Bu
çalışmanın genel amacı, ortaokul öğrencilerinin geometrik düşünme düzeyleri ile
geometriye yönelik öz-yeterlik inançlarının bazı değişkenlere göre
incelenmesidir. Araştırma tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın
evrenini Kahramanmaraş ilinin Onikişubat ve Dulkadiroğlu ilçelerinde öğrenim
gören ortaokul öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi ise bu
ilçelerin beş farklı ortaokulunda öğrenim gören 505 öğrenciden oluşmaktadır.
Araştırmanın verileri “Van Hiele Geometrik Düşünme Düzey Belirleme Testi” ve
“Geometriye Yönelik Öz-yeterlik İnançları Ölçeği” ile toplanmıştır. Araştırmada
elde edilen sonuçlardan bazıları şunlardır: Ortaokul öğrencilerinin yarıdan
fazlasının geometrik düşünme düzeylerinin olması gereken düzeyin altında yer
aldığı, öğrencilerin geometrik düşünme düzeylerinin cinsiyet değişkeni ve okul
öncesi eğitim durumlarına göre değişmediği, sekizinci sınıf öğrencilerinin
geometrik düşünme düzeylerinin yedinci sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme
düzeylerinden daha yüksek olduğu, anne ve baba eğitim seviyesi yükseldikçe
öğrencilerin geometrik düşünme düzeylerinin de yükseldiği sonuçlarına
varılmıştır. Öğrencilerin geometriye yönelik öz-yeterlik inançlarının olumlu
olduğu, cinsiyet değişkeninin öğrencilerin geometriye yönelik öz-yeterlik
inançlarını etkilemediği, yedinci sınıf öğrencilerinin, okul öncesi eğitim alan
öğrencilerin ve anne baba eğitim durumu yüksek olan öğrencilerin geometriye
yönelik öz-yeterlik inançlarının daha yüksek olduğu sonuçlarına varılmıştır.
Ayrıca öğrencilerin geometrik düşünme düzeyleri ile geometriye yönelik
öz-yeterlik inançları arasında düşük düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki
olduğu sonucuna varılmıştır.
Matematik öğretimi geometri öğretimi geometrik düşünme becerisi geometri öz-yeterlik inancı ortaokul öğrencileri
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2019 |
Gönderilme Tarihi | 6 Ağustos 2019 |
Kabul Tarihi | 7 Ekim 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 6 Sayı: 3 |