Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

REFERENCES TO MÂTURIDÎ IN MEDÂRİK

Yıl 2021, Sayı: 12, 333 - 361, 28.12.2021

Akif Yıldırım Muhammet Çol Seracettin Eraydın

https://doi.org/10.53112/tudear.981692

Öz

In this study, the references to Mâturîdî in Ebu'l-Barakât en-Nasafî's commentary titled Madārik al-Tanzīl are emphasized. Nasafî's references to Mâturîdî with the expressions "Ta’wîlât al-Qu’rân, Sharh at-Ta’wīlāt and Mâturîdî" in his commentary were determined and analyzed. The main purpose of the study is to reveal the extent to which Nasafî, who has benefited from Zamakhshari's al-Kashşâf, has benefited from Mâturîdî's tafsir called Ta’wîlât al-Qu’rân. In addition, it is to determine whether Nasafî makes use of Ta’wîlât al-Qu’rân or Sharh at-Ta’wīlāt in his references to Mâturîdî. Due to the claim that the copies of Sharh at-Ta’wīlāt are not complete, the manuscripts of Sharh at-Ta’wīlāt were also examined, based on Nasefi's references. Thus, the position and sources of Madārik al-Tanzīl in the tafsir literature were tried to be determined. In the research, it was concluded that Nasafî was under the influence of al-Kashşâf in terms of language and style, and that he also benefited from Ta’wîlât al-Qu’rân in many issues, especially in theological and fiqh issues.

Anahtar Kelimeler

Madārik al-Tanzīl Ta’wîlât al-Qu’rân Sharh at-Ta’wīlāt Nasafî Mâturîdî Samarkandi.

Kaynakça

  • Ak, Ahmet. (2006). Mâtürîdî Kaynaklarda Mâtürîdî ve Mâtürîdîlik. (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi.
  • Akçay, M. (2011). Kelâm Literatüründe Peygamber Zelleleri. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 24, 1-33.
  • Aydar, Hidâyet. (2016) Klasikten Moderne Seçme Tefsir Metinleri. İstanbul: Ensar.
  • Bilmen, Ö. N. (2008). Büyük Tefsir Tarihi ve Tabakatü'l-Müfessirin. İstanbul: Ravza.
  • Cerrahoğlu, İ. (2015). Tefsir Tarihi. Ankara: Fecr.
  • Coşkun, M. (2019). Müteahhirûn Dönemi İslâmî İlimler Formasyonunun Osmanlı Tefsir Geleneğindeki İzsürümü: XVIII. Yüzyıl Envâru’t-Tenzîl Haşiyelerinde Tahkik Tavrı. M. Taha Boyalık, Harun Abacı (Ed). Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde (s. 331-356). İstanbul: İSAR.
  • Çalışkan, İ. (2010). Tefsirde Mâturîdî'yi Keşfetmek: İmam Mâturîdî ve Te'vîlâtu'l-Kur'ân'ın Tefsir İlmindeki Yeri. Milel ve Nihal, 7, 67-93.
  • Çalışkan, M. S. (2019). Kur’ân’ın İkrar Ettiği İbrahimî Bir Hac Geleneği: Kalâid. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 23, 73-101.
  • Çetiner, B. (1983). Ebü’l Berakat Abdullah İbn Ahmed en-Nesefi (öl. 710/1310) ve Medarik Tefsiri, (Doktora Tezi), Atatürk Ünivesitesi.
  • Çiçek, M. (2021). Müfessir Olarak Ali Kuşçu, İstanbul: İSAM Yayınları.
  • Çögenli, M. S. (2012). Âyet ve Hadis Örnekli Arapça Belâgat, Erzurum: Eser Ofset Matbaası.
  • Demirci, M. (2011) Tefsir Tarihi, İstanbul: İFAV.
  • Dönmez, İ. K. (2005). Fıkıh Usûlünün İşlevi ve ictihad Yöntemleri Hakkında Genel Bir Değerlendirme. İslâmî İlimlerde Metodoloji: Usûl Mes’elesi-1 içinde (s. 661-673), İstanbul: Ensar.
  • Durmuş, İ. (2006). Müşâkele. TDV İslâm Ansiklopedisi içinde (C. 32, ss. 154-155). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı. Erdoğan, Ö. F. (2014). Gazâlî’nin Tehafüt’ü Bağlamında Filozof ve Kelamcı Mücadelesi, Eskiyeni, 28, 7-24.
  • Endülüsî, Ebu Hayyan, (2010). el-Bahru'l-Muhîd fi't-Tefsîr, (C.10), Beyrut: Dâru'l-Fikr.
  • Gengil, V. (2018). Şâfiî-Eşarî Müfessir er-Râzî’nin Meçhul Kaynağı Mâturîdî. Mustafa Aykaç vd. (Ed). V. Uluslararası Şeyh Şa’ban-ı Velî Sempozyumu -Eş’arîlik Sempoyumu içinde (s. 621-633). Kastamonu Üniversitesi.
  • Gengil, V. (2020). Taberî ve Mâtürîdî’den Hareketle Farklı Bir Tasnif Denemesi: Ehl-i Hadîs - Ehl-i Re’y Tefsirleri. Kilis 7 Aralık Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(1), 113-152.
  • Gündüzalp, S. Ü. (2019). Atûfî'nin Mir'âtü't-te'vîl Adlı Envârü't-tenzîl Hâşiyesinde Beyzâvî'ye Yönelik Eleştirileri. M. Taha Boyalık, Harun Abacı (Ed). Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde (s. 283-316). İstanbul: İSAR.
  • Kaya, M. (2019). Mâtürîdî Tefsiri’nin Osmanlı Tefsirciliğindeki İzleri. M. Taha Boyalık, Harun Abacı (Ed). Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde (s. 35-67). İstanbul: İSAR.
  • Kaya, R. (2002). Kur’an-ı Kerim Kıssaları ve Düşündürdükleri. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11, 31-58.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010a). Te’vîlâtü’l-Kur’ân. (C. 5). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010b). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 12). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010c). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 13). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010d). Te’vîlâtü’l-Kur’ân.(C. 2). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010e). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 1). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010f). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 7). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010g). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 6). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010h). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 8). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010i). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 4). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010j). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 16). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010k). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 3). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010l). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 10). İstanbul: Mizan.
  • Mavil, K. A. (2013). Bir Hanefî-Mâtürîdî Âlimi Ebü’l-Berekât en-Nesefî . Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 22 (1) , 57-83
  • Nesefî, Ebu’l-Berakât Abdullah. (2011a). Tefsîru’n-Nesefî Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (C. 1), Yusuf Ali Bedyevî (thk). Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Nesefî, Ebu’l-Berakât Abdullah. (2011b). Tefsîru’n-Nesefî Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (C. 3), Yusuf Ali Bedyevî (thk). Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Nesefî, Ebu’l-Berakât Abdullah. (2011c). Tefsîru’n-Nesefî Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (C. 2), Yusuf Ali Bedyevî (thk). Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Ömer Nesefî, (2019a). et-Teysîr fi’t-Tefsîr (C. 15). Mahir Edîb Hammûş-Cemal Abdürrahim el-Fâris-Sâriye Fayez Aclûnî-Fâdî el-Mağribî (thk). Beyrût: Dâru’l-Lübâb.
  • Özel, A. (2013). Hanefi Fıkıh Âlimleri ve Diğer Mezheplerin Meşhurları. Ankara: TDV.
  • Özmen, F. (2012). Abdüssamed el-Gaznevî Tefsîrü’l-Kur’âni’l- Azîm’inin Kaynakları ve Tesirleri. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 21 (1), 87-113 .
  • Pezdevî, Ebu’l-Yusr Muhammed. (2013). Ehl-i Sünnet Akâidi, Şerafeddin Gölcük (çev.). İstanbul: Kayıhan.
  • Polat, F. A. (2012). Te'vilatü Ehli's-Sünne'de Mu‘tezili Söylemin Kritiği, Büyük Türk Bilgini İmam Mâtürîdî ve Mâtürîdîlik (Milletlerarası Tartışmalı İlmî Toplantı) içinde (s. 230-271). İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı.
  • Râzî, Fahreddin. (1420a). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 5). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Râzî, Fahreddin. (1420b). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 6). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Râzî, Fahreddin. (1420c). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 14). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Râzî, Fahreddin. (1420d). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 24). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî. Says, Muhammed Alî. (2007). Tefsîru Âyâti’l-Ahkâm. Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Semerkandi, Alaüddin Muhammed b. Ahmed el-Hanefi. Şerhu’t-Te'vilati’l-Mâtürîdîyye, Süleymaniye Kütüphanesi, Hamidiye Koleksiyonu, No: 176.
  • Sezen, M, (2018). İmam Mâtürîdî’nin Tefsir Literatürüne Tesiri. İstanbul: Kökler Yayınları.
  • Sülün, M. (2017). Tefsir ve Otoriteleri. İstanbul: İFAV.
  • Şaban, Z. (2012). İslâm Hukuk İlminin Esasları (Usûlü'l-Fıkh). İbrahim Kâfi Dönmez (terc). Ankara: TDV.
  • Topaloğlu, B. (2012). Te’vîlâtü’l-Kur’ân. TDV İslâm Ansiklopedisi içinde (C. 41, ss. 32-33). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
  • Topaloğlu, B. & Çelebi, İ. (2010). Kelam Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İSAM.
  • Yüksel, E. (2005). Sistematik Kelâm. İstanbul: İz.

Nesefî’nin Medârik’te Mâtürîdî’ye Atıfları

Yıl 2021, Sayı: 12, 333 - 361, 28.12.2021

Akif Yıldırım Muhammet Çol Seracettin Eraydın

https://doi.org/10.53112/tudear.981692

Öz

Bu çalışmada Ebu’l-Berekât en-Nesefî’nin Medârükü’t-Tenzîl isimli tefsirindeki Mâtürîdî’ye olan atıfları üzerinde durulmuştur. Nesefî’nin, tefsirinde “Te’vîlâtü’l-Kur’ân, Şerhu’t-Te’vîlât ve Mâtürîdî” ifadeleriyle Mâtürîdî’ye yaptığı atıfların tespit ve tahlili yapılmıştır. Çalışmanın temel amacı Zemahşerî’nin el-Keşşâf’ından yararlanan Nesefî’nin, Mâtürîdî’nin Te’vîlâtü’l-Kur’ân isimli tefsirinden hangi ölçüde istifâde ettiğini ortaya koymaktır. Buna ek olarak Nesefi'nin Mâtürîdî’ye atıflarında Te’vîlâtü’l-Kur’ân’dan mı yoksa Şerhu’t-Te’vîlât’tan mı yararlandığını tespit etmektir. Şerhü’t-Te’vîlât’ın nüshalarının tam olmadığı iddiası sebebiyle -Nesefî’nin atıflarından hareketle- Şerhü’t-Te’vîlât’ın yazma nüshaları da incelemeye tabi tutulmuştur. Böylece Medârikü’t-Tenzîl’in tefsir literatüründeki konumu ve kaynakları tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmada Nesefî’nin, dil ve üslup itibariyle el-Keşşâf’ın tesirinde kaldığı, bununla birlikte kelâmî ve fıkhî konular başta olmak üzere birçok hususta Te’vîlatü’l-Kur’ân’dan istifade ettiği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Medârikü’t-Tenzîl Te’vîlatü’l-Kur’ân Şerhu’t-Te’vîlât Nesefî Mâturîdî Semerkandî.

Kaynakça

  • Ak, Ahmet. (2006). Mâtürîdî Kaynaklarda Mâtürîdî ve Mâtürîdîlik. (Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi.
  • Akçay, M. (2011). Kelâm Literatüründe Peygamber Zelleleri. Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 24, 1-33.
  • Aydar, Hidâyet. (2016) Klasikten Moderne Seçme Tefsir Metinleri. İstanbul: Ensar.
  • Bilmen, Ö. N. (2008). Büyük Tefsir Tarihi ve Tabakatü'l-Müfessirin. İstanbul: Ravza.
  • Cerrahoğlu, İ. (2015). Tefsir Tarihi. Ankara: Fecr.
  • Coşkun, M. (2019). Müteahhirûn Dönemi İslâmî İlimler Formasyonunun Osmanlı Tefsir Geleneğindeki İzsürümü: XVIII. Yüzyıl Envâru’t-Tenzîl Haşiyelerinde Tahkik Tavrı. M. Taha Boyalık, Harun Abacı (Ed). Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde (s. 331-356). İstanbul: İSAR.
  • Çalışkan, İ. (2010). Tefsirde Mâturîdî'yi Keşfetmek: İmam Mâturîdî ve Te'vîlâtu'l-Kur'ân'ın Tefsir İlmindeki Yeri. Milel ve Nihal, 7, 67-93.
  • Çalışkan, M. S. (2019). Kur’ân’ın İkrar Ettiği İbrahimî Bir Hac Geleneği: Kalâid. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 23, 73-101.
  • Çetiner, B. (1983). Ebü’l Berakat Abdullah İbn Ahmed en-Nesefi (öl. 710/1310) ve Medarik Tefsiri, (Doktora Tezi), Atatürk Ünivesitesi.
  • Çiçek, M. (2021). Müfessir Olarak Ali Kuşçu, İstanbul: İSAM Yayınları.
  • Çögenli, M. S. (2012). Âyet ve Hadis Örnekli Arapça Belâgat, Erzurum: Eser Ofset Matbaası.
  • Demirci, M. (2011) Tefsir Tarihi, İstanbul: İFAV.
  • Dönmez, İ. K. (2005). Fıkıh Usûlünün İşlevi ve ictihad Yöntemleri Hakkında Genel Bir Değerlendirme. İslâmî İlimlerde Metodoloji: Usûl Mes’elesi-1 içinde (s. 661-673), İstanbul: Ensar.
  • Durmuş, İ. (2006). Müşâkele. TDV İslâm Ansiklopedisi içinde (C. 32, ss. 154-155). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı. Erdoğan, Ö. F. (2014). Gazâlî’nin Tehafüt’ü Bağlamında Filozof ve Kelamcı Mücadelesi, Eskiyeni, 28, 7-24.
  • Endülüsî, Ebu Hayyan, (2010). el-Bahru'l-Muhîd fi't-Tefsîr, (C.10), Beyrut: Dâru'l-Fikr.
  • Gengil, V. (2018). Şâfiî-Eşarî Müfessir er-Râzî’nin Meçhul Kaynağı Mâturîdî. Mustafa Aykaç vd. (Ed). V. Uluslararası Şeyh Şa’ban-ı Velî Sempozyumu -Eş’arîlik Sempoyumu içinde (s. 621-633). Kastamonu Üniversitesi.
  • Gengil, V. (2020). Taberî ve Mâtürîdî’den Hareketle Farklı Bir Tasnif Denemesi: Ehl-i Hadîs - Ehl-i Re’y Tefsirleri. Kilis 7 Aralık Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 7(1), 113-152.
  • Gündüzalp, S. Ü. (2019). Atûfî'nin Mir'âtü't-te'vîl Adlı Envârü't-tenzîl Hâşiyesinde Beyzâvî'ye Yönelik Eleştirileri. M. Taha Boyalık, Harun Abacı (Ed). Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde (s. 283-316). İstanbul: İSAR.
  • Kaya, M. (2019). Mâtürîdî Tefsiri’nin Osmanlı Tefsirciliğindeki İzleri. M. Taha Boyalık, Harun Abacı (Ed). Osmanlı’da İlm-i Tefsir içinde (s. 35-67). İstanbul: İSAR.
  • Kaya, R. (2002). Kur’an-ı Kerim Kıssaları ve Düşündürdükleri. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 11, 31-58.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010a). Te’vîlâtü’l-Kur’ân. (C. 5). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010b). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 12). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010c). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 13). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010d). Te’vîlâtü’l-Kur’ân.(C. 2). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010e). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 1). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010f). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 7). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010g). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 6). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010h). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 8). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010i). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 4). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010j). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 16). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010k). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 3). İstanbul: Mizan.
  • Mâtürîdî, Ebû Mansûr Muhammed. (2005-2010l). Te’vîlâtü’l-Kur’ân (C. 10). İstanbul: Mizan.
  • Mavil, K. A. (2013). Bir Hanefî-Mâtürîdî Âlimi Ebü’l-Berekât en-Nesefî . Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 22 (1) , 57-83
  • Nesefî, Ebu’l-Berakât Abdullah. (2011a). Tefsîru’n-Nesefî Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (C. 1), Yusuf Ali Bedyevî (thk). Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Nesefî, Ebu’l-Berakât Abdullah. (2011b). Tefsîru’n-Nesefî Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (C. 3), Yusuf Ali Bedyevî (thk). Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Nesefî, Ebu’l-Berakât Abdullah. (2011c). Tefsîru’n-Nesefî Medârikü’t-Tenzîl ve Hakâiku’t-Te’vîl (C. 2), Yusuf Ali Bedyevî (thk). Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Ömer Nesefî, (2019a). et-Teysîr fi’t-Tefsîr (C. 15). Mahir Edîb Hammûş-Cemal Abdürrahim el-Fâris-Sâriye Fayez Aclûnî-Fâdî el-Mağribî (thk). Beyrût: Dâru’l-Lübâb.
  • Özel, A. (2013). Hanefi Fıkıh Âlimleri ve Diğer Mezheplerin Meşhurları. Ankara: TDV.
  • Özmen, F. (2012). Abdüssamed el-Gaznevî Tefsîrü’l-Kur’âni’l- Azîm’inin Kaynakları ve Tesirleri. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 21 (1), 87-113 .
  • Pezdevî, Ebu’l-Yusr Muhammed. (2013). Ehl-i Sünnet Akâidi, Şerafeddin Gölcük (çev.). İstanbul: Kayıhan.
  • Polat, F. A. (2012). Te'vilatü Ehli's-Sünne'de Mu‘tezili Söylemin Kritiği, Büyük Türk Bilgini İmam Mâtürîdî ve Mâtürîdîlik (Milletlerarası Tartışmalı İlmî Toplantı) içinde (s. 230-271). İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı.
  • Râzî, Fahreddin. (1420a). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 5). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Râzî, Fahreddin. (1420b). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 6). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Râzî, Fahreddin. (1420c). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 14). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
  • Râzî, Fahreddin. (1420d). Mefâtihu’l-Gayb et-Tefsîru’l-Kebîr (C. 24). Beyrut: Daru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî. Says, Muhammed Alî. (2007). Tefsîru Âyâti’l-Ahkâm. Beyrut: Dâru İbn Kesîr.
  • Semerkandi, Alaüddin Muhammed b. Ahmed el-Hanefi. Şerhu’t-Te'vilati’l-Mâtürîdîyye, Süleymaniye Kütüphanesi, Hamidiye Koleksiyonu, No: 176.
  • Sezen, M, (2018). İmam Mâtürîdî’nin Tefsir Literatürüne Tesiri. İstanbul: Kökler Yayınları.
  • Sülün, M. (2017). Tefsir ve Otoriteleri. İstanbul: İFAV.
  • Şaban, Z. (2012). İslâm Hukuk İlminin Esasları (Usûlü'l-Fıkh). İbrahim Kâfi Dönmez (terc). Ankara: TDV.
  • Topaloğlu, B. (2012). Te’vîlâtü’l-Kur’ân. TDV İslâm Ansiklopedisi içinde (C. 41, ss. 32-33). Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı.
  • Topaloğlu, B. & Çelebi, İ. (2010). Kelam Terimleri Sözlüğü. İstanbul: İSAM.
  • Yüksel, E. (2005). Sistematik Kelâm. İstanbul: İz.
Toplam 52 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Akif Yıldırım 0000-0003-3609-3440

Muhammet Çol 0000-0002-7667-2722

Seracettin Eraydın 0000-0003-4094-1246

Erken Görünüm Tarihi 30 Aralık 2021
Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 11 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Sayı: 12

Kaynak Göster

APA Yıldırım, A., Çol, M., & Eraydın, S. (2021). Nesefî’nin Medârik’te Mâtürîdî’ye Atıfları. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi(12), 333-361. https://doi.org/10.53112/tudear.981692

Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.