Öz
Türkiye’de aile, toplumun en eski ve en önemli kurumlarından biridir. Aile, işlevleri itibarıyla bireysel ve toplumsal boyutta önemli bir konuma sahiptir ve uluslararası ve ulusal sosyo-ekonomik ve politik etmenlerden önemli ölçüde etkilenmektedir. Aile kurumunu korumak ve güçlendirmek, devletin sorumluluğu altındadır. Bu yüzden ailenin korunması kamunun ve sosyal politikaların odak noktasında yer almaktadır. Türkiye’de aile politikası, açık politika olarak Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından geliştirilmekte ve uygulanmaktadır. Bu araştırmada, Türkiye’de aile sosyal politikasını değerlendirmek için nitel yöntem kullanılmıştır ve bu alanda çalışan ve deneyim sahibi olan 21 bürokrat, uygulayıcı, akademisyen, sivil toplum kuruluşu temsilci ve politikacı ile derinlemesine görüşmeler yapılmıştır. Araştırma bulgularına göre, Türkiye’de, aile politikası tüm aileleri hedef kitle olarak görmemekte sadece dezavantajlı ve sorunlu aileleri kapsamaktadır. Aile politikası, toplumun gereksinimlerine yönelik gelişmemekte ve yurttaşlar tarafından bir talep veya katılım sağlanmamaktadır. Ailelere sunulan sosyal hizmetler ve yardımlar yurttaşlık hakkı değil lütuf olarak algılanmaktadır. Ayrıca Türkiye’deki aile politikası, aileyi kutsal bir kurum olarak algılamakta ve aileleri devlete ve aile bireylerini birbirlerine bağımlı kılmaktadır. Aile politikası, geleneksel aile yapısını, değerlerini, işlevlerini ve kadınların geleneksel rollerini pekiştirmeye çalışmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Destekleyen Kurum
yok
Proje Numarası
yok
Kaynakça
- 1. Chambers, D. (2012). A Sociology Of Family Life. Polity Press.
- 2. Cornwall, A., & Gaventa, J. (2000). From Users and Choosers to Makers and Shapers: Repositioning Participation in Social Policy. IDS Bulletin, 31, 50-62.
- 3. Dumon, W. (1991, 6 2). Avrupa Topluluğu Ülkelerinde Aile Politikaları (Cilt 1). Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
- 4. Giddens, A. (1990). Sociology. Cambridge: Polity Press.
- 5. Hantrais, L. (2003). Introduction: Policy Directions in ‘Family and Welfare’ Research. Family and Welfare Policy Review , 1-34.
- 6. Kamermann, S., & Kahn, A. (1978). Family Policy: Goverment and Families in Fourteen Countries. New York: Columbia University Press.
Öz
The family is one of the earliest and foremost social institutions in Turkey. Because of family functions, it has an important position both individually and socially and it is influenced by global and national economic, social, cultural and political factors. Protecting and strengthening the family institution seems as the government's responsibility. Therefore, it has been at the focal point of public and social policies. Family policy in Turkey is classified as an explicit policies and it is developed and implemented by the Ministry of Family, Labour and Social Services. In this study, qualitative methods were used to evaluate the family social policy in Turkey and in-depth interviews were held with 21 bureaucrats, practitioners, academics, non-governmental organizations and politicians working in family area. According to the findings, often disadvantaged and families with problems in Turkey included within the scope of family policy. Family policy does not consider the needs of the society and there is no participation of citizens in this regard. Social services and benefits offered to families are perceived as blessings, not citizenship rights. In addition to detect the family as a sacred institution in Turkey, family policy makes family members dependent on each other and the state. Family policy tries to reinforce the traditional family structure, values, functions and traditional roles of women.
Anahtar Kelimeler
Proje Numarası
yok
Kaynakça
- 1. Chambers, D. (2012). A Sociology Of Family Life. Polity Press.
- 2. Cornwall, A., & Gaventa, J. (2000). From Users and Choosers to Makers and Shapers: Repositioning Participation in Social Policy. IDS Bulletin, 31, 50-62.
- 3. Dumon, W. (1991, 6 2). Avrupa Topluluğu Ülkelerinde Aile Politikaları (Cilt 1). Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu.
- 4. Giddens, A. (1990). Sociology. Cambridge: Polity Press.
- 5. Hantrais, L. (2003). Introduction: Policy Directions in ‘Family and Welfare’ Research. Family and Welfare Policy Review , 1-34.
- 6. Kamermann, S., & Kahn, A. (1978). Family Policy: Goverment and Families in Fourteen Countries. New York: Columbia University Press.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sosyoloji |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Proje Numarası | yok |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Temmuz 2021 |
| Kabul Tarihi | 29 Kasım 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 45 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları