L’Antiquité Classique 79 (2010), p. 137-162. L’élégie III, 22 de Properce Propositions pour une nouvelle édition critique

Frigida tam multos placuit tibi Cyzicus annos, Tulle, Propontiaca qua fluit isthmos aqua, Dindymus et sacra fabricata in uite Cybelle, raptorisque tulit qua uia Ditis equos ! Si te forte iuuat Helles Athamantidos undas 5 e desiderio, Tulle, mouere meo, tu licet aspicias caelum omne Atlanta gerentem sectaque Persea Phorcidos ora manu, Geryonis stabula et luctantum in puluere signa Herculis Anteique Hesperidumque choros ; 10 tuque tuo Colchum propellas remige Phasim Peliacaeque trabis totum iter ipse legas, qua rudis Argoa natat inter saxa columba in faciem proprae pinus adacta nouae ; etsi qua aura egit uisenda per ora Caystri 15 et qua septenas temperat unda uias, omnia Romanae cedent miracula terrae : natura hic posuit quidquid ubique fuit. Armis apta magis tellus quam commoda noxae, Famam, Roma, tuae non pudet historiae ! 20 Nam quantum ferro quantum pietate potentes stamus : uictrices temperat ira manus. Hic Anio Tiburne fluis, Clitumnus ab Vmbro tramite et aeternum Marcius umor opus, Albanusque et Aricina Nemorensis ab unda 25 potaque Pollucis nympha salubris equo. At non squamoso labuntur uentre cerastae ; Itala portentis nec fuit unda nouis. Non hic Andromedae resonant pro matre catenae nec tremis Ausonias, Phoebe fugate, dapes ; 30 nec cuiquam absentes arserunt in caput ignes, exitium nato matre mouente suo. Penthea non saeuae uenantur in arbore Bacchae nec soluit Danaas subdita cerua rates ; cornua nec uoluit curuare in paelice Iuno 35 aut faciem turpi dedecorare boue, arboreasque cruces Sinis et non hospita Grais