SOSYAL ÖĞRENMENİN AİLE İÇİ ŞİDDETE ETKİSİ

İpek Beyza Altıparmak

doi:10.21550/sosbilder.339808

Araştırma Makalesi

SOSYAL ÖĞRENMENİN AİLE İÇİ ŞİDDETE ETKİSİ

Yıl 2018, Cilt: 19 Sayı: 34, 233 - 262, 31.01.2018

İpek Beyza Altıparmak

https://doi.org/10.21550/sosbilder.339808

Cited By: 4

Öz

Değişen koşullar
kuşkusuz beraberinde sosyal yapıda bir takım değişimleri de beraberinde
getirmektedir. Sosyal patoloji bu durumdan etkilenerek zaman zaman farklı neden
ile kendini gösterse de temelde yatan problem toplumun mikro birimlerinde varlığını
her zaman korumaktadır. Bu problemlerden biri de kuşkusuz kadına yönelik şiddet
sorunsalıdır. Kadına uygulanan şiddetin çeşitli besleyicileri olduğu açıktır.
Bunlardan biride sosyal öğrenme ile nesilden nesile geçen biçimidir. Yapılan
araştırmada şiddetin sosyal öğrenme ile aktarımı incelenmiş ve aralarındaki
bağlantı analiz edilmeye çalışılmıştır. Buradan hareketle Bursa ilinde yaşayan
ve şiddet gören 31 kadın ile derinlemesine mülakat gerçekleştirilmiştir.
Çalışmanın sonunda şiddetin öğrenilen boyutu ortaya koyulmuş ve ailesinde
şiddet gören ya da tanık olan bireylerin şiddet uygulamaya yatkın olduğu sonucu
temellendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Öğrenme, Taklit, Aile İçi Şiddet, Değerler, Sosyal Aktarım

Kaynakça

Altıparmak, İpek Beyza (2014). “Öğrencilerin Siyasal Sosyalleşme Algısı Üzerinde Ailenin Etkisi”. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 14, S. 3, s. 261-280.
Altunışık, Remzi vd. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Ayan, Sezer (2010). Aile ve Şiddet: Aile İçinde Çocuğa Yönelik Şiddet. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Bal, Hüseyin (2003). Hukuk Sosyolojisi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Basımevi.
Bandura, Albert (1969). “Social-Learning Theory of Identificatory Processes”. Handbook of Socialization Theory and Research. Ed. David A. Goslin, New York: Rand McNally& Company.
Bandura, Albert (1977). Social Learning Theory. New Jersey: Prentice Hall.
Bandura, Albert (1986). Social Foundations of Thought & Action a Social Cognitive Theory. New Jersey: Prentice Hall.
Baygal, Azize (2010). “Şiddetin Aile İçi Görünümleri”. Değişen Toplumda Değişen Aile. Ed. Nurşen Adak, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Bugay, Aslı ve Delevi, Raquel (2012). “Türkiye’de Kadın Rol ve Haklarına Yönelik Tutum ve Fiziksel Şiddet”. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Freedman, Jonathan; Sears, David O. & Carlsmith, Jonathan (2003). Sosyal psikoloji. Çev: Ali Dönmez, İstanbul: Ara Yayıncılık.
Heise, Lori (1993). “Violence Against Women; The Hidden Health Burden”. World Health Statistic Quarterly, C. 1, S. 46, s. 78-85.
İçli, Günşen Tülin (1994). “Aile İçi Şiddet: Ankara-İstanbul ve İzmir Örneği”. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, C. 11, S. 1-2, s. 7-20.
Jewkes, Rachel. (2000). “Violence Against Women: An Emerging Health Problem”. International Clinical Psychopharmacology, S. 3, s. 37-45.
Kaymak Özmen, Suna (2004). “Aile İçinde Öfke ve Saldırganlığın Yansımaları”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, C. 37, S. 2, s. 27-39.
Kocacık, Faruk ve Çağlayandereli, Mustafa (2009). “Ailede Kadına Yönelik Şiddet Denizli İli Örneği”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, C. 6, S. 2, s. 24-43.
Kocadaş, Bekir ve Kılıç, Metin (2012). “Düşük Sosyo-Ekonomik Yapıdaki Kadın ve Çocuğun Şiddet Algısı”, Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Krantz, Gunilla ve Garcia-Moreno, Claudia (2005). “Violence Against Women”. Journal of Epidemiol Community Health, S. 59, s. 818-821.
Özdemir, Ali (2008). Yönetim Biliminde İleri Araştırma Yöntemleri ve Uygulamalar. İstanbul: Beta Yayınevi.
Özgentürk, İlyas, Karğın, Vedat ve Baltacı, Halil (2012). “Aile İçi Şiddet ve Şiddetin Nesilden Nesile İletilmesi”. Polis Bilimleri Dergisi, C. 4, S. 14, s. 55-77.
Öztürk, Emine (2010). Türkiye’de Aile, Şiddet ve Kadın Sığınma Evleri. İstanbul: Birey Yayıncılık.
Seçilmiş Göstergelerle Bursa 2013 http://www.tuik.gov.tr/ilGostergeleri/iller/BURSA.pdf, [25.05.2017]
Şenol, Dolunay ve Yıldız, Sıtkı (2013). “Kadına Yönelik Şiddet Algısı”. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Şentürk, Ünal (2010). “Popülerleşen Kadın ve Çocuğa Yönelik Şiddetin Kültürel Dayanağı”. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Tarde, Gabriel (1912). Penal Philosophy. Translate by: Rapelje Howell, Boston: Little, Brown and Company.
Taylor, Shelley E. Peplau, Letitia A. & Sears, David O. (2007). Sosyal psikoloji. Çev: Ali Dönmez, Ankara: İmge Kitabevi.
TÜİK İstatistiklerde Kadın 2012, file:///C:/Users/%C4%B0pek/Desktop/6275437897830201992..pdf [Erişim: 26.05.2017]
Vahip, Işıl ve Doğanavşargil Özge (2006). “Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Kadın Hastalarımız”. Türk Psikiyatri Dergisi, C. 2, S. 17, s. 107-114.
Vatandaş, Celalettin (2003). Aile ve Şiddet: Türkiye’de Eşler Arası Şiddet. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları.
www.yildirim.bel.tr [Erişim: 07.08.2017]
Yıldız, Sıtkı ve Bilici, Merve (2012). “Kadın Cinayetlerinin Medyada Ele Alınışı- Habertürk Gazetesi Örneği-“. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.

The Effect of Social Learning on Domestic Violence

Yıl 2018, Cilt: 19 Sayı: 34, 233 - 262, 31.01.2018

İpek Beyza Altıparmak

https://doi.org/10.21550/sosbilder.339808

Cited By: 4

Öz

There is no doubt
that changing conditions herewith bring several certain variations into social
structures. Occasionally, social pathology is emerged and affected due to
several reasons and basically, underlying problem exists on the society’s micro
units invariably. The one of the deterministic problem is definitely domestic
violence against women and its problematique. There are several assistive
factors regarding violence against women. One of those is passing down through
social learning as well. In this research paper, the concept of violence is
examined via social learning and its passing down process by analysing the
relationship between variables. From this point of view, interviews have been
done with 31 abused women that they live in Bursa. In conclusion part, the
learning from violence is revealed clearly by providing so many solutions and
the person who faced or atleast witnessed family violence tend to engage in
violence.

Anahtar Kelimeler

Social Learning, Imitation, Domestic Violence, Values, Social Transmission

Kaynakça

Altıparmak, İpek Beyza (2014). “Öğrencilerin Siyasal Sosyalleşme Algısı Üzerinde Ailenin Etkisi”. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C. 14, S. 3, s. 261-280.
Altunışık, Remzi vd. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Sakarya: Sakarya Kitabevi.
Ayan, Sezer (2010). Aile ve Şiddet: Aile İçinde Çocuğa Yönelik Şiddet. Ankara: Ütopya Yayınevi.
Bal, Hüseyin (2003). Hukuk Sosyolojisi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Basımevi.
Bandura, Albert (1969). “Social-Learning Theory of Identificatory Processes”. Handbook of Socialization Theory and Research. Ed. David A. Goslin, New York: Rand McNally& Company.
Bandura, Albert (1977). Social Learning Theory. New Jersey: Prentice Hall.
Bandura, Albert (1986). Social Foundations of Thought & Action a Social Cognitive Theory. New Jersey: Prentice Hall.
Baygal, Azize (2010). “Şiddetin Aile İçi Görünümleri”. Değişen Toplumda Değişen Aile. Ed. Nurşen Adak, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Bugay, Aslı ve Delevi, Raquel (2012). “Türkiye’de Kadın Rol ve Haklarına Yönelik Tutum ve Fiziksel Şiddet”. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Freedman, Jonathan; Sears, David O. & Carlsmith, Jonathan (2003). Sosyal psikoloji. Çev: Ali Dönmez, İstanbul: Ara Yayıncılık.
Heise, Lori (1993). “Violence Against Women; The Hidden Health Burden”. World Health Statistic Quarterly, C. 1, S. 46, s. 78-85.
İçli, Günşen Tülin (1994). “Aile İçi Şiddet: Ankara-İstanbul ve İzmir Örneği”. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, C. 11, S. 1-2, s. 7-20.
Jewkes, Rachel. (2000). “Violence Against Women: An Emerging Health Problem”. International Clinical Psychopharmacology, S. 3, s. 37-45.
Kaymak Özmen, Suna (2004). “Aile İçinde Öfke ve Saldırganlığın Yansımaları”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, C. 37, S. 2, s. 27-39.
Kocacık, Faruk ve Çağlayandereli, Mustafa (2009). “Ailede Kadına Yönelik Şiddet Denizli İli Örneği”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, C. 6, S. 2, s. 24-43.
Kocadaş, Bekir ve Kılıç, Metin (2012). “Düşük Sosyo-Ekonomik Yapıdaki Kadın ve Çocuğun Şiddet Algısı”, Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Krantz, Gunilla ve Garcia-Moreno, Claudia (2005). “Violence Against Women”. Journal of Epidemiol Community Health, S. 59, s. 818-821.
Özdemir, Ali (2008). Yönetim Biliminde İleri Araştırma Yöntemleri ve Uygulamalar. İstanbul: Beta Yayınevi.
Özgentürk, İlyas, Karğın, Vedat ve Baltacı, Halil (2012). “Aile İçi Şiddet ve Şiddetin Nesilden Nesile İletilmesi”. Polis Bilimleri Dergisi, C. 4, S. 14, s. 55-77.
Öztürk, Emine (2010). Türkiye’de Aile, Şiddet ve Kadın Sığınma Evleri. İstanbul: Birey Yayıncılık.
Seçilmiş Göstergelerle Bursa 2013 http://www.tuik.gov.tr/ilGostergeleri/iller/BURSA.pdf, [25.05.2017]
Şenol, Dolunay ve Yıldız, Sıtkı (2013). “Kadına Yönelik Şiddet Algısı”. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Şentürk, Ünal (2010). “Popülerleşen Kadın ve Çocuğa Yönelik Şiddetin Kültürel Dayanağı”. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.
Tarde, Gabriel (1912). Penal Philosophy. Translate by: Rapelje Howell, Boston: Little, Brown and Company.
Taylor, Shelley E. Peplau, Letitia A. & Sears, David O. (2007). Sosyal psikoloji. Çev: Ali Dönmez, Ankara: İmge Kitabevi.
TÜİK İstatistiklerde Kadın 2012, file:///C:/Users/%C4%B0pek/Desktop/6275437897830201992..pdf [Erişim: 26.05.2017]
Vahip, Işıl ve Doğanavşargil Özge (2006). “Aile İçi Fiziksel Şiddet ve Kadın Hastalarımız”. Türk Psikiyatri Dergisi, C. 2, S. 17, s. 107-114.
Vatandaş, Celalettin (2003). Aile ve Şiddet: Türkiye’de Eşler Arası Şiddet. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi Yayınları.
www.yildirim.bel.tr [Erişim: 07.08.2017]
Yıldız, Sıtkı ve Bilici, Merve (2012). “Kadın Cinayetlerinin Medyada Ele Alınışı- Habertürk Gazetesi Örneği-“. Uluslararası Katılımlı Kadına ve Çocuğa Karşı Şiddet Sempozyumu, Ankara: Mutlu Çocuklar Derneği Yayınları.

Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Konular	Sosyoloji
Bölüm	Makaleler
Yazarlar	İpek Beyza Altıparmak
Yayımlanma Tarihi	31 Ocak 2018
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2018 Cilt: 19 Sayı: 34

Kaynak Göster

APA	Altıparmak, İ. B. (2018). SOSYAL ÖĞRENMENİN AİLE İÇİ ŞİDDETE ETKİSİ. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(34), 233-262. https://doi.org/10.21550/sosbilder.339808