Abstract
Als kind bracht ik – begin jaren zeventig – een bezoek aan het Evoluon in Eindhoven. Het op een vliegende schotel lijkende gebouw bevatte alle wetenschappelijke nouveautés van die tijd. Zo waren er twee kastjes waarmee je met elkaar kon telefoneren terwijl je elkaar zag. De boodschap was duidelijk: zo zou het er in de nabije toekomst aan toe gaan, binnen enkele jaren zou iedereen ‘beeldbellen’. In de jaren zeventig en tachtig draaiden er verschillende beeldtelefonieproefnetten, die echter geen succes werden. Beeldtelefonie leek op een mislukking te zijn uitgedraaid.