Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Transformation in Regional Development Policy: New Regionalism Approach and It’s Reflections in Turkey

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 3, 113 - 120, 24.06.2019

Selen Işık Maden Asena Gizem Yiğit

https://doi.org/10.18506/anemon.420459
Cited By: 4

Öz



As
a result of development’s being a dynamic concept, aims and strategies differ
globally within time. In the period that extending to the 2nd World
War, in economic analysis the concept of time emphasized instead of the concept
of location. Regional development which takes places in the center of
development, has took the attention of economists and politicians because of
observed development difference across locations in post period of 2nd
World War. This inequality which is tried to be explained in basis of location,
brought important transformations in political approachs applied. The theoric
and political approachs which is developed intended for localization by moving
away from centralisation, provided arising of both new theories and new
institutions. In this study, on the one hand, the theoretical transformation
which experienced during the transition period from Traditional Regionalism to
the New Regionalism is being analysed, on the other hand reflections which this
transition has created upon regional development policy in Turkey are revealed.

Anahtar Kelimeler

New regionalism Traditional Regional Approach Regional Development

Kaynakça

  • Aktakaş, B.G (2006).Bölgesel Yerel Kalkınma, Bölgesel Gelişme İçin Bir Model, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana, s.30
  • Apan, A. (2004). Bölge Kavramı ve Bölgesel Kalkınma Ajansları, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 13, Sayı4, Ekim, 39-58
  • Arrow, K. J.(1962). The Economic İmplications of Learning by Doing. Review of Economic Studies, 29, p.155 CKA, http://www.cka.org.tr/dosyalar/RIS_Mersin_Ar-Ge_ve_Inovasyon_MDA.pdf, Ulaşım Tarihi: 12.01.2018)
  • Çakmak, H. K. & Erden, L. (2004). Yeni Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları ve Kamu Destekleme Politikaları: Türkiye'den Bölgesel Panel Veri Setiyle Ampirik Bir Analiz. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(3), s.83
  • Danson, M.,Whittam, G., (1999). Regional Governance, Institutions and Development, Regional Research Institute, West Virginia University
  • Dinler, Z. (2001).Bölgesel İktisat, Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları, s.407
  • Dinler, Z. (2010).Cumhuriyetimizin Kuruluşundan Günümüze İzlenen Bölgesel Kalkınma Politikaları ve Kalkınma Ajansları, Türkiye'de Bölgesel Kalkınmanın Yeni Örgütleri: Kalkınma Ajansları, ed. Birol Akgül & Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi, s.53
  • DPT (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Programı, Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu, Ankara. DPT, IX Beş Yıllık Kalkınma Planı (2007-2013), Ankara, 2006, s.46
  • DPT, İkinci Beş Yıllık Kalkınma Plânı (1968-1972), Ankara, 1968, s. 263-268
  • DPT, V. Beş Yıllık Kalkınma Plânı (1985-1989), Ankara, Yayın No: 1974, s.161,163.
  • DPT, VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005), Ankara 2000, s.63.
  • DPT, X Beş Yıllık Kalkınma Planı (2014-2018), Ankara, 2013, s.65
  • Dulupçu, M. A., Sungur, O. Keskin, H. (2010). Bölgesel Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar ve Türkiye'de Kalkınma Planlarına Yansımaları: Kalkınma Planlarının Yeni Teoriler Açısından Değerlendirilmesi. 6. Ulusal Coğrafya Sempozyumu Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, Ankara
  • Erakbaş, Mümin, http://blog.erakbas.com/washington-uzlasmasi-ve-imf-turkiye-iliskileri/, Ulaşım Tarihi: 10.01.2018
  • Erkut, G. ve Gönül, D. (2010).Türkiye'de ve Dünya'da Bölge Planlama Politikalarının Evrimi ve İzmir Kalkınma Ajansı Deneyiminden Yansıyanlar./Türkiye'de Bölgesel KalkınmanınYeni Örgütleri: Kalkınma Ajansları, ed. Birol Akgül &Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi, s.381
  • Ertugal, E. (2005). Europeanisation of Regional Policy and Regional Governance: The Case of Turkey, European Political Economy Review, s.3.
  • Erzi, G. (2004).Türkiye’nin Bölgesel Gelişim Süreci ve Yeni Bölgecilik, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, s.15
  • Foray.,David P.A ve Hall., B.(2009). Smart Specialisation- the Concept, Knowledge Econimists Policy Brief n:9. 3. Akt: Kutgi, Demet ve Işık Maden, Selen (2018), Bölgesel Yenilik Sistemlerinde Yeni Bir Yaklaşım: Akıllı Uzmanlaşma Stratejisi ve Teorik Temelleri, Dumlupınar sosyal Bilimler Dergisi
  • Gök, T. (2009). RIS Mersin Projesi Üzerine Bir Özet Değerlendirme, TMMOB Şehir Plancıları Odası Dergisi, 47, s. 3
  • Göktaş, Ö. (2005). Türkiye Ekonomisinde Büyüme İle İşsizlik Oranları Arasındaki Nedensellik İlişkisi, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, Sayı 2, s. 66.
  • Göktürk, A. (2006).Bölgesel Dengesizliğe Küreselleşme-Yerelleşme Penceresinden Bir Bakış, “Bölgesel Kalkınma Politikalar ve Yeni Dinamikler”, Derin Yayınları, İstanbul, s. 24.
  • Güler Birgül A. vd.(2005). Bölge Kalkınma Ajansları Nedir? Ne Değildir?, Paragraf Yayınevi, Ankara, s.147,148
  • Hirschman, A. O (1959). TheStrategy of Economic Development, New Haven http://www.cka.org.tr/dosyalar/RIS_Mersin_Ar-Ge_ve_Inovasyon_MDA.pdf,(Ulaşım Tarihi: 12.01.2018, s.8-13)
  • Ildırar, M. (2004). Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Nobel YayınDağıtım, Ekim, Ankara
  • Kar, M. ve Ağır, H. (1998).Türkiye‟de Beşeri Sermaye Ve Ekonomik Büyüme: Nedensellik Testi (Neo-Klasik Büyüme Teorisi), KSÜ Yayınları, s.3.
  • Kaya, A. ve Bafoil. F. (2009). Bölgesel Kalkınma ve Avrupa Birliği: Karabük, Valenciennes ve Katowice Karşılaştırmalı Analizi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 280, İstanbul, 2009, s.28
  • Kaya, K. (2007). Bölgesel Kalkınmada Yeni Bir Model; Kalkınma Ajansları ve Türkiye’de Uygulanabilirliği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Kibritçioğlu, A. (1998). İktisadi Büyümenin Belirleyicileri ve Yeni Büyüme Modellerinde Beşeri Sermayenin Yeri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Ocak-Aralık Cilt 53, Ankara, ss. 207-230.
  • Krugman, P. (1991). Geography and Trade. Cambridge: MIT Press
  • Kumral, N. (2008).Bölgesel Rekabet Gücünü Artırmaya Yönelik Politikalar, https://www.researchgate.net/publication/5012185, pdf. 6-9, Ulaşım Tarihi: 12.12.2017
  • Kumral, N. ve Güçlü M. (2015).Akıllı Uzmanlaşmaya Yönelik Bölgesel Araştırma ve Yenilik Stratejisi Hazırlama Kılavuzu, http://www.iibf.ege.edu.tr/economics/papers/wp15-01.pdf, Ulaşım Tarihi: 12.01.2018, s.8-12
  • Lucas, R. E. (1988). On the Mechanics of Economic Development. Journal of Monetary Economics, p.17
  • Mccann, P., Ortega-Argiles, R. (2011), Smart Specialisation, Regionaland Applications to EU Cohosion Policy, Economic Geography Working Paper 2011.
  • Okcu, M., Dulupçu, M.A. ve Gül, H. (2005).“Türkiye‟de bölgeselleşme mi bölgeselcilik mi? ayrımlar ve açılımlar”, KEAS'05: Kentsel Ekonomik Araştırmalar Sempozyumu-II, 13-16 Haziran, Denizli. Özen, Pınar (2005). Bölge kalkınma Ajansları, TEPAV,
  • http://www.tepav.org.tr/upload/files/1271245092r8246.Bolgesel_Kalkinma_Ajanslari.pdf, s.5, Ulaşım Tarihi: 09.12.2017
  • Paxton John, European Communities, International Organizations Series Selective, Critical, Annotated Bibliographies, Volume 1, Clio Press, United States of America, 1992, s.213
  • Pike, A.,Rodrigez, P. A. And Tomaney, J. (2011).Handbook of Local and Regional Development, Routledge.
  • Rodrik, D. (2006). Goodbye Washington Consensus, Hello Washington Confusion? A Review of the World Bank’s Economic Growth in the 1990s: Learning From A Decade of Reform, Journal of Economic Literature, XLIV (December), p.977
  • Romer, P. M. (1990).Endogenous Technological Change. Journal of Political Economy, p.99 Şimşek, Orhan (2017). Washington ve Post-Washington Uzlaşmaları Çerçevesinde Neoliberalizmde Devletin Rolü, Karatahta İş Yazıları Dergisi Sayı: 7/ Nisan 2017, s.181
  • Taban, S. (2010). İçsel Büyüme Modelleri ve Türkiye. Bursa: Ekin Yayınevi
  • Tekeli, İ.,(1972). Bölge Planlama Üzerine, İTÜ Mimarlık Fakültesi Yayını, İstanbul.
  • Tüylüoğlu, Ş. ve Karataş, D. N. (2006). Bölgesel kalkınma ve ekonomik durgunlaşma süreci: Zonguldak örneği. Amme İdaresi Dergisi, 39(4), s.224.

Bölgesel Kalkınma Politikalarındaki Dönüşüm: Yeni Bölgecilik Yaklaşımı ve Türkiye Yansımaları

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 3, 113 - 120, 24.06.2019

Selen Işık Maden Asena Gizem Yiğit

https://doi.org/10.18506/anemon.420459
Cited By: 4

Öz





Kalkınmanın dinamik bir olgu olması, zaman içinde hedef ve stratejilerin
de değişmesine neden olmaktadır. II. Dünya Savaşı’na kadar uzanan dönemde
iktisadi analizlerde mekân yerine zaman kavramına önem verilmiştir. Kalkınmanın
temelinde yer alan bölgesel kalkınma, özellikle II. Dünya Savaşı sonrasında
mekânlar arasında gözlemlenen kalkınma farklılıkları nedeniyle iktisatçıların
ve politika yapıcıların dikkatlerini çekmiştir. Mekânsal temelli olarak
açıklanmaya çalışılan bu eşitsizlik uygulanan politik yaklaşımlarda da önemli
dönüşümleri beraberinde getirmiştir. Merkeziyetçilikten uzaklaşarak giderek
yerelleşmeye dönük geliştirilen teorik ve politik yaklaşımlar hem yeni
kuramların hem de yeni kurumsal oluşumların ortaya çıkmasını sağlamıştır. Bu
çalışmada Geleneksel Bölgecilikten,  Yeni
Bölgecilik akımına geçişte yaşanan teorik dönüşümler incelenirken bu
dönüşümlerin Türkiye’deki bölgesel kalkınma politikaları üzerinde yaratmış
olduğu yansımalar ortaya konmaktadır. 





Anahtar Kelimeler

Yeni bölgecilik Geleneksel bölge yaklaşımı Bölgesel kalkınma

Kaynakça

  • Aktakaş, B.G (2006).Bölgesel Yerel Kalkınma, Bölgesel Gelişme İçin Bir Model, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana, s.30
  • Apan, A. (2004). Bölge Kavramı ve Bölgesel Kalkınma Ajansları, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Cilt 13, Sayı4, Ekim, 39-58
  • Arrow, K. J.(1962). The Economic İmplications of Learning by Doing. Review of Economic Studies, 29, p.155 CKA, http://www.cka.org.tr/dosyalar/RIS_Mersin_Ar-Ge_ve_Inovasyon_MDA.pdf, Ulaşım Tarihi: 12.01.2018)
  • Çakmak, H. K. & Erden, L. (2004). Yeni Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları ve Kamu Destekleme Politikaları: Türkiye'den Bölgesel Panel Veri Setiyle Ampirik Bir Analiz. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(3), s.83
  • Danson, M.,Whittam, G., (1999). Regional Governance, Institutions and Development, Regional Research Institute, West Virginia University
  • Dinler, Z. (2001).Bölgesel İktisat, Bursa: Ekin Kitabevi Yayınları, s.407
  • Dinler, Z. (2010).Cumhuriyetimizin Kuruluşundan Günümüze İzlenen Bölgesel Kalkınma Politikaları ve Kalkınma Ajansları, Türkiye'de Bölgesel Kalkınmanın Yeni Örgütleri: Kalkınma Ajansları, ed. Birol Akgül & Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi, s.53
  • DPT (2000). Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Programı, Bölgesel Gelişme Özel İhtisas Komisyonu, Ankara. DPT, IX Beş Yıllık Kalkınma Planı (2007-2013), Ankara, 2006, s.46
  • DPT, İkinci Beş Yıllık Kalkınma Plânı (1968-1972), Ankara, 1968, s. 263-268
  • DPT, V. Beş Yıllık Kalkınma Plânı (1985-1989), Ankara, Yayın No: 1974, s.161,163.
  • DPT, VIII. Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005), Ankara 2000, s.63.
  • DPT, X Beş Yıllık Kalkınma Planı (2014-2018), Ankara, 2013, s.65
  • Dulupçu, M. A., Sungur, O. Keskin, H. (2010). Bölgesel Kalkınmada Yeni Yaklaşımlar ve Türkiye'de Kalkınma Planlarına Yansımaları: Kalkınma Planlarının Yeni Teoriler Açısından Değerlendirilmesi. 6. Ulusal Coğrafya Sempozyumu Ankara Üniversitesi Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi, Ankara
  • Erakbaş, Mümin, http://blog.erakbas.com/washington-uzlasmasi-ve-imf-turkiye-iliskileri/, Ulaşım Tarihi: 10.01.2018
  • Erkut, G. ve Gönül, D. (2010).Türkiye'de ve Dünya'da Bölge Planlama Politikalarının Evrimi ve İzmir Kalkınma Ajansı Deneyiminden Yansıyanlar./Türkiye'de Bölgesel KalkınmanınYeni Örgütleri: Kalkınma Ajansları, ed. Birol Akgül &Nısfet Uzay. Bursa: Ekin Yayınevi, s.381
  • Ertugal, E. (2005). Europeanisation of Regional Policy and Regional Governance: The Case of Turkey, European Political Economy Review, s.3.
  • Erzi, G. (2004).Türkiye’nin Bölgesel Gelişim Süreci ve Yeni Bölgecilik, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, s.15
  • Foray.,David P.A ve Hall., B.(2009). Smart Specialisation- the Concept, Knowledge Econimists Policy Brief n:9. 3. Akt: Kutgi, Demet ve Işık Maden, Selen (2018), Bölgesel Yenilik Sistemlerinde Yeni Bir Yaklaşım: Akıllı Uzmanlaşma Stratejisi ve Teorik Temelleri, Dumlupınar sosyal Bilimler Dergisi
  • Gök, T. (2009). RIS Mersin Projesi Üzerine Bir Özet Değerlendirme, TMMOB Şehir Plancıları Odası Dergisi, 47, s. 3
  • Göktaş, Ö. (2005). Türkiye Ekonomisinde Büyüme İle İşsizlik Oranları Arasındaki Nedensellik İlişkisi, İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi, Sayı 2, s. 66.
  • Göktürk, A. (2006).Bölgesel Dengesizliğe Küreselleşme-Yerelleşme Penceresinden Bir Bakış, “Bölgesel Kalkınma Politikalar ve Yeni Dinamikler”, Derin Yayınları, İstanbul, s. 24.
  • Güler Birgül A. vd.(2005). Bölge Kalkınma Ajansları Nedir? Ne Değildir?, Paragraf Yayınevi, Ankara, s.147,148
  • Hirschman, A. O (1959). TheStrategy of Economic Development, New Haven http://www.cka.org.tr/dosyalar/RIS_Mersin_Ar-Ge_ve_Inovasyon_MDA.pdf,(Ulaşım Tarihi: 12.01.2018, s.8-13)
  • Ildırar, M. (2004). Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Nobel YayınDağıtım, Ekim, Ankara
  • Kar, M. ve Ağır, H. (1998).Türkiye‟de Beşeri Sermaye Ve Ekonomik Büyüme: Nedensellik Testi (Neo-Klasik Büyüme Teorisi), KSÜ Yayınları, s.3.
  • Kaya, A. ve Bafoil. F. (2009). Bölgesel Kalkınma ve Avrupa Birliği: Karabük, Valenciennes ve Katowice Karşılaştırmalı Analizi, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları 280, İstanbul, 2009, s.28
  • Kaya, K. (2007). Bölgesel Kalkınmada Yeni Bir Model; Kalkınma Ajansları ve Türkiye’de Uygulanabilirliği, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atılım Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
  • Kibritçioğlu, A. (1998). İktisadi Büyümenin Belirleyicileri ve Yeni Büyüme Modellerinde Beşeri Sermayenin Yeri, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, Ocak-Aralık Cilt 53, Ankara, ss. 207-230.
  • Krugman, P. (1991). Geography and Trade. Cambridge: MIT Press
  • Kumral, N. (2008).Bölgesel Rekabet Gücünü Artırmaya Yönelik Politikalar, https://www.researchgate.net/publication/5012185, pdf. 6-9, Ulaşım Tarihi: 12.12.2017
  • Kumral, N. ve Güçlü M. (2015).Akıllı Uzmanlaşmaya Yönelik Bölgesel Araştırma ve Yenilik Stratejisi Hazırlama Kılavuzu, http://www.iibf.ege.edu.tr/economics/papers/wp15-01.pdf, Ulaşım Tarihi: 12.01.2018, s.8-12
  • Lucas, R. E. (1988). On the Mechanics of Economic Development. Journal of Monetary Economics, p.17
  • Mccann, P., Ortega-Argiles, R. (2011), Smart Specialisation, Regionaland Applications to EU Cohosion Policy, Economic Geography Working Paper 2011.
  • Okcu, M., Dulupçu, M.A. ve Gül, H. (2005).“Türkiye‟de bölgeselleşme mi bölgeselcilik mi? ayrımlar ve açılımlar”, KEAS'05: Kentsel Ekonomik Araştırmalar Sempozyumu-II, 13-16 Haziran, Denizli. Özen, Pınar (2005). Bölge kalkınma Ajansları, TEPAV,
  • http://www.tepav.org.tr/upload/files/1271245092r8246.Bolgesel_Kalkinma_Ajanslari.pdf, s.5, Ulaşım Tarihi: 09.12.2017
  • Paxton John, European Communities, International Organizations Series Selective, Critical, Annotated Bibliographies, Volume 1, Clio Press, United States of America, 1992, s.213
  • Pike, A.,Rodrigez, P. A. And Tomaney, J. (2011).Handbook of Local and Regional Development, Routledge.
  • Rodrik, D. (2006). Goodbye Washington Consensus, Hello Washington Confusion? A Review of the World Bank’s Economic Growth in the 1990s: Learning From A Decade of Reform, Journal of Economic Literature, XLIV (December), p.977
  • Romer, P. M. (1990).Endogenous Technological Change. Journal of Political Economy, p.99 Şimşek, Orhan (2017). Washington ve Post-Washington Uzlaşmaları Çerçevesinde Neoliberalizmde Devletin Rolü, Karatahta İş Yazıları Dergisi Sayı: 7/ Nisan 2017, s.181
  • Taban, S. (2010). İçsel Büyüme Modelleri ve Türkiye. Bursa: Ekin Yayınevi
  • Tekeli, İ.,(1972). Bölge Planlama Üzerine, İTÜ Mimarlık Fakültesi Yayını, İstanbul.
  • Tüylüoğlu, Ş. ve Karataş, D. N. (2006). Bölgesel kalkınma ve ekonomik durgunlaşma süreci: Zonguldak örneği. Amme İdaresi Dergisi, 39(4), s.224.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Selen Işık Maden 0000-0002-3998-855X

Asena Gizem Yiğit 0000-0003-4064-8250

Yayımlanma Tarihi 24 Haziran 2019
Kabul Tarihi 27 Kasım 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Işık Maden, S., & Yiğit, A. G. (2019). Bölgesel Kalkınma Politikalarındaki Dönüşüm: Yeni Bölgecilik Yaklaşımı ve Türkiye Yansımaları. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(3), 113-120. https://doi.org/10.18506/anemon.420459

Cited By

ÜNİVERSİTELERİN İHTİSASLAŞMA EKOSİSTEMİ VE DÖNÜŞÜMSEL BİR MODEL ÖNERİSİ: NEVŞEHİR HACI BEKTAŞ VELİ ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ
Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi
https://doi.org/10.30783/nevsosbilen.1356155
Türkiye'deki Kalkınma Planlarının Bölgesel Kalkınma Perspektifinden Değerlendirilmesi
Ekonomi İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.38009/ekimad.1183480
Bölgesel Kalkınma Ajanslarının Etkinliği : MARKA ve ÇKA Örneği
Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi
https://doi.org/10.53881/hiad.1030220
KÜRESELLEŞME, YENİ BÖLGESEL KALKINMA YAKLAŞIMLARI VE TÜRKİYE
Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
Arzu YILDIRIM
https://doi.org/10.31463/aicusbed.753189
 Kapak Resmi İndir

Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.