventariserend veldonderzoek (proefsleuven) Plangebied Hoofdweg 12 in Loenen, gemeente Apeldoorn; archeologisch vooronderzoek: een inventariserend veldonderzoek (proefsleuven)
Cite as:
2015 Zielman, G. (RAAP Archeologisch Adviesbureau) 10.17026/dans-zsr-2xv2
<p>In opdracht van de gemeente Apeldoorn heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau op 26 mei 2015 een inventariserend veldonderzoek in de vorm van proefsleuven uitgevoerd in verband met voorgenomen nieuwbouw aan de Hoofdweg 12 in de dorpskern van Loenen, gemeente Apeldoorn. Het primaire doel van dit onderzoek was op een snelle, maar betrouwbare wijze inzicht te verschaffen in de aanwezigheid van archeologische relicten in het plangebied. Het onderzoek diende voldoende inzicht te geven in de inhoudelijke en fysieke kwaliteit van de mogelijk aanwezige bewoningssporen op de betreffende locatie (aard, ouderdom, omvang, gaafheid, conservering) om tot een waardestelling te kunnen komen.
<p>De resultaten van het proefsleuvenonderzoek wijzen uit dat in het plangebied sprake is van archeologischegrondsporen en vondsten. Het ging om zes grondsporen (paalkuilen en kuilen) die vooralsnog niet nader gedateerd zijn dan Vroege en/of Late Middeleeuwen. Door de vele verstoringen is ter plaatse van de proefsleuven sprake van een geringe gaafheid en van een geringe informatiewaarde. De vindplaats wordt op grond van de voorliggende gegevens en op basis van de criteri a uit de KNA als niet behoudenswaardig beoordeeld. Het is echter onduidelijk of de resultaten van het proefsleuvenonderzoek representatief zijn voor de rest van het plangebied, aangezien er aanwijzingen zijn dat de gaafheid (en de informatiewaarde) ter plaatse van de huidige bebouwing mogelijk hoger is.
<p>Aanbevolen wordt om tijdens het ontgraven van een bouwput of andere grootschalige bodemingrepeneen archeologische begeleiding uit te voeren. Met de archeologische begeleiding kunnen gegevens worden gedocumenteerd en kan materiaal worden veiliggesteld om zo informatie te behouden die van belang is voor kennisvorming over het verleden.