Ekspanzija međunarodnog poslovanja nameće nove zahteve multinacionalnim kompanijama, posebno u oblasti menadžmenta ljudskih resursa. Ključna specifičnost međunarodnog menadžmenta ljudskih resursa ogleda se u činjenici da se u međunarodnom okruženju zaposleni pomeraju van granica jedne države i preuzimaju različite uloge u stranim filijalama multinacionalnih kompanija, dok se jedna od najvažnijih odluka koju multinacionalna kompanija mora da donese odnosi na izbor zaposlenih koje će angažovati u filijalama u stranim zemljama u zavisnosti od nacionalnosti, odnosno zemlje iz koje potiču. Ovaj rad pokušava da istraži značaj i ulogu ekspatrijata u ostvarivanju uspeha multinacionalne kompanije u međunarodnom poslovanju, kako bi ukazao na prednosti koje angažovanje ove grupe zaposlenih može doneti multinacionalnoj kompaniji. Cilj rada je da pokuša da sagleda jedan od ključnih problema sa kojima se suočavaju multinacionalne kompanije u globalnom okruženju - proces ekspatrijacije, sa posebnim osvrtom na stanje u pogledu broja ekspatrijata iz matične zemlje multinacionalne kompanije i trenda promene njihovog broja u filijalama stranih multinacionalnih kompanija u Srbiji, kao i porekla menadžera na ključnim pozicijama u filijalama (generalnog direktora i HR menadžera). Empirijsko istraživanje sprovedeno putem ankete u ovim filijalama ukazalo je na izvesne specifičnosti filijala multinacionalnih kompanija u Srbiji u kojima je, nasuprot očekivanjima zasnovanim na teorijskim konceptima i rezultatima istraživanja drugih autora u drugim zemljama i okruženjima, broj ekspatrijata povećan od osnivanja filijala do danas. Međutim, kako je i bilo očekivano, analiza rezultata je pokazala da su u većini filijala od osnivanja do danas ekspatrijate na poziciji generalnog direktora filijale (kao i menadžera za ljudske resurse) vremenom zamenili lokalni menadžeri, što kompanijama, osim smanjenja troškova, donosi i brojne druge prednosti.