Close
Home
Collections
Login
USC Login
Register
0
Selected
Invert selection
Deselect all
Deselect all
Click here to refresh results
Click here to refresh results
USC
/
Digital Library
/
Pentecostal and Charismatic Research Archive
/
Hollenweger Center, Amsterdam, Netherlands
/
Golden sheaves, vol. 20 [sic, i.e. 32], no. 09 (1960 September 15)
(USC DC Other)
Golden sheaves, vol. 20 [sic, i.e. 32], no. 09 (1960 September 15)
PDF
Download
Share
Open document
Flip pages
Contact Us
Contact Us
Copy asset link
Request this asset
Transcript (if available)
Content
Æ’ 6.50
Æ’ 3.80
. Æ’ 3.80
. Æ’ 3.80
20ste jaargang no. 9 15 september 1960
Evangelisatie-maandblad.
Redactie: Zr. M. A. Alt. Evangeliste van de
Assemblies of God te Manokwari — Nieuw-Guinea
Administratie voor NIEUW-GUINEA:
Zr. M. A. Alt, Manokwari
Vert. in Australië:
Mrs. H. V. Barrelo, 106 Rawson Rd.,
FAIRFIELD — Sydney NSW.
Administratie voor NEDERLAND:
D. Koppelle, Lingenskamp 12, Laren Nh.
Postrekening 49 97 97. Tel. 02953—4859.
Abonnementsprijs voor Nederland en Nw.-Guinea:
f 1.50 per kwartaal.
Abonnementsprijs voor Australië:
10 sh. per kwartaal
Bijbelse voorwerpen en
planten op de Israëlische
inzending op de
„Floriade".
ROOS VAN SARON
M.A.AIt
9-
So/o. Gevoelvo/.
Thoro Hai'fls
\ ^
5
^
2
a ^
^ •"• (• ^ ^
p,my n ziel iö vep-vuld, met Gods qlo-rie~" Sinds mün. He-zus riu woont \v. miin
\Yi de ho-veia der aai-d staan veel bloemen, Maai^ qéenroos is zo IteF - lyk cCls
3 Dier-bVe "^^--zui, ik wyd L) tnljn Ie-ven Al
geen roos is zo ,-,..
het my-ne, o liees-tei* is
j ^^ j ]r"p iff'pfff If f f j^g
g^^^ei i
i
?
hapt.
Sy
Uw'
^ ^
l a , Zyn bioed brengt my ttn-mer vic - to - rïe Ais ver-zoe-king of
want de gfUf van Uw bla-d'ren wekt won-dVen, Brengtvep-los-sing en
Want Uw lief - de ver-gaf al mijn zon. - den, Droeg mijn zie-I e dooi*
iZ E
^^ ^
4=^
*a;=
£
i
21 2
^
?=»
1^ ^ V ' ^o
Z E 55 Z
tOYX'èiè -m'y tart . O Gij lief-ly - ke 1-oos yocn. Sa-l-on^
he-ling OOK mij . O 'koon-bid U mijn Hei-land en. He- i«e ,
Mood-we-der ruw. Door Gods Geest is de roos SIQXS. Sci-i»on
d'AI- Ier schoonst
Roos van Sa -
In mijn kar-
pig;,., M !f r ^f I r Tf-r^^-^
ï.
l Ë i
uit tien-dui. - zend. zyt Gij
ron zo sckit-tVend en sckooa
t e ge-plant voor al - tijd
f~^ y g ""
5
E[
i
In U rust steeds •mijn zie - ie' van.
Een-maal zal'k wet de en - ge - len.
En haar te - de - r-e geur vult tnijn
Tf f "^ T
i
3
D.5. "Ja, ver-vul mij wet kracht uit de
^iNE- Refrein:
fc—• 2SZ2
^
*-- •
s»
^ *
Want Uw liefd' is mij im.-m.er na - bij.
Als ik sta voor Uw kei- Il - ge troon. Roos van Sa-ron-, o
Met Gods vre - de en zou - lig-keld..
ror-ge n
jol - eken
We * zen.
rfrff if f I
m
m SUEZ
Ho-qe ; Doe m.ij rus-ten, o Heer, aa n Uw kort
ï
S
m^
J>.S.
«I "^ 1 <<: j? j J ' * * «i^ I gi.
tloei irv rn'yn kart ; Pat Uw bal-sem. vec-drijv' al mijn smart .
S^È
•gig <
£
^44^
f
^
3ï
: £
EEN VAST BEGINSEL
We e u, indien alle mensen wel van
u spreken. Lukas 6 : 26.
In deze tijden van verslapping en verval
op 't terrein van de godsdienst is iemand van
vaste beginselen een unicum, en toch .. . de
mens van deze eeuw, heen en weer geslinÂ
gerd door de talloze vraagstukken welke 't
geloof opwerpt, zoekt bewust of onbewust
naar personen met vaste principes — naar
Godsmannen en vrouwen, die zich alleen laÂ
ten leiden door 't Woord van God.
En deze mannen zijn zeldzaam geworden.
Er is een zichtbare neiging onder de hedenÂ
daagse christenen om, terwille van de „eenÂ
heid ", als een kameleon de kleur aan te neÂ
men van de omgeving waarin men zich beÂ
vindt.
Dikwijls geschiedt dat „geven en nemen"
zelfs niet uit zuivere bedoelingen, maar eerÂ
der uit gemakzucht, een soort ,,laisser
aller", hetwelk de wereld schouderophalend
doet glimlachen.
Een christen, die geen vaste beginselen
heeft, is ,,een baar der zee gelijk, die van
de wind heen en weder geworpen wordt".
De spreukendichter windt er geen doekjes
om: ,,De rechtvaardige, wankelend voor het
aangezicht van de godloze, is een beroerde
fontein, een verdorven springader" (Spr.
25:26) .
Gods ogen doorlopen de ganse aarde om
sterke geesten te vinden," die met en voor
Hem strijden voor de eer van Christus'
naam en de verlossing van zondaren. MenÂ
sen, die alle dingen schade achten, gelijk
Paulus, om Christus en Zijn kracht in hun
leven te mogen gewinnen en uit te dragen.
De Here Jezus sprak het ,,wee" uit over
de christen, die geen tegenstanders heeft,
die door een ieder wordt geprezen, zowel
door de wereld als door 't volk van God.
Gods ware getuigen lijden vijandschap,
niet slechts van de wereld, maar meer nog
van de vromen; gelijk onze Heer en Zijn
apostelen het meeste te doorstaan hadden
van de godsdienstige mensen in hun tijd.
Karakterloosheid onder hen, die 's Heren
i'aam belijden, komt meer voor dan men
vermoedt.
War e christenen zijn gehoorzaam aan het
apostolisch bevel: „Weest standvastig en
onwankelbaar" en aan het woord des HeÂ
ren: „Houdt wat ge hebt, laat niemand u
uw kroon ontnemen". God zoekt 100 proÂ
cent gelovigen in deze tijd waarin 't geÂ
loof van zo velen begint te wankelen.
Hij wil, dat wij staan op Zijn beloften
en ons door Zijn Geest laten leiden. Die
ons telkens weer terugvoert tot het eeuwige
woord, dat enkel waarheid is.
Er zijn christenen, die graag met iedereen
op goede voet willen staan en alle ,,geloÂ
ven" goedkeuren, maar dat is onmogelijk
voor hen, die waarlijk zijn wedergeboren, •—
zij kunnen hun beginselen, welke gegrond
zijn op de Bijbel, niet verkrachten.
Onze God eist trouw aan Zijn verbond,
hetwelk Hij met Zijn volk heeft gesloten,
en een onwrikbaar geloof in Zijn woord.
Ieder, die zich schaart onder de banier van
Jezus' kruis, kan en moet overwinnaar zijn
over de helse machten, die 't geloof van
duizenden in deze dagen op de meest geÂ
raffineerde wijze trachten te ondermijnen.
O, de Here zoekt sterke, beginselvaste
gelovigen, die hun leven niet liefhebben tot
de dood toe en geen compromis willen sluiÂ
ten met Laodiceakerken, die de wereld toeÂ
laten in de prediking, muziek en zang.
„Staat vast en ziet het heil des Heren"
(Exod. H : 13). Zij, die vast staan op het
Woord van God, zullen zijn zegen ervaren.
Paulus zegt: ,,Indien ik nog mensen behaagÂ
de, zo ware ik geen dienstknecht van ChrisÂ
tus".
Pinkstergelovigen hebben ook hun vaste
beginselen, gegrond op 't zuivere en eenvouÂ
dige Woord van God en indien wij daarvan
afwijken en, om een spreekwoord te gebruiÂ
ken, ,,meehuilen met alle wolven in 't bos",
zullen we tenslotte in datzelfde bos verdwaÂ
len en verloren gaan.
Wanneer wij de spot en minachting vreÂ
zen van onze mede-christenen, die ons heÂ
kelen wegens ons ,,fanatiek" vasthouden
aan de Bijbelse verordening: Hebtde wereld
niet lief. noch hetgeen in de wereld is —
aan de ,,overdrijving" van de GebedsgeneÂ
zing .— en de ,,dwaasheid" van het spreken
in tongen, zal de Bron van ons geestelijk
leven opdrogen De frisse opspringende straÂ
len van de Fontein des Levens zullen van
lieverlede in ons gedempt worden en onze
lamp geblust.
Zij, die de boodschap van het Volle
Evangelie hebben omgeruild voor een huÂ
manistisch preekje, dat liefst het Bloed van
Christus niet aanhaalt omdat dit onderwerp
aanstoot geeft aan de jongeren, behoren tot
de waterloze fonteinen en ontwortelde boÂ
men waarvan Judas spreekt (vers 12).
De Bijbel veroordeelt ernstig deze lauwe
verwaterde soort van godsdienst. Wij le-
3
zen in Ezechiël 13: 18 de volgende strenge
woorden van onze God: Wee de vrouwen
die kussens naaien voor alle okselen der
armen, en maken hoofddeksel voor het hoofd
van alle statuur.
Ja, wee de gelovige, welke zich laat meeÂ
slepen door schijnchristenen, die laatdunÂ
kend spreken over „Jezus, Die naar een
bruiloft ging, at en dronk met 't volk •—
Wi e niets menselijks vreemd was", en zich
op grond daarvan verontschuldigen weÂ
gens roken, drinken en 't deelnemen aan
wereldse vermakelijkheden.
Gods kinderen moeten een vast-omlijnde
geloofsovertuiging hebben en strijden voor
de eer van Hem, Die ons door Zijn offer
op 't Kruis deelgenoten maakte van Zijn
opstandingsleven. Zij zijn God's helden en
beminden.
Met hen kan Hij iets. ja veel bereiken.
Moedig dragen zij 't kruis van vernedering,
belediging en smaad achter Hem aan, we-
III
Tekenen en wonderen
Sommige christenen blijven gebonden
doordat, wanneer er voor hen gebeden is,
datgene wat zij verwachten, niet op dezelfÂ
de avond gekomen is. Zij beweren dat zij
geloof hebben, maar men kan zien, dat twijÂ
fel hun hart onrustig maakt.
Abraham geloofde God. Men kan hem tot
Sara horen zeggen: „Sara, je hebt geen leÂ
venskracht meer en ik evenmin, maar God
heeft ons nu eenmaal een zoon beloofd en
ik geloof God!" En dat soort geloof schenkt
onze Vader in de hemel vreugde.
Op zekere dag leidde ik een samenkomst
te Bury in Lancashire (Engeland). Daar
was ook 'n jonge vrouw uit Ramsbottom om
genezing te zoeken van een kropgezwel.
Na de meeting kwam zij naar voren en er
werd voor haar gebeden. De volgende saÂ
menkomst kwam zij en getuigde eenvoudig
dat zij wonderbaar genezen was. „Ik ben zo
blij, dat ik moeder kan gaan vertellen, dat
ik heerlijk genezen ben," zeide zij. „Ik kan
u wel zeggen, dat deze meeting de schoonÂ
ste van mijn leven was." Waarschijnlijk zul-
tendè dat hun een heerlijk loon wacht voor
de Rechterstoel van Christus. Hij zal Zijn
uitverkorenen niet begeven noch verlaten.
God helpe ons getrouw te zijn tot in de
dood en om Zijnentwille zo nodig vervolÂ
ging en verdrukking te verdragen. Hij ver-
lene ons een dapper hart, dat Zijn wil
doet, geleid door de liefde en blijdschap des
Heiligen Geestes.
Dat wij ons heilig ideaal hoog houden,
ver boven de bezoedelende aanraking mee
de wereld, en onze omgeving trachten op
te heffen tot het verheven peil van de volle
verlossing, die ons in Christus is geworden
. — een bevrijding van zonde, krankheid en
andere satanische invloeden. Halleluja!
Wij houden stand, al grimt de hel ons aan
Al zou de wereld vol van duivels ons weer-
[staan,
Een vaste burcht is onze God.
M. A. Al,
SPW * ***** *
len de aanwezigen haar wel met bewondeÂ
ring hebben aangestaard, want... de krop
zat nog op dezelfde plaats ....
Zij scheen tijdens deze samenkomst zeer
gezegend te zijn en zij ging naar huis or
krachtiger dan ooit te getuigen dat zij won
derbaar geheeld was, ook al zag men dic
genezing nog niet. Zij geloofde God, gelijk
Abraham.
Twee jaar later keerde ik tot deze plaatÂ
terug om weer een opwekkingsdienst te houÂ
den met andere predikers en zie, daar was
dezelfde jonge vrouw. Sommigen die haar
herkenden zeiden meewarig: Ach wat is dat
kropgezwel groot geworden.
Toen het moment aanbrak voor het afÂ
leggen van getuigenissen, stond zij dadelijk
op en sprak voor 't ganse publiek: „Twee
jaar geleden heeft de Heer mij op heerlijke
OPWEKKINGSPREDIKERS
Evangelist Smith Wigglesworth
4
v/ijze verlost van een kropgezwel. O, het
was wonderbaar.
Het is heerlijk om door God's kracht geÂ
nezen te worden".
Diezelfde dag sprak iemand, die haar geÂ
tuigenis met ergernis had aangehoord: „De
mensen zullen denken dat je met wel bij t
hoofd bent '— waarom kijk je niet in de spieÂ
gel? Dan zal je zien dat 't kropgezwel erger
en groter is dan ooit tevoren!"
Thuiskomende bracht zij deze zaak tot de
Heer en zij bad: „Ach, Here Jezus, U hebt
•nij twee jaar geleden zo wonderbaar
genezen, maar de mensen geloven 't niet.
Zoudt U nu aan iedereen Uw almacht duiÂ
delijk zichtbaar willen tonen?
Toen legde zij zich ter ruste in 't vaste geÂ
loof, dat de Heer haar verhoord had.
Toen zij de volgende morgen beneden
kwam, was er geen spoor van het kropgeÂ
zwel meer te zien. Gods Woord is van eeuÂ
wigheid tot eeuwigheid onwrikbaar hetzelfÂ
de. Gods Woord is waar en wanneer wij
daarop vertrouwen, ondanks alle tegenstand
welke machtige resultaten kunnen wij dan
bereiken!
Geloof kijkt nooit in de spiegel. Geloof
bezit een ander soort van spiegel, het is de
.spiegel van volmaakte verlossing door 't
Bloed van Jezus.
,,Die inziet in de volmaakte Wet der VrijÂ
heid en daarbij blijft, deze, geen vergete-
lijk toehoorder geworden zijnde, maar een
dader des Woords, zal gelukzalig zijn in dit
zijn doen." Hij, Die 't beloofd heeft, is geÂ
trouw. Die 't ook doen zal.
Voor de mens, die inziet in de volmaakte
wet der vrijheid, bestaat geen duisternis.
Er is geen duistere plek in 't geloof. Al onze
overwinningen zijn bevochten eer wij in de
STijd gaan. Gebed verbindt ons met Hem,
Die voor ons de duivel heeft overwonnen —
ir et onze dierbare Heer, Die ons alles in
overvloed schenkt. O, Ik heb Hem lief. Hij
i-. zo wonderbaar.
De jonge vrouw met 't kropgezwel nam
de Heer op Zijn Woord: ,,Door Zijne strie"
men zijn wij genezen." God verheugt Zich
V anneer wij zeggen: Here, Gij hebt 't beÂ
loofd! Ge kunt eenvoudig Uw Woord niet
breken."
En daarop spreekt Hij: „Zalig is hij of zij
die gelooft heeft, want de dingen, die van
de Here gezegd zijn, zullen volbracht worÂ
den. ,,Halleluja! Naarmate ons geloof Hem
aangrijpt zullen wij resultaten zien.
Ik herinner me, dat ik eens een openlucht
sainenkomst hield en mijn oom mij toewenk-
te en zei: ,,Smith, je tante Mary zou je nog
graag even zien voor zij heengaat. Zij ia
stervende."
Ik ging naar haar toe en vond haar inÂ
derdaad aan 't eind van haar krachten. Ik
bad: ,,Heer, kunt Gij niet iets voor haar
doen?" Ik deed niets anders dan haar de
handen opleggen en het scheen alsof er 'n
plotselinge uitstorting plaats had van God's
heerlijkheid en kracht. Tante Mary richtte
zich op en riep: ,,De kracht van de Heer
trekt door mijn hele lichaam!" En diezelfde
dag werd zij geheel en al genezen.
Op zekere dag werd tijdens de dienst 'n jonÂ
gen binnengedragen. Zijn lichaam was verÂ
bonden en de vader legde hem op twee stoeÂ
len neer, want hij kon niet lopen. De kracht
Gods was aanwezig om te genezen en doorÂ
stroomde het kind. Ook hij riep uit: ,,Vader,
het gaat helemaal door mij heen!" Men
maakte de windsels los en de wonden in '*•
lichaam waren geheeld.
Er zijn onbegrensde mogelijkheden voor
ons, indien wij durven te handelen in de
wondervolle kracht van de levende
Christus.
Denkt gij dat Pinksteren zal ophouden?
Nooit! Gedurende 15 jaar leef ik in 'n voortÂ
durende opwekking en ik ben er zeker van,
dat deze zal voortgaan. (Br. Wigglesworth
sprak dit aan 't eind van de vorige eeuw.
Hoe zou hij zich verblijd hebben als hij de
hedendaagse opleving over de ganse wereld
had kunnen meemaken).
De mensen beweren critisch, dat er niets
van terecht zal komen, maar als ze de reÂ
sultaten zien zeggen zij: Deze beweging is
niet meer te stuiten. Halleluja! Deze opwekÂ
king Gods ijlt steeds voort en men kan de
stroom van kracht, liefde en Goddelijke inÂ
spiratie niet meer tegenhouden. Het is 't
werk van de Heilige Geest.
Eens leidde ik een opwekkingsdienst te
Bergen (Noorwegen). Daar was een verÂ
pleegster, een jonge vrouw, die in een hosÂ
pitaal werkte. Zij had een groot kankerÂ
gezwel op de neus, een zwarte en gloeiende
puist.
Zij kwam naar voren en smeekte om,voorÂ
bede. ,,Ik durf mijn neus niet aan te raÂ
ken wegens de verschrikkelijke pijn," klaagÂ
de zij.
Ik wendde mij tot de aanwezigen en sprak:
„Ik verzoek u allen acht te geven op de
vreselijke krankheid, die deze zuster heeft
aangegrepen. Ik geloof dat onze God genaÂ
devol en trouw is en dat Hij een eind zal
maken aan deze satansmacht, welke op haar
rust.
Ik zal deze ziekte bestraffen in de almachÂ
tige Naam van Jezus. De pijn zal verdwij-
5
nen. Ik geloof dat de Heer ons een bewijs
wil geven van Zijn genade en ik wil deze
jonge vrouw vragen morgen terug te komen
in deze zaal, om te getuigen van wat God
voor haar heeft gedaan."
Ik legde de handen op de zieke plek en
bestrafte de boze macht, die haar zo deed
lijden, en zij ging huiswaarts.
De volgende avond was de zaal stampÂ
vol en er scheen geen mens meer bij te
kunnen. O, hoe wonderbaar is God. Hoe
liefdevol en barmhartig is Hij. Ik zag de
verpleegster zitten tussen het publiek en
riep: ,,Daar is de vrouw met de neus". Ik
verzocht haar naar voren te komen en zij
toonde een ieder wat God aan haar gedaan
had. Het gezwel was verdwenen, de Heer
had haar volkomen genezen. O, ik verzeker
Nu Br. Cerullo in de maand oktober zijn
heerlijke boodschap aan ons Hollandse volk
komt brengen, willen wij nog het een en
ander over hem in Gouden Schoven beÂ
richten, in aansluiting op hetgeen wij vroeÂ
ger reeds over hem schreven.
Rev, MORRIS CERULLO
is Evangelist en President van de „Wereld
Evangelisatie" een vereniging, die kort geÂ
leden is ontstaan en vrij is van enig winstÂ
bejag .— een christelijke vereniging, welke
rechtspersoon bezit. Het gestelde doel is
om hierdoor te geraken tot een meer effecÂ
tieve bediening van het Woord van God.
W e willen u thans iets vertellen van een
van zijn laatste glorie-meetings in Haiti, geÂ
durende de eerste weken van februari I960.
De evangelist opende de reusachtige saÂ
menkomst met deze woorden:
DE GLORIE EN KRACHT DES HEREN
IS HIER
Ik zou mij heden niet in uw midden be"
vinden, als ik u niet liefhad. Het is mijn verÂ
langen, dat ge niet slechts een klein deel
doch de ganse volheid des hemels in uw hart
zult bezitten.
Ik heb u lief! maakt u gereed voor
het wonder dat thans aan u geÂ
schieden zal.
Maakt u gereed, de kracht en gloÂ
rie des Heren is hier aanwezig!
Avond aan avond, terwijl de Amerikaan-
u, alle dingen zijn mogelijk, indien ge op
God durft te vertrouwen.
Toen George Stephenson zijn eerste locoÂ
motief had gemaakt, riep hij er zijn zuster
Maria bij. Zij zei spottend: ,,Nu, dat ding
zal nooit kunnen rijden".
Hij antwoordde: „Stap maar in, dan zal
je zien dat 't kan". Dat deed zij tenslotte. De
stoomfluit gilde, er volgde puffen en rateÂ
len en .. . . de locomotief reed. Nu riep zijn
zuster uit „George, je zult 'm nooit meer
kunnen laten stilstaan, hij rijdt altijd maar
door!"
Zo is 't ook met de opwekkingsglorie. De
pinkstertrein zal steeds doorijden tot God
Zijn doel met de gemeente bereikt heeft.
Gods getij is wassende over de hele aarÂ
de. Prijst Zijn Naam! Wordt vervolgd
se Evangelist Morris Cerullo Gods Woord
predikte, met de tekenen die daarop volgÂ
den, nam een groot aantal christelijke za-
zendelingen, de kracht en genade des HeÂ
ren waar, die nu hier, dan daar over de
hoogstverbaasde bevolking van Haiti neerÂ
daalde.
Hier stond een kreupele op, totaal van
zijn verlamming genezen, ginds werden de
ledematen van een kromgebogen man o?
vrouw geheel recht .— een blinde getuigde
dat hij het ogenlicht had teruggekregen, een
dove zijn gehoor. Ouden van dagen werÂ
den gezegend, kleine kinderen bevrijd, ei
namen Jezus aan. Duizenden en duizende.i
mochten in die uren de vreugde en vred^
Gods ervaren.
Daar was o.a. de kleine Marline Etienne,
8 jaar oud, dochtertje van het echtpaar
Toussaint van Portail St. Joseph. In een
soort dwangbuis, bestaande uit stalen beuÂ
gels en leren banden, die reikte van de hals
tot de voeten, werd zij naar de meeting geÂ
bracht, hopeloos verlamd vanaf de tijd dat
zij een baby van 6 maanden oud was.
Na de voorbede trachtte de kleine meid
te lopen, echter ten zeerste daarin gehinÂ
derd door de riemen waarmee het arme
lichaampje was ingekapseld. Terwijl de
Rev. MORRIS CERULLO
6
moeder het kind bevrijdde, deed het alle
moeite zich los te maken en trappelde met
de voeten. Nauwelijks verlost van haar leÂ
ien banden begon de kleine Marline te
rennen. Eerst viel zij telkens, maar opstaanÂ
de rende zij weer voort, ten laatste struikelÂ
de zij niet meer. Haar lichaamskracht was
oegenomen en God had haar genezen.
Daar was Rene Fils, 27 jaar, van de Rue
de la Reunion, sinds dec. 1958 doof door
;en wond, hem door een granaatscherf toeÂ
gebracht. De Heer heelde hem en Hij kreeg
zijn gehoor terug.
Dived Michel, 8 jaar oud. Zijn voeten
waren binnenwaards gegroeid. God maakte
ze recht.
Onder de bijzondere en onvergetelijke
wonderen, welke door de Heer werden geÂ
wrocht in Haiti, door de voorbede van Br.
Cerullo, was de volkomen genezing van de
9-jarige Wileme Labothe. De kleine jongen
was sedert 7 jaren kreupel. De vader, een
dokwerker, bracht hem naar het Stadion
waar de Evangeliediensten werden gehouÂ
den. Een speciale beugel, bevestigd aan het
ooven- en onderste deel van zijn rechterÂ
been was verbonden met een schoen, met
bijzonder dikke zolen en hak.
Na het gebed wilde de jongen lopen en
;ijn vader ontdeed hem van schoen en beuÂ
gel. Er heerste grote opgewondenheid onder
de menigte, toen de vader hem op 't platform
bij de Evangelist bracht, 't Was op dat moÂ
ment dat Br. Cerullo opmerkte dat het rechÂ
terbeen van de knaap 5 tot 7 cm. korter was
dan het linker.
Terwijl hij de toeschouwers verzocht stil
:e zijn, plaatste hij de jongen op een stoel
vlak voor hem en sprak: „Laat ons nu zien
wat de Heer zal doen."
En 't wonder geschiedde! Ten aanschou-
we van het gefascineerde publiek, bestaanÂ
de uit duizenden mensen, groeide het been
tot de juiste lengte. De kracht des Heren
-chiep stil en pijnloos de ontbrekende 5 tot
7 cm. vlees en been.
De voorganger had het been van de knaap
op zijn knie gelegd. De rechtervoet begon
te schudden van hnks naar rechts — langÂ
haam bewoog zij voorwaarts. Toen het been
dezelfde lengte had bereikt als het andere,
hield iedere beweging op.
Het was een adembenemend moment.. .
Toen brak de spanning onder 't publiek los
in een spontaan gejuich tot eer van God,
Die ook in deze tijden nog altijd wonderen
en tekenen doet.
De knaap getuigde: „God en Jezus hebÂ
ben mij genezen. Het was een machtig wonÂ
der. De vader, overstelpt van vreugde, sloeg
zijn zwarte armen om de blanke hals van
de evangelist, omhelsde en kuste hem. Hij
had de macht van God aanschouwd en erÂ
kend.
Morris Cerullo, de bekeerde en met de
Geest vervulde Joodse knaap, zal thans, als
volwassene, weldra in uw midden zijn.
Moge onze trouwe Heer eenzelfde zegen in
de komende dagen uitstorten over ons volk,
als te Haiti en andere plaatsen ter wereld,
waar de boodschap van het Volle EvangeÂ
lie wordt gebracht.
Ere zij de Naam van Jezus!
Mijn aanhoudend gebed
Br. T. L. Osborn verzoekt
voorbede.
Het zou u misschien versteld doen staan,
als u wist van de eisen ons uithoudingsverÂ
mogen gesteld, in onze omgang met de naasÂ
te; wijsheid en tact in het omspringen met
de vele personen van verschillende nationaÂ
liteit, taal, godsdienst, gewoonten en kaÂ
rakter.
Mijn aanhoudend gebed is dan ook. dat
de Heer mij te allen tijde een eenvoudig
oog, het juiste oordeel, wijsheid, vriendelijk-
'^ê
Br. en Zr. Osborn in Krefeld.
7
heid en geduld mag schenken benevens het
onwankelbare geloof en de christelijke leÂ
venshouding — zo genoodzaakt om mijn veÂ
le plichten effectief te verrichten.
Verder, dat Hij ons doorlopend moge
voorzien van voldoende middelen en geÂ
schikte helpers, teneinde het grote werk van
De Meester-sleutel tot het
Onmogelijke
Nu u deze sleutel bezit (n.l. om door 't
geloof in Jezus' naam, door bidden en vasÂ
ten, overwinning te verkrijgen over satans
legermachten) wat doet u er mee? Is u voorÂ
nemens die sleutel te gebruiken?
U hebt lang gesukkeld met een chroniÂ
sche kwaal. Gaat u ermee door het leven,
om er tenslotte aan te sterven? Of wilt u
bidden en vasten tot de bevrijding er is?
U, die lijdt aan een kwaadaardige tuÂ
mor of aan een kankergezwel, dat u langÂ
zaam grafwaarts sleept. Wilt u de meesterÂ
sleutel niet gebruiken die u genezen zal?
U, die gekweld wordt door de vreselijke
tuberculose, aanvaardt u deze toestand van
altijd ziek zijn, of grijpt u, als andere manÂ
nen en vrouwen die geloof bezaten, de sleuÂ
tel aan ter heling van uw krankheid".
Mogelijk hebt ge een verkeerde gewoonÂ
te, b.v. roken of drinken — of een andere
schadelijke of slechte neiging — wilt ge in
die gebondenheid blijven tot uw laatste
snik, of wilt ge daarvan verlost worden?
Gij, die u steeds gedrukt voelt door een
of andere vrees of angstgevoel, wenst ge
dat te dragen in lengte van dagen of wilt
ge opstaan en het bijbels verlossingsmiddel
toepassen?
Is er een demonische macht uw huis binÂ
nengedrongen, die uw geliefde huisgenoten
aan banden heeft gelegd, zodat ze machte^
loos zijn zich vrij te maken? Of zijt gij welÂ
licht iemand, die telkens en telkens weer om
iets gebeden hebt met ogenschijnlijk weinig
verhoring? Dit behoeft u niet zo voort te
gaan, want Jezus heeft gesproken: „Dit geÂ
slacht vaart niet uit dan door bidden en
vasten".
Zijn uw geliefden op weg naar de hel en
de wereldevangelisatie, waaraan wij on;
leven hebben gewijd, een werk dat nog irj
de kinderschoenen staat, tot een goed eind
te kunnen brengen.
Wilt u ook voor ons bidden?
T. L. Osborn
weerstaan zij iedere poging van uw zijde om
ze tot de Heer te brengen? De meestersleuÂ
tel tot gebed heeft ook hierop antwoord.
Zoudt ge 't verlies van uw vriend kunnen
verdragen, terwijl ge de sleutel bezit die
leidt tot zijn behoud?
O, verlangt ge wel ernstig naar GoddeÂ
lijke leiding in uw leven, op uw pad dal
zo onzeker en donker voor u ligt? Onthoudt,
dat bidden en vasten u de poort opent tot
verlossing. Indien u zich geroepen voelt om
in 's Heren wijngaard te werken, en ge niet
weet waarheen te gaan, volg dan het voorÂ
beeld na van Paulus en Barnabas.
Zij baden en vastten en de Heilige Geest
toonde hun de weg. Verlangt uw hart naar
een nieuwe opwekking in de plaats waar
gij woont opdat zielen gered mogen worÂ
den van het komende oordeel? Denk aan
Mozes op de berg Horeb, hoe hij door zijn
vasten en gebed het behoud van 2 miljoen
mensen verkreeg.
Begeert gij ontwaking van vele volkeren
tot het Evangelie van Jezus Christus, voorÂ
dat de oogsttijd voorbij zal zijn? Corneliuh
vastte en bad en God opende de deur tol
redding der heidenen.
Mocht ge u in groot gevaar bevinden,
waaruit blijkbaar geen menselijke hulp u
kan redden, herinner u dan hoe Paulus de
meester-sleutel gebruikte op het door storm
geteisterde schip, dat dreigde te vergaan
Hij vastte en bad met de opvarenden en alÂ
len kwamen behouden aan land. Hetzelfde
lezen wij in het boek Esther. Op Morde-
chai's verzoek bad en vastte zij en een geÂ
heel volk werd gered.
Mogelijk heeft God u in het verleden op
een buitengewone wijze in Zijn dienst geÂ
bruikt en concentreert de duivel thans zijn
aanvallers op u, met 't doel om vooruitgang
in elke richting te belemmeren? In dit geÂ
val, doe als Daniël. Ook hij werd bestookt
BIDDEN en VASTEN
door: Gorden Lindsay
Slot .
aan alle zijden, maar hij overwon de vorst
der duisternis door bidden en vasten.
Het kan voorkomen, dat gij met zekerÂ
heid weet de weg van God te bewandelen
en toch wordt aangevochten met gevoelens
van twijfel en wankelmoedigheid, zodat ge
reeds half tot 't besluit kwaamt om maar
terug te keren. Bedenk dan, hoe Ezra de
meegekregen schatten door landen moest
dragen die wemelden van rovers. Het was
door zijn onvermoeid bidden en vasten dat
hij met zijn medereizigers veilig Jeruzalem
bereikte.
In het uur van moedeloosheid, zie op
Elia, die na zijn vasten en bidden op de Kar-
mel een wolkje als eens mans hand zag opÂ
dagen, de voorbode van de beloofde regenÂ
stromen. Zo ook koninig Josafat, die zich
zag geplaatst voor een reusachtig vijandeÂ
lijk leger. Na vasten en gebed behoefden
hij en zijn volk slechts stil te staan en de
overwinning te aanschouwen, door de Heer
gewrocht.
Hoe lang moeten wij vasten?
Misschien heeft u besloten deze meesterÂ
sleutel aan te wenden, doch u wenst uit te
vinden, hoe lang men wel moet vasten om
zijn doel te kunnen bereiken?
Het antwoord luidt: Vast en bidt, totdat
gij als Daniël antwoord ontvangt, of tot gij
de verzekering hebt, dat God uw pleiten op
Zijn belofte heeft verhoord. Sommige in de
Bijbel vermelde vasten duurden 3 dagen, anÂ
deren zeven dagen. Paulus vastte twee weÂ
ken, Daniël drie weken. De Heer, Mozes en
Elia hebben 40 dagen gevast. (Natuurlijk is
niet ieder daartoe in staat.
Sommigen onthouden zich een halve —
anderen weer een hele dag van voedsel.
Men wachte zich voor overdrijving Red.
G. SCH.).
Laat u hierin door God leiden. Hoe wanÂ
hopig groot is uw nood, dat gij tot gebed
en vasten uw toevlucht neemt? Hoe sterk
voelt gij het lijden aan van hen, die u dierÂ
baar zijn, ja, van de gehele wereld? Bidden
en vasten is de meester-sleutel, die het onÂ
mogelijke mogelijk maakt, hoewel men m
sommige gevallen langer op verhoring moet
wachten dan men eerst gemeend heeft.
Vriend, ge hebt van deze wonderwer-
kende sleutel gelezen. Wat wilt ge er mee
doen? Wat is uw besluit? Bidt en vast. pleiÂ
tende op het Bloed en de Naam van Jezus
en God zal u naar Zijn beloften verhoren.
• ••••.••li.^l,"! -
GIJ AANSCHOUWT DE MOEITE EN HET VERDRIET
Ps. 10 : 14.
In de woorden ,,moeite en verdriet" ligt
alle buiten- en binnen-misère van het menÂ
selijk leven opgesloten. Ze kunnen zó onderÂ
scheiden worden, dat met ,,moeite" wordt
aangeduid de narigheid, tegenslag, krenking,
hinder, last, die van buiten op ons afkomt
en meevalt. Dat is wat de mensen u aanÂ
doen, of ook door de omstandigheden, welÂ
ke op uw weg geplaatst worden. U zult er
vandaag ook wel weer mee te stellen krijÂ
gen. „Verdriet" is dan de innerlijke verÂ
werking er van — de pijnen binnenshuis en
zorg en sjagrijn en teleurstelling, waarmee
ive op die moeite reageren. Verdriet is veel
erger dan moeite. Dan gaat het erin. Dan
crekken we het ons aan. Moeite is de drukÂ
kende last. Verdriet is de gapende wonde.
Van beide •— de grote moeite en het diepe
verdriet •— is God de ooggetuige, Hem ontÂ
gaat niets.
Wij lazen dit schone woord op een scheur-
kalenderblaadje en voegen erbij: W e moeten
ons verdriet niet tot een geopende wonde
laten worden. Blijvende in Jezus draagt Hij
alles met ons mee. Dan kunnen we nooit beÂ
zwijken, want onder ons zijn eeuwige arÂ
men. Het zieleleed kan ontzaglijk groot en
diep zijn, maar behoeft ons niet tot geesteÂ
lijke of lichamelijke inzinking te voeren. TeÂ
leurstelling en droefenis zijn bij velen oorÂ
zaak van zenuwziekte, totale ontmoediging
of verwerping van Gods Woord. ,,Hij kent
de moeite en 't verdriet opdat men 't in Zijn
hand geve." Laat 't daar rusten, in Zijn
doorboorde hand, totdat 't licht doorbreekt.
God is getrouw, die niet zal gedogen, dat
gij boven vermogen verzocht •wordt, want
Hij zal met de verzoeking ook voor de uitÂ
komst zorgen, zodat gij er tegen bestand zijt.
1 Cor. 10:13. M. A. Alt
Hoe dikwijls keek ik uit of Jezus nog
niet kwam!
Maar allerwijste Heer, 't mag kort of
langer duren,.
Uw Name sij geloofd, Gij komt ter
rechter ure . ..
JAN LUYKEN.
De wereld var\ Heden
Exotische muziek en oerwouddansen.
De stad Rome maakt zich ongerust
over de z.g.n. „bongo-parties". Het alÂ
lernieuwste, meest onzinnige en heiÂ
dense komt op die „parties" voor.
Tamtam wordt geslagen en dan worÂ
den er woorden gezongen zonder eniÂ
ge samenhang, een afwisselende zachÂ
te en dan hartstochtelijke oplaaiende
huiltoon is ieders ideaal.
De grondtoon is klagend, vertwijfeÂ
lend en getuigt van wilde bezetenheid.
Daarna volgt een wilde oerwouddans,
waarbij zo hard mogelijk moet gegild
worden. Men vraagt zich af, wie is er
onder dit slag van jonge mensen nog
normaal te noemen?
Deze vorm van krankzinnigheid beÂ
gint zich overal ter wereld te vertonen
en steekt aan als een besmettelijke
ziekte. Hoe beklagenswaardig zijn kinÂ
deren en jonge lieden, die zonder God
te kennen door 't leven gaan.
Kinderhuwelijken in Australië
In het afgelopen jaar zijn daar 29
meisjes van 14 jaar getrouwd, 285
meisjes van 15 jaar en 1364 van 16
jaar. Het aantal bruidegoms tussen 15
en 17 jaar bedroeg 296. De huwelijken
van de 14 en 15-jarigen waren meest
,,gedwongen". Volgens het krantenbeÂ
richt stijgen de genoemde cijfers nog.
De grote oorzaak van deze ellende is,
dat men God heeft uitgeschakeld.
Sovjetregering verontrust wegens toenaÂ
me van religie.
De volle kerken in Rusland zijn een
doorn in de ogen van de ,,Partij". Een
arbeidster, die in een tehuis woonde,
klaagde erover dat zij 's avonds niet
studeren kon, vanwege geluiden, die
uit andere kamers kwamen. Toen zij
op onderzoek uitging, vond zij een
grote groep meisjes in één vertrek, op
de knieën biddende. In dit verband is
't ook veelzeggend, dat het meest geÂ
stolen boek op de Amerikaanse tenÂ
toonstelling vorig jaar.... de Bijbel
was. God zet Zijn werk door, zelfs in
een atheïstisch land.
Het martelaarschap in Rood China.
Denken wij weleens bij onze gebeÂ
den aan de duizenden protestantse en
Katholieke zendelingen, o.w. ook vele
pinkster-predikers, die in Communis-
tisch-China dood-gemarteld worden?
Het aantal voltrokken doodvonnissen
gedurende de, in dit jaar zo feestelijk
herdachte, 10 jaar-periode van 't rode
bewind, heeft zes a zeven miljoen beÂ
dragen.
Niet alleen zijn in deze laatste 10
jaren vele Europese en Amerikaanse
christenen vermoord, maar er zijn talÂ
loze Chinese christenen, soms na gruÂ
welijke martelingen, ter dood gebracht
De gemeente Gods zou nooit de weÂ
reld veroverd hebben, als er geen marÂ
telaren waren geweest, door alle eeuÂ
wen heen. Het bloed der matelaren is
het zaad der Kerk. Hulde aan al deze
dapperen, die hun leven niet liefhadÂ
den tot de dood toe.
„Vloedgolf van onrust ging over de weÂ
reld".
Zo schreven couranten en tijdschrifÂ
ten, doelende op de angst van hen, die
het einde der wereld verwachtten.
W e lazen dat duizenden op
Formosa de afgoden kwamen smeken
om het vergaan van de wereld nog 'n
poosje uit te stellen, zelfs de Paus werd
van Athene uit, opgebeld. De priesÂ
ters te Bologna hadden 't zo druk met
biecht-afnemen, dat zij eindelijk maar
de kerkdeuren sloten wegens te grote
aanloop.
Dr. Bianca zei later heel laconiek:
,,Iedereen kan een fout maken" en
daarmee verontschuldigde hij zijn
dwaalgeesterij, die, naar men zegt,
zelfs de dood van een vrouw, die uit
angst zelfmoord pleegde, tengevolge
had. Ieder die zijn Bijbel kent, weet,
dat de wereld eerst aan 't eind van het
Duizendjarig Rijk zal vergaan. HetÂ
geen Gods kinderen hebben te verÂ
wachten is allereerst de wederkomst
des Heren.
UIT HET VOLLE LEVEN
SAMEN DRAQEN
Toen ze 't beiden wisten, van de diepe,
donkere schaduw die over hun huwehjksge-
luk was gevallen, wekte dat bij beiden verÂ
schillende reacties.
Ze waren nu drie jaar getrouwd, Max en
Joke Helders, en God had hun innige bede
om een kind niet verhoord. Ze zouden kinÂ
derloos blijven, tenzij er een wonder geÂ
schiedde, zo had de laatste arts die zij raadÂ
pleegden hun verzekerd. ,,Niets aan te
doen," sprak hij schouderophalend, ,,u deelt
uw lot met zo velen".
,,Schrale troost," had Max schamper geÂ
zegd. Stil en terneergeslagen waren zij naar
huis gegaan, de twee teleurgestelde jonge
mensen, die zoveel van de toekomst hadden
verwacht. Joke's blik had diezelfde avond
,,met grote zorg op haar man gerust. Voor
't eerst had hij aan tafel het gebed nageÂ
laten".
Joke kende haar man door en door. Zi)
wist dat hij, tegen hoop op hoop, gerekend
had op de geboorte van een zoon.
„Waarom zou de Heer ons geen kind
schenken? Wij vragen toch niets wat tegen
de Bijbel indruist?" zeide hij eens, min of
meer wat ongeduldig tot zijn vrouw, toen
hij meende twijfel aan de verhoring van 't
gebed bij haar op te merken.
„Neen," had zij schuchter geantwoord,
,,maar Gods wegen zijn vaak anders dan de
onze." Hij had daar niets op gezegd, doch
een diepe rimpel groefde zich daarna langÂ
zamerhand op zijn voorhoofd. Het scheen
alsof hij zich met alle macht wilde verzetten
tegen die ,.andere" weg van God, waarop
zijn vrouw doelde.
Max was een hartelijke, liefhebbende
echtgenoot voor zijn Joke. Ze waren innig
gelukkig met elkaar. De jongeman was echÂ
ter van nature nogal zwaartillend en stroef.
Zijn vrouw wist, hoezeer hij naar een zoon
verlangde, ook al sprak hij daar zelden over.
Hij was dol op kinderen en nooit had hij
zich kunnen wennen aan de gedachte, dat
zijn huwelijk kinderloos zou blijven. De herÂ
haalde teleurstelling, jaar op jaar, stemde
hem bitter, en Joke?
Ach, wanneer zij op bezoek was bij
haar enige zuster, waar het kleine grut vroÂ
lijk rondtippelde en de kamers vulde met
gelach en gezang, scheen haar vaak 't hart
te breken, maar zij klaagde nooit en droeg
haar gemis met lijdzaamheid, in stil gebed.
Haar man daarentegen werd meer en
meer opstandig jegens God. „Waarom ontÂ
houdt God mij, wat Hij toch reeds in 't
Paradijs de mens had beloofd: een gezegend
nageslacht?" Hij werd een gesloten, egocenÂ
trisch mens. Joke voelde meer dan haar man,
J
^ * *
dat ze 'n kruis hadden te dragen, niet elk
apart doch samen. Meermalen leidde zij 't
gesprek in die richting, maar Max sloot zich
trots in zichzelf op.
Zijn vrouw vreesde, dat er verwijdering
tussen hen zou ontstaan, wanneer hij haar
niet liet meedelen in zijn leed en nooit sprak
over de zaak, die hen beiden toch zo ter
harte ging; en dat gevaar was niet denkÂ
beeldig.
Zij baden niet meer samen, zoals in 't beÂ
gin van hun huwelijk, en Max' somberheid
nam met de dag toe. Naar de kerk ging hij
niet meer ofschoon hij 't pijnlijke onderwerp
nooit meer aanraakte, voelde Joke bij inÂ
tuïtie de opstandigheid in zijn hart.
De jonge vrouw begon zich eenzaam ze
voelen. Zij had de Heer lief en 't smartte
haar, haar destijds zo gelovige man zo weerÂ
spannig en tegenstrevig te zien jegens Gods
bestuur en leiding in zijn leven.
Dat zijn vrouw zelf zo bitter leed had te
dragen, wegens haar kinderloosheid, merk-
11
te Max in zijn zelfzucht niet op, vervuld als
hij was met ergernis over zijn teleurstelling.
Meermalen wees Joke hem op zijn afÂ
wijking van God en smeekte zij hem zich
toch te buigen onder Gods souvereine wil,
maar de toestand van zijn ziel werd al donÂ
kerder naarmate de jaren voorbij gleden.
Joke zag vaak met ogen vol tranen het
geluk van voltallige gezinnen aan. Zij voelÂ
de zich verlaten en leeg. Haar aardige woÂ
ning en gezellige meubels konden haar niet
bevredigen. Alles was even netjes in haar
huis. ,,Geen scheefgetrokken gangmat, geen
rommelige huiskamer vol kinderspeelgoed
op de vloer", dacht zij bedroefd — en dan
— Max was zo veranderd, zo stil en kort-
aangebonden.
,,Het kruis is te zwaar voor één," fluisterÂ
de zij weleens als ze vereenzaamd en lusteÂ
loos in haar stoel bij 't venster zat, terwijl
haar man zich in zijn kantoortje had terugÂ
getrokken. Joke, de opgewekte, frisse Joke,
begon weg te kwijnen •— langzaam maar zeÂ
ker.
,,0," dacht zij steeds," als de Heer Zich
toch over ons wilde ontfermen en ons een
kindje schonk!" Maar zij was nu vijf jaar
getrouwd en nog steeds trippelden geen
kindervoetjes over de keurig geboende vloer.
En toen gebeurde 't, dat haar zuster, moeÂ
der van 7 kinderen, bij de geboorte van de
laatste baby kwam te overlijden. De wanÂ
hopige vader kwam tot zijn schoonzuster
met de bede: „Joke, heb medelijden en neem
de verzorging van de kleine op je. Ik weet
geen raad."
Bevend van aandoening nam Joke de
pasgeboren kleine in haar armen en ging er
dadelijk enthousiast mee naar haar man.
,,0 Max," riep zij opgewonden door haar
tranen heen. ,,Wim, mijn zwager wil ons de
baby geheel toevertrouwen en wij mogen
hem opvoeden als ons eigen kind. Je vindt
't natuurlijk ook goed, he Max? O, wat
zullen wij gelukkig zijn met zo'n kleine
schat .. . en zij drukte het kindje innig aan
haar hart.
Als een ijskoude douche viel Max, antÂ
woord op haar ziel: „'n Kind adopteren?
Nooit! Als God mij niet een eigen zoon kan
geven, dan neem ik nooit een kind van een
ander aan." Met opeengeklemde lippen en
een bittere trek op zijn gezicht liep hij naar
buiten, de deur ruw achter zich dichttrekÂ
kende.
De baby werd in een kindertehuis ter
verzorging gegeven en toen Max de dag
daarop 's avonds thuiskwam, vond hij zijn
vrouw bewusteloos te bed. Een grote schrik
beving hem, toen hij zijn Joke daar doodsÂ
bleek en krachteloos zag liggen. Voor 't
eerst merkte hij op hoe smal haar gezicht
was geworden en hoe vermagerd haar hanÂ
den.
,,Joke", riep hij. bij haar bed neerknieÂ
lende, ,,om Gods wil, spreek tegen mij."
Maar ze was geheel buiten kennis en de in
allerijl gehaalde dokter noemde het een
vreemd geval.
,,Uw vrouw schijnt geestelijk geheel uitÂ
geput en overspannen te zijn," en hij keek
haar man scherp aan. Waarschijnlijk verÂ
moedde hij, dat de jonge vrouw niet geluk
kig leefde aan de zijde van die stuurs uitÂ
ziende man.
Er braken bange dagen aan voor Max
Helders. Het scheen of de Heer zijn Joke
thuis wilde halen. Hoge koortsen teisterden
haar lichaam dagen achtereen en steeds
weer hoorde hij haar in ijltoestand klagen:
„Waar is 't kindje nu? Waarom heeft Max
't van mij genomen? Lieve Vader geef mij
toch een kind," en dan brak zij in tranen
uit.
Geen troost kon hier baten. Wanhopig
zat haar man uren, ja nachten achtereen,
aan haar ziekbed en beleed zijn zonden. De
vreselijke angst. Joke die hij toch zo innig
liefhad te moeten afstaan, brak hem bijna
het hart.
Met diep berouw erkende hij zijn opstanÂ
digheid en zelfzucht in 't licht van een rechtÂ
vaardig en heilig God. Hoe had hij zijn
vrouw, die toch zo gebukt ging onder haar
onvruchtbaarheid, verwaarloosd en alleen
maar aan zijn eigen teleurstelling gedacht?
Alles, alles zou hij willen doen om haar weer
even gelukkig te maken als op de dag toen
zij als zijn jonge, lieve bruid aan zijn zijde
ging.
Eindelijk, eindelijk week de koorts en
zag Max weer voor 't eerst de bekende glimÂ
lach op haar bleek, smal gezichtje. ,,De Heer
heeft mij weer aan je teruggegeven," zei ze
zacht, en legde haar magere hand op zijn
hoofd toen hij bij haar bed neerknielde om
God te danken. ,,We zullen een nieuw begin
maken, Max, wij samen, alleen met Jezus."
Tranen vulden haar ogen toen zij hem het
voorstel hoorde doen. ,,Zodra je op krachÂ
ten bent gekomen, liefste, zullen we 't saÂ
men voor God opvoeden," zei hij ernstig.
Max Helders was een nieuw mens geworÂ
den.
Toen hij echter de volgende dag in 't kinÂ
derhuis informeerde naar de baby, moest
hij tot zijn teleurstelling vernemen dat de
kleine enige dagen na de dood van de moe-
12
der eveneens overleden was. „Het was 'n
teer zorgenkindje geweest", vertelde de
zuster, ,,het zou zich waarschijnlijk nooit tot
een flink kind ontwikkeld hebben."
Terneergeslagen keerde Max terug tot
lijn vrouw. Hij durfde 't haar bijna niet te
v'ertellen, maar tot zijn grote verlichting en
dankbaarheid hoorde zij 't bericht rustig
aan. Zi) antwoordde zacht: „Tob er niet
over, jongen, ik ben al zo erg, erg blij, dat
je verzoend bent met God en nu Zijn eigen'
dom bent geworden. Moge God ons heipen
om altijd en onder alle omstandigheden te
spreken: Niet mijn wil, maar de Uwe ge-
schiede ".
Joke en Max bleven kinderloos, maar met
open hart en hand gaven zij zich beiden
aan de dienst des Heren. Zij gingen daar
tenslotte zo in op, dat hun ganse leven ver'
vuld was van liefde en vrede. Een grote
vreugde was als een kostbare bloem in
hun hart ontloken: de vreugde van zich om
Christus' wil te mogen geven in Zijn won'
dervolle dienst — want aan deze alles overÂ
heersende zegen, welke de toewijding aan
Christus ons schenkt, wordt iedere natuurÂ
lijke drang onderworpen.
Beiden hadden 't leren verstaan wat ge-
schreven staat in Galaten 6 : 2: „Draagt elÂ
kanders lasten en vervult alzo de Wet van
Christus." Samen droegen zij het levens-
kruis achter Jezus aan en rozen bloeiden op
voor hun voeten, want het pad der zelfver-
loochende liefde draagt zowel bloemen als
vruchten.
Waa r liefde woont, gebiedt de Heer
Zijn zegen
en 't leven tot in eeuwigheid.
M. A. Alt
Caryl Chessman
N.a.v. ons stukje betreffende de man, die
kort geleden op de elektrische stoel, onbeÂ
keerd de eeuwigheid inging, schreef Br. C.
te Oldebroek ons het volgende:
Mij trof het stukje, dat u schreef in ,,De
Wereld van Heden" over Chessman. VreÂ
selijk is zo'n levenseinde! Maar laten wij niet
vergeten oorzaak en gevolg!
Wij lazen in „De blijde boodschap" één
en ander over de jeugdjaren van deze
Chessman. Zijn moeder brak, bij een val,
één van haar rugwervels en haar zoontje
de kleine Caryl, die geleerd had dat bij God
alles mogelijk is (misschien bezocht hij de
zondagsschool, bad tot de Heer om geneÂ
zing van zijn moeder.
hij ging zelfs zover, dat hij God vroeg de
ziekte van zijn moeder op tiem te leggen,
opdat zij weer voor hem zou kunnen
zorgen. ,,Wij kunnen haar niet missen" zo
bad het kind.
Maar de vader en de predikant waren
van mening, dat zijn moeder dat onder
God's toelating moest dragen, ofschoon zij
wel een operatie aanraadden om haar van
haar kwellende pijn af te helpen, inplaats
van Jakobus 5 toe te passen.
De grote mensen weten 't immers beter!
Door moeders ziekte (waarschijnlijk hielp
zij mee de kost verdienen) ging het hele geÂ
zin te gronde; de nood werd zo hoog, dat
Caryl begon te stelen, ook al om zijn moeÂ
der een betere verzorging te kunnen geven.
De jongen begon het geloof in een liefÂ
devolle hemelse Vader te verliezen en werd
een misdadiger. Het einde was, dat hij zonÂ
der God op de elektrische stoel het leven
het — zijn kinderlijk geloof in de macht van
Jezus was door godsdienstige mensen geÂ
dood.
In Matth. 18 lezen wij: Een ieder die een
dezer kleinen, die in Mij geloven, tot zonde
verleidt (door hem 't geloof te ontnemen of
't in hem te doen verzwakken), zou het beÂ
ter voor hem zijn, dat een molensteen om
zijn hals was gehangen en hij verzwolgen
was in de diepte der zee.
De kleine Caryl geloofde in de Heer, Die
onze krankheden op Zich genomen en onze
smarten gedragen heeft, en hij verwachtte
een rechtstreeks ingrijpen van boven, volÂ
gens de belofte in de Bijbel — de tegenÂ
spraak van vader en predikant ontnamen
hem 't geloof •— hoeveel kinderen verliezen
't vertrouwen in Jezus, wegens de dingen
die zij thuis te horen en te zien krijgen?
Hoevele ouders vergeten, dat zij straks
voor 's Heren Rechterstoel zullen moeten
getuigen van het voorbeeld door hen gegeÂ
ven, aan de hun toevertrouwde kleinen?
BIJBELSCHOOL
De Broederschap van PinkstergemeenÂ
ten in Nederland hoopt in de herfst een Bij-
belschool te openen, en wel in Groningen.
Br. E. A. Graf is aangezocht om als leider
van deze Bijbelschool op te treden.
Wij verheugen ons zeer over de goede
plannen van de Broederschap in Nederland
en bidden alle leden Gods zegen toe.
13
VRAGENRUBRIE K
Een lieve hoogbejaarde dame, mej. E. W.
uit Hilversum, schreef ons: wilt u mij op 't
volgende antwoord geven? Ik sta soms verÂ
baasd waarom de Heer mij zo lang laat
leven •— ik heb in 't geheel slechts twee
mensen tot overgave aan Hem gebracht;
toch niet veel voor een geheel leven, vindt a
ook niet? Ik klop en word, hoop ik, straks
door de poort binnengelaten, maar vrees
soms van niet.
Antwoord: Ook al zou u in 't geheel geen
zielen voor de Heer hebben kunnen winnen,
toch kunt u door 't geloof zalig worden. U
wordt niet in de hemelse sferen toegelaten
omdat u een of twee mensen tot Christus
hebt mogen leiden in uw leven, maar omdat
de Here Jezus Christus voor u gestorven
is, boetende uw zonden en dragende uw
straf. Hij heeft ons door Zijn dood verzoend
met God. Het is 't geloof in 's Heren offer
op 't kruis, dat u de hemel binnenvoert en
daaraan moogt u nu niet op uw oude dag
gaan twijfelen, lieve zuster. Het is door geÂ
nade, dat wij zalig worden. Jezus sprak; Het
is volbracht, dus ook voor u, die reeds zoÂ
lang Gods kind bent en uw geloof jaren geÂ
leden in de Heilige Doop hebt beleden, is
't niet? De deur staat open, ook voor mij",
zo zegt het oude lied. U hebt niets te doen
dan binnen te gaan. Wij mogen precies zoÂ
als wij zijn, met al onze zonden en aankleÂ
vende fouten, tot de Heiland gaan en beÂ
rouwvol vragen om vergeving en verlossing.
Het bloed, gestort op 't kruis voor 's mexi-
sen zonden, zal ieder, die in Jezus gelooft,
onmiddellijk rein wassen. U is door de VaÂ
der aangenomen en Zijn kind geworden
voor eeuwig. U bent Zijn eigendom. Uw
naam staat in Zijn boek. Is dat niet bovenÂ
mate heerlijk? U vraagt verder: Weet u wat
ik niet begrijp? Zal men daarboven altijdÂ
durend gelukkig zijn, zonder onderbreking?
Wel, dat is absoluut zeker. De Bijbel belooft
ieder die in Christus gelooft, eeuwige geÂ
lukzaligheid. Wij mensen hebben hier op
aarde al zoveel zorg en verdriet door te
maken, 't zou wel zeer teleurstellend zijn, als
de kinderen Gods in de hemel nog zouden
moeten lijden. ledere schaduw, iedere wolk,
zal daar zijn verdwenen, want de duivel
heeft in de hemel geen plaats. 1 Petr. 5:10
spreekt van ,,eeuwige heerlijkheid", ook verÂ
scheidene andere teksten. Hierboven wordt
't verlangen naar geluk volkomen bevreÂ
digd. Houdt vast wat u hebt, lieve zuster,
tot de eindpaal is bereikt. Dat was de ju-
beltoon van Paulus aan 't eind van zijn leÂ
ven, en mochten al onze lezers die tot de
hunne maken. „Ik heb de goede strijd geÂ
streden, ik heb 't geloof behouden". 2 Tim.
4 : 7. Halleluja!
Vraag. Mogen wij samenwerken met pinkÂ
sterevangelisten, die op sommige punten met
ons in de leer verschillen?
Antwoord: Wanneer God u de leidinq
van een gemeente heeft toevertrouwd, moet
u wèl acht geven op de leer van predikers,
die in uw kring, nu en dan, het woord koÂ
men voeren, wilt u verwarring onder uw
leden voorkomen. Indien de Heilige Geest
u vaste lijnen getoond heeft in de Bijbelse
leer, moet ge u daar strikt aan houden er,
u niet verenigen met andersdenkenden", opÂ
dat uw gemeente geen gevaar loopt op een
dwaalspoor te geraken.
Zoals een verstandige vader er zorg vooi
draagt, dat zijn kinderen niet onder verkeerÂ
de invloed raken van vriendjes uit een anÂ
der milieu, behoren wij te waken over de
ons toevertrouwde zielen. Uzelf zal deze
ogenschijnlijk geringe afwijking in de leer
niet schaden, maar uw nog zwakke gemeenÂ
te wèl, Paulus waarschuwt (Efeze 4:44)
tegen het heen en weer geslingerd worden.
onder invloed 'van allerlei wind van leer
Ter verontschuldiging wordt soms aangeÂ
voerd: ,,Maar deze mannen prediken tocli
de verlossing door het bloed van Jezus, ook
al verschillen zij in sommige punten met onÂ
ze inzichten?"
Wanneer wij 2 Tim. 2:18 lezen, merken
wij echter op, dat de apostel hier ,,broeders"
bestraft ,,die uit het spoor der waarheid geÂ
raakt zijn, met hun bewering dat de opstanÂ
ding reeds heeft plaats gehad." Waarschijn
lijk geloofden deze mannen wel in het verÂ
zoeningswerk van Christus, doch zij brachÂ
ten een verkeerde leer, die ernstige schaÂ
de toebracht aan de Gemeente. Terechi
spreekt Paulus hiervan:: Hun woord zal
voortwoekeren als de kanker (vs. 17) en
dit kan men toepassen op ieder soort van
afwijking van de leer, hetzij groot of klei.i
in menselijke ogen.
Beseffen de evangelisten wel ten volle d;
ontzaglijke verantwoordelijkheid, die op
hen rust ten opzichte van de hen door God
toevertrouwde kleine kudde?
Generaal Booth van het Leger des Heils,
schreef in zijn boek „Opdracht aan Veld-
officieren", het volgende: Leest Ezechiël 33
op uw knieën —• vooral het zesde en achtÂ
ste vers: „Van zijn bloed zal Ik u rekenÂ
schap vragen."
De apostel Paulus richtte zich tot de
14
Voorgangers van de Gemeente te Efeze,
voor hij van hen afscheid nam, met deze
'loogst ernstige woorden: (Efeze 20 : 28)
„Ik heb niet nagelaten u al de raad Gods te
verkondigen. Ziet dan toe op uzelf en op
de gehele kudde waarover de Heilige Geest
u tot opzieners gesteld heeft om de GemeenÂ
te Gods te weiden, die Hij zich door 't bloed
van Zijn eigen Zoon verworven heeft".
Zie ook Titus 1:19 ,zich houdende
De duivel haat de genezing door 't geloof,
omdat hierbij de kracht des Heiligen Gees-
tes op bijzondere wijze op de voorgrond
treedt. Ons lichaam wordt in dit leven op
allerlei wijze door satan aangevallen, doch
de gelovige ontvangt doorlopend kracht door
de inwonende Geest, iedere aanvechting te
weerstaan.
Wij slaan te veel acht op het ,,zichtbare"-
doch de Heer gebiedt ons in de onzichtbare
wereld te leven: „daar wij niet zien op het
zichtbare, maar op het onzichtbare, want het
zichtbare, is tijdelijk, maar het onzichtbare
IS eeuwig" (2 Cor. 4 : 18). Wij leven in een
andere, onzienlijk en hogere wereld dan de
onberekende mensen. Wij moeten ,,leven in
de Geest" (Rom. 8:1,4 ) en als nieuwgeÂ
boren schepselen onze kracht putten uit de
Heilige Geest, Die ons gegeven is bij de
bekering. Wij eten, drinken, slapen en rusÂ
ten volgens de wijze instelling Gods, maar
niets van dat al mag ons binden. We zijn
vrijgemaakt van iedere band door Hem, Die
gesproken heeft: ,.Hij heeft Mij gezonden
om aan gevangenen loslating te verkondiÂ
gen" (Luk. 4 : 18, 19). D.w.z.: loslating van
alle satanische banden zoals zonden en ziekÂ
ten.
Wij zijn vrijgekocht op Golgotha en moeÂ
ten ons als verlosten gedragen. Dat is, wat
Paulus noemt, de goede strijd des geloofs,
welke door ieder kind van God behoort geÂ
streden te worden, totdat de eindpaal is beÂ
reikt. Het Woord Gods, dat in Christus
werd belichaamd, wordt leven en kracht in
de mens die gelooft.
Krankheid is een van de meest succesvolÂ
le middelen van satan om de gelovige in zijn
ontwikkeling te remmen. Door 't voortduÂ
rend bezig zijn met zijn ziekte en het zien
aan het betrouwbare woord, naar de leer."
Moge de Heilige Geest u en mij, ja alle
trouwe werkers in 's Heren dienst bewaren
in de zuivere leer van het Volle Evangelie.
„Mijn leer," spreekt God (Deut. 32:2)
„druipe als een regen. Mijn rede, druppele
als de dauw, als regenbuien op het jonge
groen . ...".
Halleluja!
op de symptomen, die pijn en last veroorÂ
zaken, verzwakt vaak het geestelijk leven.
Wanneer zwakte en lichaamssmarten ons
drukken, is 't oneindig zwaar een blijmoeÂ
dige wandel met God te bewaren, daarom
valt de duivel juist Gods liefste kinderen
aan, om de wasdom in hun geestelijk leven
te beletten.
Begint zo iemand te zoeken naar gebedsÂ
genezing, dan zal satan alles in 't werk stelÂ
len om hem in verwarring té brengen en
hem 't geloof te ontnemen.
Ziekte komt van de Boze ^- afgezien van
zulke gevallen wanneer wij door eigen
schuld of dwaasheid in een impasse geraÂ
ken.
Christus is gekomen om de werken van
satan te verbreken (1 Joh. 3:8 ) dus is ook
zijn macht over uw lichaam en ziel teniet
gedaan, indien ge werkelijk deze verlossing
door het geloof aangrijpt.
Is zonde de oorzaak van uw krankheid?
Belijd dan onmiddellijk de dingen die uw geÂ
weten u laat zien, belijd ze aan God en zo
nodig aan de mensen, en laat u reinigen door
't Bloed van Jezus. De ingangspoort tot uw
wezen is dan ook gesloten voor de duivel,
hij kan zijn gif niet meer in uw leggen.
Geef uw leven geheel aan Christus, opÂ
dat Hij u vervulle met Zijn opstandingsÂ
krachten. We moeten ten opzichte van de
ziekte evenzo handelen als wij bij onze bekeÂ
ring deden met de zonde — wij leggen haar
in 't geloof af, en nemen 't nieuwe leven uit
God aan. Het is door onze Here op 't kruis
volbracht, onze volkomen vrijmaking van
alle duistere machten.
Met vleugelen van 't geloof verheffen wij
ons boven het zichtbare, en leven in de
wondervolle ruimte van het onzichtbare leÂ
ven, met Christus in de Heilige Geest.
VERTROUW OP GOD
naar Mrs. Baker
15
Wannee r wij echter ons hart niet opeÂ
nen, en deze volle verlossing niet aanneÂ
men, blijven wij gebonden door de dingen
van het oude leven. Wij kunnen dan het
woord niet verstaan: Het oude is voorbij,
ziet, het is alles nieuw geworden.
W e laten ons steeds maar beinvloeden
door de dingen van de oude mens en de onÂ
zichtbare feiten om ons heen. De Heer kan
slechts werken waar Hij geloof ziet. De GeÂ
meente Gods heeft de schatten, voor haar
gewonnen op 't kruis, nog lang niet erkend
en tot haar eigendom gemaakt.
Indien wij ons zwak en ziek voelen, dan
geven wij zo vaak aan die gevoelens toe,
inplaats van ons de gezondheid toe te eige"
nen, welke Christus voor ons heeft gewonÂ
nen. Het woord Gods beschouwt de ziekte
als een deel van de vloek, welke ten gevolÂ
ge van Adams val op de mensheid is geÂ
legd. Glorie zij de naam van Jezus, Die de
vloek door Zijn kruisdood gans en al voor
ons heeft opgeheven.
Wi j zijn vrij en behoeven onder geen
krankheid, die door de Heiland is gedraÂ
gen, gebukt te gaan, noch er aan te sterven.
Wannee r onze tijd, welke door God is beÂ
paald, komt om tot Hem te gaan, zullen wij
Dagkalender
16 september: Wij weten «lat het ganse schepsel
tezaam zucht als in barensnood tot nu toe.
Rom. 8 : 22.
„Waarom?" zo klaagt de mens, ,,laat
God al die ellende: oorlog, moord en doodÂ
slag toe?" Zij die deze aanklacht tot 't
Godsbestuur richten moeten begrijpen, dat
de mens zich dat leed zelf berokkent. Een
dier, dat geen geest bezit, wordt niet verÂ
antwoordelijk gesteld voor zijn daden — een
mens wel. God zond Zijn Zoon ter redding
der wereld. Vrede en liefde zouden op aarde
heersen indien ieder Christus aanvaardde,
maar de mens koos welbewust satan als
meester en de gevolgen daarvan zijn voor
zijn rekening. Straks, als Jezus komt, zal
ieder raadsel worden opgelost.
17 september: Als zij door het jammerdal gaan,
stellen zij Hem tot een fontein. Ps. 84 : 7.
Het zijn de miljoenen gebeden van Gods
kinderen, die dagelijks tot de troon opstijÂ
gen, welke de macht van satan breken.
Vooral de lofprijs beweegt het hart van
de Vader. Zelden leefde er iemand, wiens
harp zozeer een juichtoon deed horen, als
die van Paul Gerhardt, zo zegt zijn levensÂ
beschrijver. Hij ging door 't lijden van de
30-jarige oorlog, hij verloor zijn vrouw en
inslapen als een kind in Vaders armen, zonÂ
der lichamelijke smarten.
He t hart heeft zijn taak volbracht en staat
stil op Gods bevel. Zo behoort 't te zijn bij
hen, die de volle verlossing voor geest, ziel
en lichaam hebben aangenomen en geloven
in de bevrijding van Adams vloek.
Onz e Heer is Overwinnaar over dit alÂ
les en wij moeten Hem als zodanig erkenÂ
nen. Ons vlees, verstand en zmnen-leven
alles wat behoort tot het nutuurlijk leven
moet in 's Heren hand worden gegeven, opÂ
dat Hij ons gans en al heilige.
Go d gaat soms een diepe geloofsweg met
de Zijnen, zodat wij niet altijd onmiddellijk
genezing ervaren, doch laat ons 't geloof
be-oefenen, dat niet op het zicht- en voelÂ
bar e ziet, doch op God en Zijn Woord. Hij
kan niet anders dan Zijn belofte gestand
doen.
Heeft Hij ons de waarheid in de Schrift
geopenbaard, dan mogen wij daar niet aan
twijfelen, anders maken wij Hem tot een
leugenaar. Wanneer wij leven en wandelen
naa r de wil van God, is de verhoring onÂ
zer gebeden zeker.
„Gij zult verhoren. Here mijn God." Ps.
38 : 16.
4 kinderen, maar lofprijs en dank rezen
altijd weer op in zijn ziel. En dat is 't geÂ
heim der overwinning voor de gelovige. De
engelen dalen neer als zij Gods kind horen
zingen en omringen hem met liefde en
troost.
18 september: Gelijk het lichaam zonder geest
dood is, zo is ook het geloof zonder de
werken dood. Jak. 2 : 26.
Wanneer het geloof zich niet uit in de
werken is 't nutteloos. Ge zult nooit genezen
van uw ziekte wanneer ge niet in 't geloot
handelt, 't Gebed alleen is niet genoeg. Ge
moet doen gelijk de schoonmoeder van PeÂ
trus. Nadat de Heer haar had aangeraakt,
stond zij dadelijk op en diende hen. Toen
Lazarus was opgewekt wilde hij graag loÂ
pen, daarom gebood de Heer dat men zijn
graf doeken zou losmaken. ,,Ontbind hem en
laat hem gaan". Negerende alle gevoelens
staan wij op en doen ons werk en de Heer
zal ons doen naar ons geloof.
19 september: Looft de Heer... Die al uw ongeÂ
rechtigheden vergeeft, Die al uw krankhe-
den geneest. Ps. 10.3 : 1 en 3.
Zowel uw zonden als uw ziekten zijn door
Hem weggedragen. Welk een machtig wonÂ
der is op Golgotha geschied. O, dat wij
WAT HEEFT DE HERE GOD
u vandaag te zeggen ?
16
't toch mochten verstaan, dat we als verÂ
losten kunnen leven, indien we slechts verÂ
trouwen genoeg bezaten in Jezus wonderÂ
bare macht. Hij heeft de duivel overwonnen.
,,De duivelen weten 't ook en zij sidderen"
(Jak. 2 : 19). ledere aanval der hel wordt
door lofprijs weerstaan. Rev. Bosworth zei-
de eens: ,,Geloof wacht niet tot de muren
omvallen — geloof juicht ze naar omlaag".
20 september: Met grote kracht gaven de aposteÂ
len getuigenis van de opstanding des Heren
Jezus en er was grote genade over hen
allen. Hand. 4 : 33.
Wanneer de evangelist begint te spreken
over het wondervolle feit der opstanding,
valt Gods Geest over de gemeente. De opÂ
standing van Christus maakte ons tot nieuwe
schepselen in Hem, waardoor wij overwinÂ
ning verkrijgen over zonde en ziektemach-
ten. Liefde, blijdschap en dankbaarheid verÂ
vullen de ziel, die met Christus is opgestaan
tot een nieuw leven en een heilige wandel.
Laat ons niet blijven stilstaan bij 't kruis,
doch een innerlijk Pasen mogen beleven.
21 september: En God deed buitengewone krachÂ
ten door de handen van Paulus... zodat hun
kwalen van hen weken en de boze geesten
uitvoeren. Handel. 19 : 11.
Op dezelfde wijze als in de dagen der
apostelen werken heden onze Pinkster-evanÂ
gelisten en zij ervaren grote genade van
God. We kunnen niet allen Paulussen zijn.
Luther zei: ,,Br moeten ook Timotheussen
en Titussen zijn". De geestelijke gaven zijn
verdeeld over de ganse gemeente. Laat 't
u niet ontmoedigen, als ge b.v. de gave
der gezondmaking niet bezit. Waarschijnlijk
gaf God u andere gaven en wanneer ge
die voor zijn dienst gebruikt, zal Hij u rijkeÂ
lijk daarin zegenen.
22 september: En toen Paulus hun de handen opÂ
legde kwam de Heilige Geest over hen en
zij spraken in tongen en profeteerden.
Velen menen, dat bij de Doop met de
Heilige Geest, het spreken m tongen overÂ
bodig is, doch Gods Woord getuigt anders.
Ook in Handel. 10 lezen wij dat de kleine
gemeente ten huize van Cornelius, na de Doop
met de Geest, in tongen sprak, waarna
Petrus gelastte dat zij de waterdoop zouden
ondergaan: ,,want", zeide hij, ,,ze hebben
de H. Geest ontvangen, evenals wij". Petrus
herkende hierin dezelfde klanken als die,
die de apostelen op de pinksterdag ontvanÂ
gen hadden. De Doop met tongen, vaak
gepaard met profetie, is de ware Doop met
de Heilige Geest, die wij allen behoeven.
23 september: Verheft zich de bies zonder slijk?
Job 8 : 11.
De bies schiet op in 't moeras, tussen
slijk en modder. Zij wordt een hoge plant
met fier wuivende kruin. Gods kinderen
hebben 't vaak moeilijk. Ja, onze Heer
zeide: ledere dag heeft genoeg aan zijn
eigen kwaad. Nochtans groeien wij in de
verdrukking. Laster, onrecht, verdachtmaÂ
king, worden de gelovige evenmin bespaard
als onze Grote Voorganger. Slechts zij, die
hun kruis dagelijks achter Hem aandragen,
zullen zijn ware discipelen zijn. Zonder slijk
kunnen wij niet tot een gezegende planting
Gods opwassen, 't Slijk der vervolging is
nodig tot uw geestelijke groei.
24 september: Draagt elkanders lasten. Gal. 6 : 2.
Wanneer de christenen dit onder elkander
meer zouden betrachten, zou iedere gemeenÂ
te een hof van Eden gelijk zijn. Wat wordt
er veel geleden door haat, afgunst, misÂ
verstand en onrecht in deze wereld. Hoe
hard en onrechtvaardig oordelen we elkanÂ
der. Hoe zelden vindt men echt meeleven,
zelfs onder geloofsgenoten. Er wordt, ook
in gezinnen, zo erg veel tegen de liefde
gezondigd en toch is de liefde 't hoogste
gebod. Laat ons bidden om een openbaring
van Jezus' liefde in ons hart. Is dit niet
de eigenlijke Doop met de Heilige Geest,
dat wij God liefhebben bovenal en elkanÂ
ders lasten dragen?
25 september: Het pad der rechtvaardigen is geÂ
lijk aan schijnend licht. Spr. 4 : 18.
Dat het licht, ons bij de wedergeboorte
in 't hart gelegd, nimmer uitgeblust worde.
Een lichtboei is een voorwerp, van hout
of metaal, waarin gestadig een lichtje
brandt. Het is aan een anker verbonden met
een ketting. De lichtboei wordt heen en
weer geworpen door de golven maar 't
anker ligt vast. Ondanks storm en golfslag
blijft het licht binnenin branden. Moge 't
zo zijn in uw hart, zwaar beproefde ziel.
Al zoudt ge gaan door 't water, de golven
zullen u niet overstromen — al gaat ge
door 't vuur, de vlam zal u niet aantasten...
zo lang uw geloofs-anker vast ligt in de
Rots.
26 september: Heft op de slappe handen en stelt
de struikelende knieën vast. Hebr. 12 : 12.
Misschien gaat u 'ii moeilijke dag tegeÂ
moet. Ieder huis heeft zo zijn eigen kruis
en 't uwe beslist ook. Doch zie omhoog en
laat u niet ontmoedigen. Moedeloosheid is
altijd van de duivel en is nooit van God
gewild. Aan een opstandig hart gaat de
Heilige Geest voorbij. Spurgeon zeide eens:
E r kunnen geen rozen bloeien in uw kolenÂ
hok. Laat ons opheffen de vermoeide slappe
handen. Zelf-medelijden is funest. Immers:
Zo God voor ons is, wie zal tegen ons durven
zijn?
27 september: Daar zal een gebaande weg zijn,
die de Heilige Weg genaamd wordt, geen
onreine zal die betreden. Jes. 35 : 8.
Die Heilige weg is Christus en ieder, die
is wedergeboren, wandelt daarop. Roy Hes-
sion zegt: De ware toetssteen, als wij die
verheven baan bewandelen, zal steeds deze
zijn: Is onze beker overvloeiende? Hebben
wij de vrede Gods in ons hart? Hebben
we liefde en belangstelling voor anderen?
Wanneer dat niet zo is, dan is de zonde binÂ
nengedrongen: zelfmedelijden, zelfzucht, geÂ
notzucht in gedachten en daden, lichtgeÂ
raaktheid, zelfverdediging, enz. Geen onreiÂ
ne zal deze weg der verlossing betreden.
28 september: Schrijf dit ter gedachtenis in een
boek. Exod. 17 : 14.
In 't gedenkboek van ons leven staan veel
kostbare herinneringen afgedrukt. Atlantis
is een eiland, dat volgens de Egyptische
sage door de zee werd verzwolgen. Vissers
horen op stille avonden soms de diepe donÂ
kere tonen van kerkklokken opstijgen uit
de diepte. Dan ontbloten zij eerbiedig het
hoofd en luisteren met stil ontzag. Een
wandtekst, de geur van een bloem, een
17
lied, de lach van een kind, een zonnestraal
gelijk aan die, welke viel op uw bruids-
bouquet, kunnen warme herinneringen in
ons opwekken. Het schoonste is echter wel
de herinnering aan 't uur toen Jezus in uw
hart woning maakte.
29 september: Wie in de liefde blijft, blijft in
God, en God blijft in hem. 1 Joh. 4 : 16.
Er is een liefde die zich met tranen offert.
Ieder ander soort van liefde is zelfzucht.
Liefde offert zichzelf. Een 12-jarig meisje,
dat sinds moeders dood de zorg voor de
kleintjes op zich had genomen, lag op haar
sterfbed. ,,Ach", zuchtte zij, tot de haar
omringende broertjes en zusjes, ,,Ik had
nooit tijd om naar de kerk te gaan of lang
in de Bijbel te lezen, wat moet ik straks
tot de Here Jezus zeggen?" Toen zei een
broertje troostend: ,,Laat Hem je handjes
maar zien, Annie". Hij meende: dat was
genoeg. Als de Heer die door zwaar werk
verruwde handjes zag, zou de hemelpoort
vanzelf opengaan, want God is liefde.
SOseptember: Geliefden, als ons hart ons niet
veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid teÂ
genover God 1 Joh. 3 : 21.
Gebedsverhoring hagt af van gehoorzaamÂ
heid. Ge moet uw bevlekt geweten eerst in
't Bloed laten reinigen, eer gij iets ontvanÂ
gen kunt van God. Wanneer ge, ondanks
alle raadgevingen van boven, uw afgod vastÂ
houdt en in ongehoorzaamheid blijft volÂ
harden, zult ge tevergeefs bidden. Het is
tragisch wanneer God onze gebeden niet
verhoort. De Heer wil ons zo gaarne alles
geven wat wij, volgens Zijn Woord, verlanÂ
gen. Doch Zijn genade wordt weerhouden
door ongeloof en onwil. Geef Hem alles en
ge zult alles in Christus ontvangen voor
tijd en eeuwigheid.
1 oktober: ...Die machtig is, u van struikelen
te bewaren. Judas vs. 24.
Een struikeling is nog geen val. Bij een
struikeling kan men zich nog snel oprichten,
bij een val is dat onmogelijk. Ofschoon een
oprecht gelovige geen moedwillige, welbeÂ
wuste zonden meer doet (hij is immers uit
God geboren en zondigt niet meer met zijn
wil), blijft de gelegenheid tot zondigen tot
zijn dood toe bestaan. Ook al pleegt men
geen weloverlegd kwaad, ons temperament,
een lastige omgeving, enz., doen ons helaas
nog vaak struikelen en de Geest bedroeven.
Hij nu is machtig ons van struikelen te
behoeden. Het komt slechts aan op eenvouÂ
dig vertrouwen in Jezus.
2 oktober: Zie, gij zijt voor hen als een liefdesÂ
lied, schoon van klank, passend bij snarenÂ
spel. Zij horen uw woorden, maar doen er
geenszins naar... Ezech. 33 : 32.
Deze oude klacht van de profeet is nog
altijd actueel. Hoeveel gezalfde predikingen
raken alleen de oppervlakte. O ja, men prijst
het gesproken woord, dat het gevoel streelt,
maar het uitgestrooide zaad valt niet in
diepe voren, het wordt door de zwarte voÂ
gels weggepikt. Vrome ouders in deze tijd
uiten dezelfde klacht. Neen, de kinderen
zijn niet beslist afkerig, maar tot ware beÂ
kering komen zij moeilijk in onze dagen.
Slechts de Heilige Geest kan de harten opeÂ
nen en op uw gebed leven geven.
3 oktober: De Heer zal zijn rijke schatkamer
voor u openen. Deut. 28 : 12.
Vrees niet uw Vader veel te vragen. God
is een vriendelijke en goedgeefse Vader.
Zijn rijke schatkamer opent Hij voor u op
't gebed. Laat geen aardse zorg u de vrede
ontnemen, lieve lezer. De Heer kent uw
nood en behoeften en niets is voor Hem te
klein of te groot. Leg uw financiële lasten
op Jezus. De Vader zond Hem eens in
grote geldnood een vis met een geldstuk in
de mond, dus weet uw Heiland bij ervaring
hoe trouw God is. Precies zo wil Hij u
uithelpen, als ge Hem daarvoor vertrouwt
Vertrouw op Jezus voor alle dingen en ge
zult zien hoe Hij u uitredt.
4 oktober: ... En die ernstig ongesteld waren,
genas Hij allen. Matlh. 8 : 16.
De Heer genas ieder, die tot Hem kwam.
Hij zond niemand ongenezen weg. Sommige
christenen zien steeds op hun zonden en geÂ
breken en menen dat de Heer hen niet
genezen wil wegens hun fouten. Wanneer
we echter volkomen bereid zijn los te laten
wat wij volgens Gods Woord moeten loslaÂ
ten, en vast te houden wat wij moeten
vasthouden, bestaat er geen verhindering.
De Heer genas allen die m Hem geloofden
en sprak daarna: Ga heen en zondig niet
meer, opdat u niet iets ergers overkome.
Op oprechte schuldbelijdenis volgt genezing
van lichaam en ziel.
5 oktober: Vrees niet, Abram, Ik ben uw schild;
uw loon zal zeer groot zijn. En Hij geloofde
in de Heer. Gen. 15 : Ib, 6a.
O hoe zeker en veilig is 't leven van de
gelovige. Al spanden alle machten van heÂ
mel en hel samen om het te vernietigen —
gij zijt gestorven en uw leven is met Christus
verborgen in God. Welk een rust geeft die
laatste gedachte. Verborgen is uw arm,
tobbend, rusteloos gemoed onder 't Bloed
van Christus. Genadevol en trouw is Hij.
Als een schild wil Hij u bewaren tegen
alle machten der hel. Wie kan u schaden,
zo God u beschermt? Het begrip van rusl
en veiligheid schenkt u volmaakt geluk.
Wondervol is Jezus.
6 oktober: Gij onze Here en God, zijt waardig te
ontvangen de heerlijkheid, de eer Openb
4 : 11.
De eer komt Hem alleen toe. Wanneer
de christelijke arbeider zich laat bewonÂ
deren en bewieroken, en daarin zijn lust en
genoegen vindt, staat hij aan de rand van
een afgrond. Hoe licht ontstelen wij God de
eer. Waarlijk, het najagen van lof en waarÂ
dering van mensen zit ons in 't bloed, vanÂ
daar de waarschuwing van Paulus: Wat
bezit gij dat gij niet hebt ontvangen? (1
Cor. 4 : 7). Immers al onze gaven en
talenten zijn ons uit genade geschonken.
Waar blijft onze eer? God spreekt: Die
zichzelf verhoogt zal vernederd worden.
7 oktober: Wie overwint... Openb. 2 en 3.
Wij lezen aan 't eind van deze 7 brieven
van heerlijke beloften, speciaal voor de overÂ
winnaars. Wat overwinnaars zijn kunt u lezen
in 1 Cor. 9 : 24 en 25: Het zijn gelovigen, dio
de goede strijd des geloofs tot 't einde toe
gestreden hebben, en onder iedere verzoeÂ
king en aanvechting staande zijn gebleven
in de kracht van Jezus' naam. O, laat de
moed niet zinken. Hef bij iedere aanval
het schild des geloofs op. Het is de Heilige
Geest in u, die u getrouw de overwinning
verleent. Satan is een overwonnen vijand.
Houdt dat vast, onder alle omstandigheden.
8 oktober: En God zeide: Laat ons mensen maÂ
ken. Gen. 1 : 26.
Wanneer nam God dit besluit? Nadat de
ganse aarde was gereed gemaakt voor de
schepping van de mens. De moderne wetenÂ
schap spreekt van de „voorhistorische"
mens, van wie mammoet-tekeningen gevonÂ
den zouden zijn, 600-duizend jaar geleden.
Vaste bewijzen van dit laatste ontbreken
echter. De ware gelovige klemt zich vast
aan het geïnspireerde woord van God, dat
nimmer kan falen. Sluit uw oor voor al
deze satanische stemmen, die de hedenÂ
daagse mens in verwarring trachten te
brengen. Hemel en aarde zullen voorbijÂ
gaan, maar Gods Woord blijft eeuwig beÂ
staan.
9 oktober: O, mijn God, mijn ziel buigt zich
neder in mij. Ps. 42 : 7.
Op deze, van diepe ontroering getuigende
klacht — en waar is de gelovige die nooit
zo voor God heeft geweend? — antwoordt
de tedere Heiland: ,,Uw hart worde niet
ontroerd en wees niet versaagd". Voor ieder
van uw klachten geeft de Bijbel u een
troostwoord. ,,Ziet", zo spreekt uw hemelse
Vriend, ,,Ik ben met u tot aan 't einde der
wereld". Hij wil heden uw vermoeide ziel
opheffen en al uw gebeden verhoren, o
vertrouw Hem voor alle dingen. Bij Hem
is steeds uitkomst. Halleluja!
10 oktober: Wees wakende en versterk het oveÂ
rige dat sterven zou. Openb. 3 : 2.
Deze ernstige vermaning geldt wel in 't
bijzonder de hedendaagse kerk. Nog nimÂ
mer is de afval en de verwarring onder de
christenen zo groot geweest als in deze
eeuw. Wat 'n valse leerstellingen verontreiÂ
nigen de harten van hen, die zich navolgers
van Christus noemen. Hoe listig werkt de
vijand onder de zwak-gelovigen! O, laat ons
zien op Jezus, die de oprechte ziel versterkt
door de Heilige Geest. Dat ook niets in
uw leven de Geest verhinderen mag u te
doen wandelen naar Zijn wil. Blijf in Hem.
11 oktober: De rechtvaardige zal uit het geloof
leven en zo iemand zich onttrekt, Mijn ziel
heeft in hem geen behagen. Hebr. 10 : 38.
O, sta vast in 't geloof, dat ge vrijgeÂ
kocht zijt door 't Bloed van Jezus, van iedeÂ
re satansmacht. Strijd voort ondanks alle
tegenweer. Ge zijt waarlijk verlost van ziekÂ
te en zonde. Christus met Zijn opstandingsÂ
kracht woont in u en ge hebt Hem maar
aan te nemen en te pleiten op Zijn belofte:
Ik zal u nooit, neen nooit verlaten. Leg al
uw moeilijkheden, ziekten, zorgen in Zijn
handen, doe er beslist afstand van. Hij
zorgt immers voor u en neemt de verantÂ
woordelijkheid van gans uw leven op Zich.
Geprezen zij Zijn naam!
i2 oktober: Zoudt ge u grote dingen zoeken?
Zoek ze niet. Jerem. 45 : 5.
Vele ouders maken plannen, reeds bij de
wieg van hun zoon. Een groot man zal hij
worden, een uitblinker in de maatschappij,
maar ach, hoe vele van deze illusies gaan
op in rook. Ook wij volwassenen zetten
vaak ons hart op grote dingen. Evangelist
wil men zijn, gelijk aan Billy Graham,
Osborn, Oral Roberts. Men droomt van meÂ
nigten enthousiaste toehoorders... maar de
Heer koos voor ons 'n bescheiden onbeteÂ
kenende loopbaan, waarin ge echter in stilÂ
heid grote dingen voor God kunt doen. Ieder
werk zal worden gemeten naar de maat
waarmee ge vervuld zijt met de Heilige
Geest.
13 oktober: Ik, Ik ben het die u troost. Jes. 51 : 12.
De genade van Christus en Zijn liefde tot
u wordt enigszins uitgedrukt in deze woorÂ
den: Als een dien zijn moeder troost, alzo
zal Ik u troosten. Waar is een moeder
die haar eenzaam, krank of bedroefd kind
kan verstoten? ,,Of schoo n zij vergate, zo zal
Ik u toch niet vergeten", spreekt de Heer.
Voelt ge u verlaten, miskend of gehaat?
O, vlucht tot Jezus. Wonderschoon is 't
woord van Paulus in Rom. 8 : 35 - 39:...
niets kan ons scheiden van de liefde Gods,
welke is in Christus Jezus, onze Here. Hij
weet altijd raad en is vol van barmhartigÂ
heid. Hij wil uw Trooster zijn.
14 Oktober: Zal God dan geen recht doen Zijn
uitverkorenen? Luk. 18 : 7.
Dat wil Hij zeker! O, vertrouw maar rusÂ
tig op uw hemelse Vader, die rechtvaardiÂ
ger en liefdevoller is dan alle aardse vaders
tezamen. Hij ziet de smaad en het onrecht
dat men u. Zijn kind, aandoet. Hij zal u
recht doen en ingrijpen. Geef Hem slechts
de zaak in handen en vertrouw op Zijn hulp.
Uw vijanden zullen beschaamd achterwaarts
wijken, wanneer zij Gods uitgestrekte hand
boven uw hoofd .iien. De Heer is ons een
vaste rots in de uren der benauwdheid. Ge
kunt, arme, terneergeslagen ziel, u volkoÂ
men aan Hem toevertrouwen. Hij zal uw
zaken uitrichten.
15 oktober: Ge zijt geheel schoon, Mijn vriendin,
en er is geen gebrek aan u. Hoogl. 4 : 7.
De Here God ziet iedere oprecht-bekeerde
ziel aan als volmaakt in Christus. Hij, Die
onze zonden boette op 't kruis, heeft ons
rein gewassen van iedere vlek — we zijn
geheel schoon in Hem, zolang wij in Hem
blijven als de rank m de wijnstok. Wacht
u voor terugkeer tot het oude leven; vergeet
niet, dat ge in Christus een nieuw schepsel
zijt geworden, dat dagelijks leeft in gemeenÂ
schap met zijn dierbare Meester. Geheel
schoon zijt ge, o ziel, want uw Koning
heeft Zijn heerlijkheid op u gelegd.
M. A. A.
Blijf bij "mij. Heer, want de avond is nabij
De dag verduistert, Here, blijf bij mij!
Als andere hulp me ontbreekt^ geluk me ontvliedt,
der hulpelozen hulp, verlaat m,ij niet!
Geen vijand vrees ik, als Gij bij mij zijt,
tranen en leed zijn zonder bitterheid.
Waar is, o dood, uw schrik, graf, waar uw eer?
Meer dan overwinnaar blijf ik in de Heer,
Houd hoog uw kruis voor mijn verdonkerend oog.
Licht in de schemer, leid mij naar omhoog!
De morgen daagt, de schaduw gaat voorbij:
in dood en leven, Heer, blijf m,ij nabij!
19
VOOR JONG EN OUD
A5TOR, de held van de Rigï
door M. A. C. Hoefkens
In het weekblad „De Spiegel" lazen wij,
hoe een trouwe herdershond het middel was
in Gods hand om het leven van een kind te
redden. Wij laten hier het verhaal volgen.
Op de foto zagen wij een prachtige grote
hond met een 4-jarig jongetje uitgebeeld.
Honden zijn trouwe dieren, vinden jullie dat
ook niet? Weest altijd goed voor dieren.
In Driebergen wordt een hertenjong verÂ
zorgd door een jachthond, die het bij zich
in het hok heeft genomen, nadat het dierÂ
tje moederloos in een park werd aangetrofÂ
fen. Het hertje krijgt vijf maal daags de fles
van de eigenaar van de hond en het groeit
als kool. Zodra het groot genoeg is, zal
het in vrijheid worden gesteld.
Dat was ook een hond met een moederÂ
lijk hart, even lief als Astor.
De warme föhn had korte metten gemaakt
met het sneeuwdek op de hellingen van de
Rigi. Alleen op beschutte plekken was nog
wat blijven liggen. Het schamele restje was
evenwel ruimschoots voldoende voor de
kleine Alois Küttel, die met de onuitputteÂ
lijke geestdrift van zijn vier jaren het bob-
sleetje steeds weer naar het beginpunt van
het nauwelijks twintig meter lange baantje
zeulde.
Naar boven ... . een paar luide vreugdeÂ
kreten die wel viermaal door de omliggenÂ
de bergen werden weerkaatst.... een snelle
glijtocht en dan het enerverende einde in de
hoge sneeuwhoop aan het eind van het baanÂ
tje. Het kind genoot en vader Küttel, die wat
lager op de berghelling voor zijn huis stond
te hakken, moest telkens opnieuw zwaaien
als het kind naar beneden roetsjte. Was het
niet een tikje gevaarlijk? Vader Küttel liet
zijn bijl rusten en keek naar de nevel die uit
het dal kwam opzetten. Achter de sneeuwÂ
hoop, die als natuurlijk stootblok fungeerÂ
de, ging de helling van de Rigi opeens vrij
steil naar beneden en aan het eind van die
helling ....
Het was inderdaad te gevaarlijk. Waar de
helling ophield, begon een afgrond van bijna
tweehonderd meter.
Vader Küttel zette zijn handen tegen zijn
mond. ,,Thuiskomen, Aloisli!"
Het kind reageerde zoals alle kinderen ter
wereld gereageerd zouden hebben.
,,Hè toe, pa, nog één keertje . .,"
De zon verdween achter de berg, toen
Alois zijn bobslee voor de laatste keer naar
boven sjorde. De plotselinge daling van de
temperatuur merkte hij niet op. Hij merkte
ook niet, dat de brijige sneeuw opeens hard
begon te worden. Boven aan het baantje
zwaaide Alois opgewonden. ,,Wie het eerst
beneden is, Astor!"
De zeven jaar oude herdershond, die de
hele middag goedig met zijn kleine baasje
had meegestoeid, rende uitgelaten blaffend
vooruit. En twee seconden later zag vader
Küttel het ongeluk voor zijn ogen gebeuren.
Op de plotseling hard geworden sneeuw beÂ
reikte de slee een veel grotere vaart. Alois
bleef ditmaal niet in de sneeuwhoop steken,
maar gleed door, over de hoop heen, de helÂ
ling af die regelrecht naar de afgrond
voerde.
Sprint op leven en dood
De houthakker schreeuwde van ontzetÂ
ting. Hij begreep dat hij het sleetje onmoÂ
gelijk zou kunnen inhalen. Maar op hetzelfÂ
de ogenblik schoot Astor hees grommend
naar voren. Met zijn volle gewicht wierp
hij zich tegen de slee om te trachten de snelÂ
le vaart te stuiten. Maar Alois verloor zijn
evenwicht niet. De slee vloog voort en naar
wat er toen in de hond omging kan men
slechts raden. Het trouwe dier stormde naar
voren, greep het linkerbeen van Alois tusÂ
sen zijn zware kaken en probeerde zijn baasÂ
je van de slee te trekken. Ook deze poging
faalde. Vader Küttel sloot zijn ogen toen de
slee lijnrecht op de afgrond toesuisde.
Wa t Astor in deze beslissende seconden
deed, is later met zware koppen in alle ZwitÂ
serse kranten vermeld. Handelde het dier
uit weldoordachte berekening of werd hij
voortgedreven door zijn instinct? Stijf van
schrik zag de houthakker, die in dit vreseÂ
lijk ogenblik toch kijken moest, hoe de grote
hond zijn laatste krachten aansprak voor een
sprint op leven en dood. In een wolk van
sneeuw haalde Astor zijn baasje in, vloog
hem voorbij en stelde zich vijf meter voor
de afgrond op in de baan van de aanstorÂ
mende slee.
De botsing was verschrikkelijk. Met kraÂ
kend geweld beukte de slee tegen de ribben
van de hond die jankend omhoogsprong en
toen kreunend bleef liggen. Alois vloog met
20
/
een boog over hem heen, kwam ongedeerd
m de sneeuw terecht en krabbelde beduusd
overeind. Met tranen van ontroering in zijn
ogen streelde de houthakker drie minuten laÂ
ter de hond, die zijn kind van een zekere
dood had gered.
Astor was er naar aan toe. Zijn dikke
vacht vertoonde diepe sporen op de plaatÂ
sen waar de ijzers van de bobslee over hem
heen waren gegaan en later op de avond
Uit bemoedigende brieven
Hier volgt het getuigenis van een jong vrouwÂ
tje, dat na een leven in de wereld, heerlijk tot
bekering is gekomen. Hoe kunnen dergelijke geÂ
tuigenissen ons het hart verkwikken onder 't
werk, dat vaak zoveel teleurstelling biedt.
Waarschijnlijk weet u niet meer wie ik
ben, een dochter, de jongste van Br. K. van
Surabaia. Vroeger kwam v weleens bij ons thuis,
ik was toen ±: 6 jaar oud. Later kwamen wij
u opzoeken te Lawang. Ik wilde u nu zo graag
schrijven wat 'n zegen er van uw blad uitgaat.
Als ik ,,Gouden Schoven" lees, word ik altijd
gedrongen de Heer te loven en Hem te aanbidden.
Ik heb de Heer zo innig lief gekregen. Mijn man
is vorig jaar februari tot bekering gekomen. Wij
leefden beiden midden in de wereld — ik rookte
en gaf niets om de godsdienst. Als ik thuis kwam
bij Pappie, en daar de Bijbel op tafel zag liggen,
ergerde ik mij. Ons huwelijk was geheel naar de
wereld en op los zand gebouwd. Maar de Heer
verhoorde 't gebed van mijn lieve ouders en Hij
vond mij in de woestijn van het leven. Er kwamen
strubbelingen in ons huwelijksleven. We zouden
scheiden, maar op een avond belde de advocaat
mij op om te zeggen dat alles weer in orde was
en mijn lieve man bij mij wilde blijven. Jezus
is overwinnaar! En nu zijn we weer samen met
de twee peuters, die de Heer ons gaf, en bewanÂ
delen wij blijmoedig de weg naar boven, aan 's HeÂ
ren hand — en op die weg is u ons tot hulp
en lezen wij uw blad met grote dank aan God.
God zegene u en uw medewerkers, en wij bidden,
dat u nog vele jaren voor uw werk gespaard
mag blijven. . . .
... . God zegene u! Wat is 't heerlijk een kind
\an God te zijn. O, Zr. Alt, toen ik ,,Gouden
Schoven" van iemand ter lezing ontving, kon ik
6' niet meer buiten en ben ik zelf abonné ge-
v i orden op uw blad en nu geef ik 't weer door.
Als men niets anders meer verlangt dan de Heer
te volgen en een leven te leiden naar Zijn wil,
dan mag men toch aannemen dat Gods Geest
ons leidt, nietwaar? Geld en goed bezit ik niet,
n-aar ik dank de Heer dat ik Hem bezitten
irag. Die ons tot 't eind de overwinning zal
schenken over alle moeiten en zorgen van 't leven.
Ik schrijf u dit om u te bemoedigen. Gezegend
en een zegen te zijn voor anderen, zo gaan wij
voort — Zijn Woord is ja en amen
Mevr. J., Den Haag.
. . Heel blij was ik met de laatste ,,Gouden
Sclioven", waarin ik dadelijk het artikel over
constateerde de inderhaast gealarmeerde
dierenarts twee gebroken ribben.
Maa r Astor is geen juffershondje. Voor
de warme kachel in de houthakkershut geÂ
nas hij voorspoedig. Hij is nu weer geheel
de oude en verliest de kleine Alois geen seÂ
conde uit het oog. En de familie Küttel was
^ niet weinig trots, toen de kranten hun trouÂ
we Astor unaniem prezen als de dapperste
hond van Zwitserland.
de Waterdoop vond. Daar zullen velen mee hebÂ
ben gezeten. Daar ik vroeger in Indië maar eens
per jaar in 't binnenland een predikant hoorde,
was mijn geloof erg verzwakt, met al de gevolgen
van dien. Nu voel ik mij weer met Gods hulp in
't gareel gebracht, gelukkig maar. De Here hoort
het gebed van de gelovige, dat is zeker. Wij
bidden voor u allen daar om bescherming. . . .
Zr. E. W., Hilversum.
Deze brief was gericht aan Br. Koppelle en
werd doorgezonden naar M.
... . Wat is de inhoud van ,,Gouden Schoven"
heerlijk hè? Als u Zr. Alt weer schrijft, wilt u
haar dan van ons groeten en haar onze waardeÂ
ring voor het prachtige blad overbrengen en haar
vertellen dat ik zo gezegend ben geworden door
het lezen van het gedicht: „Uw Jezus spreekt
tot u!" (juni nummer). Toen ik dat las, had ik
't juist zo geweldig moeilijk. Ik was zo moedeÂ
loos, dat ik evenals Elia bad: Heer, het is genoeg,
neem mijn ziel maar tot U. Ik kan 't niet
meer dragen. Door het lezen van 't gedichtje,
als ook van de daarop volgende meditatie:
,,Vreugdeolie voor treurigheid", werd ik geheel
versterkt. Ik droogde mijn tranen, nam plaats
voor 't orgel en zong Ps. 42 : 3, 5 en 7
O, het was beslist de leiding van de Heer.
Br. T. de H., Leeuwarden
... . Wat vinden wij 't toch heerlijk dat
Br. Cerullo in oktober bij ons komt. U hebt
zoveel over hem geschreven in ,,Gouden SchoÂ
ven", heerlijk, dat vsdj weten wat een gezegende
man Gods hij is. Het is wonderbaar zoals de
Heer hem gebruikt. Laten wij veel bidden dat
de harten van de mensen hier opengaan, anders
kan de Heer hier niet zo door hem werken als in
andere landen. Br. Cerullo zou van 13—16 oktoÂ
ber ook in Groningen in de ,,Harmonie" spreken.
Wij verheugen er ons al op. Lieve Zr. Alt, ik
moet u telkens weer zeggen, dat ik mij altijd
weer verheugd als ,,Gouden Schoven" aankomt.
De adem van 't gebed stroomt eruit en alles,
wat er in staat, is een zegen om te lezen. Nu
brengt u de boodschap van Wigglesworth, ook
zo'n gezegende evangelist. En dan in het vorige
nummer het verhaal van die kleine Wanitoe.
Als ik, zo God vnl, deze zomer mijn zoon ga
opzoeken, zal ik 't verhaal aan mijn kleinkinderen
vertellen. Ik bid voor u, dat de Heer u ook onder
Zijn bloed mag bewaren voor iedere satanische
macht en dat u steeds kracht van Hem zult
ontvangen met al uw medewerkers.
Zr. S. T. V. A., Groningen
21
BtiiSfik uit Manokwari
door Zr. M. A. Alt •
Heel de stad Manokwari staat in 't teken
van blijde verwachting, met 't oog op de
komst van het smaldeel „Karel Doorman",
dat met zijn indrukwekkend gevolg van de
Onderzeeboot-jagers ,,Groningen" en ,,LimÂ
burg" in onze mooie haven zal verschijnen,
op 20 augustus a.s.
De burgerij is verzocht geworden om de
bemanning gastvrij in haar huizen te ontÂ
vangen en het Plaatselijk Bestuur heeft een
comité doen vormen, dat reeds voorbereiÂ
dingen treft voor een feestelijke ontvangst.
Ieder verheugt zich, en terecht, over die
grote dag waarop heel Manokwari naar de
haven zal stromen, waar het binnenstro--
mende vliegkampschip met kanonschoten
en gejuich zal worden begroet.
Straks breekt er voor Gods kinderen een
nog duizendmaal heerlijker ure aan, wanÂ
neer de hemelse Bruidegom op de wolken
zal verschijnen om de Zijnen tot Zich te neÂ
men, en wij hebben reden om te vrezen, dat
bij Zijn komst stellig niet de hele stad zal
uitlopen om Hem, de Zoon van God, welÂ
kom te heten. Heeft Hij niet gezegd: „De
Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij
geloof vinden op aarde?"
Het zal, naar verhouding, slechts een
kleine groep zijn, over de ganse wereld, .dis
zich op die dag zal losmaken van de aarde
om de Heiland tegemoet te gaan in de lucht.
Er zullen bij Zijn komst geen saluutschoten
worden gelost, geen vreugdevuren ontstoÂ
ken, maar de jubelzang van Gods verloste
kinderen zal in die ure de lucht doortrillen.
Halleluja!
De angst voor 't vergaan van de wereld,
volgens de voorspelling van de arts Bianca
op 14 juli jl., heeft in onze stad niet veel
zichtbare onrust gewekt. De mensen zijn
hier over het algemeen zo druk bezig met
't regelen van hun zaken, dat zij zich nauÂ
welijks tijd gunnen om acht te slaan op 't geÂ
brul van dergelijke „profeten".
Onze gemeenteleden o.a. wisten uit de
Bijbel, dat het vergaan van aarde en hemel
nog ver in de toekomst ligt en ons oog 't
allereerst gericht moet worden op de wederÂ
komst onzes Heren.
Daarna de Grote Verdrukking, onder '<•
regime van de antichrist, met de eindslag
van Armageddon, vervolgens het DuizendÂ
jarig Rijk, en eerst dan de verschrikkelijke
eindcatastrofe van 't ineenstorten onzer plaÂ
neet, beschreven in 2 Petrus 3 : !•—\6.
Weer vertrekt een gezin met 3 zoons uii
ons midden naar Holland en verscheidene
van onze vrienden zagen wij reeds heenÂ
gaan. Een elfjarig catechisantje, dat gisteren
afscheid van ons nam, om met haar nog
wereldsgezinde ouders naar Holland te verÂ
trekken, beloofde onder tranen: ,,Ik zal nooit
dansen en altijd in de Bijbel lezen."
O, wij zien ze allen met weemoed heenÂ
gaan, al die jonge zielen. De wereld is zo
hard en de verleiding zo groot, vooral wanÂ
neer de ouders tot nu toe hun hart niet aan
de Heer gaven. Moge hun kleine meid hun
tot zegen zijn.
Br. Groeneveld predikte jl. zondag in onze
kerk een heerlijk woord n.a.v. Genesü
2:10 , over de 4 stromen, die uit Eden vloeiÂ
den en dit ganse land vruchtbaar maakten,
zinnebeeldig voorstellende het volle vierÂ
voudige Evangelie: Jezus, de Verlosser van
Zonden, de Geneesheer, de Doper met de
Heilige Geest, en de Komende Koning.
Hij noemde 't hart van de wedergeboren
mens een Eden, waaruit stromen van LeÂ
vend Water zich een weg banen tot de dorÂ
re wereld en haar tot vruchtbaarheid brenÂ
gen.
Heeft de Heer niet beloofd, dat uit hen,
die in Hem geloven, stromen van LevenJ
Water zullen vloeien? God stelle deze vloed
meer en meer in werking in het hart der
Gemeente Gods in deze dagen waar de ai-
val zo groot is en de wereldgelijkvormigheid
in de kerken schrikbarend toeneemt.
De drempel van de kerk wordt zo laag geÂ
steld, dat de wereld met haar Jazz en dans
gemakkelijk toegang verkrijgt.
De Papoea's zien hier in dit land hoe de
Europese bevolking, behorende tot ProtesÂ
tantse en Katholieke kerken, in drommen
naar de bioscoop trekt. Er werd hier te Mt.-
nokwari o.a. een film vertoond, Adam en
Eva geheten (gelukkig later verboden )
waarvan vooral het Papoease volk (men
zegt meer dan 300 in getal) gretig genoc.
Wi e kan zich nog verwonderen over de
vele aanrandingen van de laatste tijd? De-e
halve wilden menen dat zij daartoe 't vols; e
recht hebben, ziende op het voorbeeld hun
door de „beschaafde" blanken gegeven .. ..
De Papoease gemeenteleden zijn in dromÂ
men naar het Arfakgebergte teruggekeerd.
Het verkeerde begrip leeft onder hen, dat zij
straks geregeerd zuilen worden door de in
Manokwari vertoevende eilandbewoners,
v.n.l, Noemforezen, die zij niet mogen lijden.
Zij redeneren zo: Als de Hollanders dit
land een eigen bestuur geven, zullen wij onÂ
der de kustbewoners moeten staan, die zoÂ
veel knapper zijn dan wij, en dat willen
wij niet. Daarom keerden zij terug naar 't
gebergte.
Daar zij echter een eigen bestuursraad
krijgen en alles door de regering uitstekend
wordt geleid, zullen zij wel spoedig naar de
steden terugkeren. Onze evangelist Br. Lit
heeft hier een mooie Papoease gemeente en
wij hopen maar, dat de vertrokkenen weer
spoedig in ons midden mogen zijn.
De haat tussen de stammen is een van de
moeilijkste problemen in Niieuw-Guinea '—
alleen het ware christendom kan die oplo.s-
sen. We hadden enige zondagen geleden
vijf of zes Amerikaanse zendelingen in onze
samenkomst. Een van hen getuigde van veel
strijd, maar ook van overwinning in het binÂ
nenland, waar zij werkt. De moeizame ar-
oeid der zendelingen, en de tegenwerking
die zij moeten verduren op allerlei gebied,
dringt tot veel gebed.
Groot is hun zelfverloochening en hun
uithoudingsvermogen, vooral in de strijd teÂ
gen het klimaat.
De tropische malaria is een afschuwelijke
ziekte en de meeste Europeanen zijn er door
aangetast, misschien zonder dat zij de oorÂ
zaak weten waardoor zij zich zo moe en
lusteloos voelen.
Later treden de koortsen op, die 't gestel
geregeld ondermijnen. Het is alleen door 't
geloof in Jezus' offer op 't kruis, waar Hij
iedere satans macht heeft overwonnen, dat
men genezing kan vinden van deze kwaal,
die 't bloed vergiftigt en in de kampongs
honderden doet sterven, voral kleine kinÂ
deren.
De medische dienst heeft in tropische lanÂ
den, in haar strijd tegen de gevreesde malaÂ
riamuskiet, veel tot stand gebracht, maar
(wij lazen juist, dat de malaria jaarlijks meer
dan 3 miljoen aardbewoners van het leven
berooft), het gevaar nog lang niet overwonÂ
nen, ofschoon er alleen al in het jaar 1958
'n kleine vijfhonderd miljoen gulden aan ma-
laria-bestrijding in de wereld werd besteed.
Gods kinderen doen 't goedkoper! Zij keren
zich met hun krankheden, zowel als met hun
zonden en lasten, tot de Heiland. ,,Gij aanÂ
schouwt de moeiten en 't verdriet, opdat men
het in Uw hand geve" (Ps. 10:14).
En dat is de veiligste weg, want onze God
is getrouw en kan Zijn beloften niet breken.
Wij hebben een machtige Redder,
voor lichaam, voor ziel en voor geest.
Zo'n Helper vol kracht, genade en macht,
is nimmer op aarde geweest.
Zo wondervol is Zijn liefdemacht.
Zo wondervol is Zijn verlossingskracht.
Prijst de Heer! Gl. Klokken nr. 3 1 5
Een religie naar de mens
„Ik herinner mij", zo verhaalde Spurgeon,
,,dat ik eens werd gereden door een koetsier,
die mij vertelde een prediker te kennen die
sedert vele maanden de gewoonte had naast
hem op de bok te gaan zitten en met hem te
rijden. ,,Maar", voegde hij er aan toe, ,,deze
prediker is een man van het soort, dat ik
graag mag". „En wat is dit dan voor een
soort van mensen?" vroeg ik. „Nu, ziet u",
antwoordde hij, ,,hij is toch een predikant,
en ik mag hem zo graag, omdat hij zijn rele-
gie aan niemand opdringt. Ik heb gedurende
die zes maanden dat ik hem rijd, nog nooit
een woord over zijn geloof gehoord, zodat
ik van hem kan zeggen, dat hij voor niemand
hinderlijk is".
Er zijn vele zogenaamde Christenen van
dit soort, en ik vrees dat hun Christendom
niet veel waard is. Zij dringen hun zienswijÂ
ze aan niemand op. Maar ik denk dat de
grondoorzaak daarvan is, dat zij zelf niet
veel bezitten dat zij aan anderen kunnen opÂ
dringen; want de ware vroomheid is één van
de noodzakelijkste en dringendste dingen ter
wereld. ,,De liefde van Christus dringt ons",
zeide de apostel Paulus.
Genade
Bijbelvertalingen kosten vaak veel
hoofdbrekens. Zo vertelde eens een
vertaler op een der Zuidzee-eilanden,
die ook zocht naar een goede vertaÂ
ling voor het woord ,,genade", dat,
toen hij iemand, die hem vijandig geÂ
zind was, iets cadeau had gegeven, de
andere bewoners protesteerden. ,,Je
hebt iets gegeven aan iemand, die heleÂ
maal geen cadeau verdient," zeiden ze,
„dat is: ,,Nau ku efeo goo". En die
vier woorden drukten precies uit wat
genade is: iemand een cadeau geven,
dat hij niet heeft verdiend.
23
Voor het Werk des Heren te
Manokwari, Nieuw-Guinea
In hartelijke dank de volgende giften voor ons
werk ontvangen, tot en met 31 juli 1960:
Uit Nederland: Zr. A. B. (Heerenveen) ƒ 20.—,
fam. C. L. (Overveen) Æ’ 75.—, Zr. J. H. (AmsterÂ
dam) ƒ 25.—.
Van onze gemeente Manokwari: fam. G. K.
ƒ 15.—, fam. E. Br. f 40.— (bijdrage benzine),
Zr. C. F. ƒ 20.—, Zr. Br. ƒ 20.—, fam. R. H.
ƒ 40.—, fam. A. ƒ 15.—, Br. P. S. ƒ 30.—, Br.
R. V H. ƒ 25.—, fam. C. C. ƒ 50.—, fam. H. L.
ƒ 100.—, fam. Rav. ƒ 25.—, fam. S. v. W. ƒ 20.—,
fam. A. Th. ƒ 35.—, fam. W. ƒ 2.—, fam. K. (Pasir
Poetih) ƒ 25.— (bijdrage benzine), fam. Sch.
idem ƒ 10.—, fam. K. V. ƒ 150.—, Zr. KI. ƒ 10.—.
HoUandia: fam. J. S. ƒ 40.—, Zr. A. N. J. ƒ 15.—,
Br. C. C. B. ƒ 15.—.
Merauke: fam. R. S. ƒ 75.—.
Biak: Br. E. H. W. J. ƒ 55.—, Br. D. B.
(Manokwari) ƒ 100.— (voor reparatie auto), fam.
T. van G., Manokw. ƒ 50.—.
Voor alle liefdegaven hartelijk dank. Denkt u
ook aan het (zeer kostbare) onderhoud van de
auto's? Alles is hier schrikbarend duur en daar
de wegen zo slecht zijn, moeten de wagens telÂ
kens in revisie. Allen, die met ons meeleven,
danken wij zeer. God zegene u.
Uw Zuster in Christus,
M. A. Alt.
VERANTWOORDING van in juU door de admiÂ
nistratie ontvangen giften:
Voor het Werk des Heren: Æ’ 0,50 van Mw.
J. C. I. te R.; ƒ 2,50 van H. J. H. te H.; ƒ 4.— van
Mw. E. te L.; ƒ 5.— van Zr. E. R. B. te A. en
R. R. M. te Ka/dZ (Bandrec. dienst); ƒ 6,— van
Zr. C. H. G. te R.; ƒ 10.— van fam. O. P. te
V. en S. B. te 's Gr. (2 x ƒ 5.—); ƒ 15.— van W. H.
S. te A. (2 X); ƒ 20.— van Mw. E. K. te B.
Voor Zr. Alt persoonlijk: Æ’ 2,50 van Mw. A. M.
G. H. te D. (verjaardagsgift); ƒ 5.— van Zr.
E. R. B. te A.; F. v. D. te Sch. en R. R. M. te
Ka/dZ.; ƒ 10.— van Mw. T. v. A, te 's Gr.
(verjaardag), Mw. G. F. K. v. A. te 's Gr.
(verj.); Zr. A. D. G. te "s Gr. en Zr. R. E. D.
te SC. (verj.); ƒ 15.— van Zr. A. M. B. de Vr.
te A. en Pinkstergemeente te L.-Nh. (verj.);
ƒ 20.— van Ch. M. V. te 's Gr. (2 x) ; ƒ 25.— van
Mw. A. M. B. de Vr. te A.
Gift voor de Bandrecorder-dienst: fam. Ph. V.
te B. Æ’ 1,50.
Gift voor een gratis abonnement: Mw. J. S.
te 's Gr. ƒ 3.—.
Gift voor „Gouden Schoven": J. B. te Z. ƒ 3,50.
COLPORTAGE
Bij de administratie verkrijgbaar (Gironummer
49 97 97):
,,Glorieklokken" muziekbundel in 2 delen
ingebonden (kunstleer) a Æ’10,50
Idem in 10 losse afleveringen a Æ’ 1,50
Idem. Tekstboekje in kunstleren bandje ... Æ’ 2,90
,,Gouden Schoven" ingebonden jaargang
1959 (nog enkele exemplaren) Æ’ 6,25
,,Bergopwaarts", 5 Indische novellen in
één bandje, door Zr. M. A. Alt ƒ 1,80
Spoedig zal verschijnen het enige PinksterÂ
dagboek „IN HET VOLLE LICHT" door
Zr. M. A. Alt. Prijs na verschijnen Æ’ 5,40,
indien nu reeds besteld en vooruitbetaald Æ’ 4,90
BELANGRIJK BERICHT
Op 1 oktober verhuist de administratie
Het nieuwe adres wordt:
LINDELAAN 48, HUIZEN-Nh.
Het gironumme r blijft ongewijzigd
(49 97 97), het telefoonnummer vervalt.
Ook de COLPORTAGE ,,OBED EDOM",
uw leverancier van geestelijke grammofoonÂ
platen en lectuur, verhuist naar
LINDELAAN 48 in HUIZEN-Nh.
Ook hier blijft het gironummer ongewijzigd
(56 02 85) en vervalt het telefoonnummer.
MORRIS CERULLO
De bekende Amerikaanse opwekkingsprediker
Morris CeruUo, wiens levensbeschrijving in ons
blad verschenen is, zal als gast van de BroederÂ
schap van Pinkstergemeenten op 6, 7, 8, en 9
oktober a.s., iedere avond 8 uur spreken in de
Apollohal te Amsterdam, van 13 t.m. 16 oktoÂ
ber in „De Harmonie" in Groningen en op 17 en
18 oktober in de Dierentuinzaal in Den Haag.
Zeg het voort!
BAND-RECORDER DIENST
De administratie heeft een bandopname met
een prediking van Zr. Alt ontvangen. Vele van
de trouwe lezers van ons blad en haar geestelijÂ
ke kinderen en vrienden hebben dit bericht met
blijdschap ontvangen en hebben reeds genoten
van deze bandopname.
Wij wekken allen op deze band aan te vragen
bij de administratie en in samenkomsten of huis-
samenkomsten af te spelen. U zult er ongetwijÂ
feld rijk door worden gezegend.
Kosten zijn hieraan niet verbonden, wel hopen
wij, dat u na het afspelen van de band een collecte
wilt laten rondgaan voor de arbeid van Zr. Alt
in Nw. Guinea, dan wel anderszins haar arbeid
steimen.
De administrateui:
... . Met grote dankbaarheid en vreugde lees
ik uw blad Gouden Schoven — alles erin adem',
van: Wat hebben wij een machtige Heiland, en...
met Hem zijn wij meer dan overwinnaars! Laat
ons bidden, dat de ogen van alle christenen, en
voorgangers in 't bijzonder, mogen opengaan voor
de geweldige boodschap van genezing door 't geÂ
loof.
Br. M. C, Oldenbroek.
Geef mij gewoon^ o Heer, wat ik vandaag behoef
heel doodgewoon de moed om niet te liegen,
mijzelf noch anderen te bedriegen
met wat 'k niet ben en ook niet wezen hoef.
Geef mij 't geduld de autoped van Jan te repa-
[reren;
te luisteren naar elke mij gestelde vraag,
de moed' om niet te roddelen vandaag,
en te vergeven wie mij mocht bezeren....
Elisabeth Boda.
24
Abstract (if available)
Linked assets
Hollenweger Center, Amsterdam, Netherlands
Conceptually similar
PDF
Golden sheaves, vol. 20 [sic, i.e. 32], no. 11 (1960 November 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 20 [sic, i.e. 32], no. 10 (1960 October 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 20 [sic, i.e. 32], no. 12 (1960 December 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 02 [sic, i.e. 3] (1960 March 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 03 [sic, i.e. 4] (1960 March [sic, i.e. April] 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 09 [sic, i.e. 12], no. 18 (1936 September 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 08 (1960 August 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 06 (1960 June 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 02 (1960 February 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 07 (1960 July 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 22 [sic, i.e. 25], no. 09 (1953 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 29 [sic, i.e. 31], no. 09 (1959 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 23 [sic, i.e. 26], no. 09 (1954 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 21 [sic, i.e. 24], no. 09 (1952 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 24 [sic, i.e. 27], no. 09 (1955 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 26 [sic, i.e. 29], no. 09 (1957 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 30 [sic, i.e. 32], no. 05 (1960 May 15)
PDF
Golden sheaves, vol. 18 [sic, i.e. 21], no. 09 (1949 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 27 [sic, i.e. 30], no. 09 (1958 September)
PDF
Golden sheaves, vol. 32 [sic, i.e. 33], no. 03 [sic, i.e. 4] (1961 March [sic, i.e. April] 15)
Description
[description english/roman)] Missionary work of the Pentecostal movement in Indonesia
Asset Metadata
Core Title
Golden sheaves, vol. 20 [sic, i.e. 32], no. 09 (1960 September 15)
Alternative Title
Gouden schoven (
orig. non-english/non-roman lang./script
), Gouden schooven, 1960, nr. 09 (
orig. non-english/non-roman lang./script
)
Publisher
[S.l.]
(orig lang/script),
[S.l.]
(english/roman),
Pentecostal movement in Indonesia
(original),
Pinkstergemeente in Nederlandsch-Indië
(original),
University of Southern California. Libraries
(digital)
Tag
OAI-PMH Harvest
Place Name
Indonesia
(states)
Format
periodicals
(format)
Language
Dutch
Permanent Link (DOI)
https://doi.org/10.25549/pcra-c14-218001
Unique identifier
UC11127365
Identifier
Gouden-schooven-1960-09.pdf (filename),CT.05443.- (identifying number),pcra-c14-218001 (legacy record id)
Legacy Identifier
Gouden-schooven-1960-09.pdf
Dmrecord
218001
Format
periodicals (format)
Rights
VU University Library is owner of the Hollenweger collection and has the Azusa collection on loan from Azusa Hogeschool Zwolle
Source
Hollenweger Center, Amsterdam, Netherlands
(subcollection),
Pentecostal and Charismatic Research Archive
(collection)
Access Conditions
Creative Commons: Attribution-NonCommercial-NoDerivates CC BY-NC-ND
Repository Name
VU University Library, The Netherlands
Repository Location
VU University Library, De Boelelaan 1105, 1081 HV Amsterdam, The Netherlands
Repository Email
secretariaat.ub@vu.nl
Tags
Folder test
Inherited Values
Title
Hollenweger Center, Amsterdam, Netherlands