Voor elk-ander. Ervaringsdeskundigen met een lichte verstandelijke beperking en coaches over betekenisvolle samenwerking

For each other. Experience experts with a mild intellectual disability and coaches on meaningful cooperation

Collaboration with experience experts, particularly in mental healthcare, has flourished in recent years. The positive results of cooperating with experience experts in mental healthcare have led to more initiatives in other healthcare sectors too, such as in care for people with intellectual disabilities. Daily cooperation with experience experts with intellectual disabilities requires structural support, however, which is often provided by coaches in the workplace. This qualitative study aims to answer the question which knowledge, skills and attitudes are needed by coaches in order to support experience experts with intellectual disabilities. In addition, we look at what makes the cooperation with experience experts with an intellectual disability a meaningful process for all those involved. To answer these questions, individual interviews with experience experts with an intellectual disability and with coaches were conducted, as well as group interviews with teachers and researchers working with experience experts in practice. Current coaching guidelines emphasize responsibility, self-control and reflection on the part of the person being coached. However, this research shows that these basic principles are not sufficient for the specific nature of coaching experience experts with a mild intellectual disability.

Voor elk-ander. Ervaringsdeskundigen met een lichte verstandelijke beperking en coaches over betekenisvolle samenwerking

Samenwerken met ervaringsdeskundigen neemt de laatste jaren, met name in de GGZ, een hoge vlucht. De positieve resultaten van de samenwerking met ervaringsdeskundigen in de GGZ hebben ertoe geleid dat er meer initiatieven komen in andere zorgsectoren, zo ook in de zorg aan mensen met een verstandelijke beperking. Samenwerking met ervaringsdeskundigen met een verstandelijke beperking vraagt in de dagelijkse praktijk om een structurele ondersteuning in de werkomgeving van de ervaringsdeskundige. Binnen de zorg voor mensen met een verstandelijke beperking wordt deze ondersteuning vaak geboden door betaalde en vrijwillige coaches op de werkplek. In dit onderzoek staat de vraag centraal wat coaches nodig hebben aan kennis, vaardigheden en houdingsaspecten om ervaringsdeskundigen met een verstandelijke beperking te kunnen ondersteunen en met hen samen te werken. Ook wordt aandacht besteed aan het tot zijn recht komen van de ervaringsdeskundige in de samenwerkingsrelatie; wat geeft de samenwerking nu eigenlijk betekenis voor alle partijen? Voor een antwoord op deze vragen is door middel van (groeps) interviews in eerste instantie het perspectief van ervaringsdeskundigen met een lichte verstandelijke beperking zelf betrokken, maar ook coaches, docenten en onderzoekers die samenwerken met ervaringsdeskundigen komen aan het woord. In de gangbare basisprincipes van coaching ligt een sterke nadruk op verantwoordelijkheid, zelfsturing en reflectie die een coach van de gecoachte vraagt. Dit onderzoek heeft aangetoond dat deze uitgangspunten niet voldoende tegemoet komen aan het specifieke van coachen van ervaringsdeskundigen met een lichte verstandelijke beperking.