References
Zauważmy, że przeprowadzane w ↻ 6 próby zrekonstruowania antynomiiRussella korzystają z aksjomatu egzystencjalnego (3.1). Przyjęte tam oznaczenia (k 1=K (KN2),k 2=K(KN2),q=K(KN)q *=K (nie-KNN)) zawierają implicite założenie istnienia odnośnych klas (K(KN1), K(KN2), K(KN), K (nie-KNN)) zgodnie z aksjomatem (3.1).
Zauważmy, że tzw. aksjomat ekstensjonalności\(x jest KL \wedge y jest KL \wedge {\rm E}l(x) = {\rm E}l(y) \to x = y\) wynika łatwo z (2.2) i (2.4) a zatem jest tezą już przy potocznym rozumieniu pojęcia klasy i elementu.
Stosujemy tu skrócony zapis. Zamiasta, b należałoby pisać tu odpowiednioId(a), Id(b). Por. odsyłacz 3 str. 129 w pierwszej części pracy (Studia Logica 19, 1966).
Zrealizowana jest tu sytuacja (7.8) w § 7. Mamy mianowicie:c jest KN(C) ∧c jest KNN(c).
Podstawy ogólnej teorii mnogości. I, Moskwa 1916. Por. też artykułySt. Leśniewskiego pt.O podstawach matematyki, Przegląd Filozoficzny 30–34, Warszawa 1927–1934.
Author information
Authors and Affiliations
Additional information
Artykuł ten jest kontynuacją pracy wcześniejszej (Studia Logica 19, 1966, 127–142) i zakłada jej znajomość.
Allatum est die 3 Decembirs 1966
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Kraszewski, Z., Suszko, R. Klasy normalne I nienormalne A teoriomnogościowe I mereologiczne pojęcie klasy. Stud Logica 22, 85–93 (1968). https://doi.org/10.1007/BF02125296
Published:
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF02125296