Öz
Siyasal bağlamda
küreselleşme, özellikle, ulus devlet ve egemenliğin çözülmesi ve bu sürece
doğrudan etki eden ulus üstü yapıların etkinliğinin artması ile açıklanmaktadır.
Buna ek olarak, ideolojilerin gücünü kaybederek yerini mikro kimlikler ve
kimlik politikalarına bırakması da küreselleşmenin siyasal alan üzerindeki
etkileri olarak gösterilmektedir. Bu çerçevede küreselleşme sürecinin, belli
bir ideoloji ya da program etrafında bir araya gelen insanların meşru yöntemler
kullanarak iktidarı elde etmek için kurdukları siyasi partilerde yarattığı
dönüşüm dikkate değerdir. Zira siyasi partilerin varlık gösterdikleri ulusal
alan, hareket ettikleri demokratik alan, gündem oluşturdukları kamusal alan ve
hepsinden önemlisi siyasal taban küresel etkilerle yüz yüze kalmaktadır. Bu
çalışmada küreselleşme sürecinin siyasi parti-lider ilişkisine olan etkileri
incelenmektedir. Bu çerçevede ilk olarak küreselleşme öncesinde ve modernitenin
egemenliğindeki dönemde siyasi parti-lider ilişkisi incelenmiştir. Ardından
küreselleşmenin postmodernizm vasıtasıyla moderniteyi sorgulayarak yarattığı
dönüşüm ve bu dönüşüm içerisinde siyasi parti-lider ilişkisinin değişen
boyutları ele alınmıştır. Çalışma, siyasal algıların dönüşümü ile birlikte,
siyasi-parti lider ilişkisinde liderlerin giderek daha fazla güç merkezi haline
geldikleri üzerinde durmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Siyasi partiler ve liderlik küreselleşme siyasi partilerde dönüşüm
Kaynakça
- AÇIKEL Fethi, (2009), TBMM Milletvekili Veritabanı Oluşturulması ve Siyasal Seçkin/ Milletvekilleri Profili Çalışması, Ankara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi Kesin Raporu, Ankara.
- ATAAY Faruk, Ceren Kalfa, (2008), “Modern Prens’ten ‘Post-Modern Prens’e: Gramsci’nin Siyasal Parti Kuramı Üzerine”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 15, s. 26-49
- BAUMAN Zygmunt, (2006), Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları, (çev. Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- BERGER Suzanne, (2000), “Globalization and Politics”, Annual Review Politics Science, 3:43, 43-62.
- BERİŞ Hamit Emrah, (2006a), “Moderniteden Postmoderniteye”, Siyaset, ed. Mümtaz’er Türköne, (2006), Ankara: Lotus Yayınları.
- BERİŞ Hamit Emrah, (2006b), Küreselleşme Çağında Egemenlik, Ankara: Lotus Yayınları.
- BERKTAY Fatmagül, (2000), “Küreselleştikçe Parçalanan Bir Dünyanın İzdüşümü: Postmodernizm, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, N.21-22.
- BEYME Klaus Von, (1996), “Party Leadership and Change in Party Systems: Towards a Postmodern Party State?”, Government and Opposition, 31: 2, pp.135-169.
- CERNY Philip G, (1997), “Paradoxes of the Competition State: The Dynamics of Political Globalization”, Government and Opposition, 32:2, pp.251-274.
- DURSUN Çiler, (1998), “Dil, Söylem ve Siyaset”, Teori ve Politika Dergisi, S.12.
- DUVERGER Maurice, (1993), Siyasi Partiler, (çev. Ergun Özbudun), Ankara: Bilgi Yayınevi.
- EDINGER Lewis C. (1975), “The Comparative Analysis of Political Leadership”, Comparative Politics, 7:2, pp.253-269.
- ERDOĞAN Mustafa, (2012), “Müzakereci Demokrasi ve Sınırları”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Y.11 S. 22, s. 25-43.
- ERKIZAN Hatice NUR, (2002), “Küreselleşmenin Tarihsel ve Düşünsel Temelleri Üzerine”, Doğu-Batı Dergisi, 5:18, 61-75.
- GARZİA Diego, (2011), “The Personalization of Politics in Western Democracies: Causes and Consequences on Leader-Follower Relationships”, The Leadership Quarterly, 22:4, pp.697-709.
- GIDDENS Anthony, (2009), “Modernitenin Küreselleşmesi”, (çev. Kudret Bülbül), Küreselleşme: Temel Metinler, (2009), ed. Kudret Bülbül, Ankara: Orion Kitabevi.
- GÖKTÜRK Eren Deniz, (2006), Dünden Yarına Yurttaşlık, 21. Yüzyılda Yurttaşlık, Ulusal Devlet ve Küreselleşme, İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı.
- GRAMSCI Antonio, (1984), Modern Prens, (çev. Pars Esin), Ankara: Birey ve Toplum Yayıncılık.
- GÜLALP Haldun, (2009), “Kimlikler, Toplum ve İktidar”, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, N.40.
- HANİOĞLU M. Şükrü, (2013), “Liderlik Demokrasisi”, Sabah Gazetesi, 28.07.2013.
- HELD David, Anthony McGrew, (2008), “Büyük Küreselleşme Tartışması” (çev. Ali Serkan Mercan, Eray Sarıot), Küresel Dönüşümler, (2008), yay.haz. David Held, Anthony McGrew, Ankara: Phoenix Kitabevi.
- HELD David, Anthony McGrew, David Goldblatt, Jonathan Perraton, (2009), “Küresel Dönüşümler, Siyaset, Ekonomi, Kültür” (çev. İsmail Aktar), Küreselleşme: Temel Metinler, (2009), ed. Kudret Bülbül, Ankara: Orion Kitabevi.
- HEYWOOD, Andrew, (2007), Siyaset, Ankara: Adres Yayınları.,
- JENNSEN Anders, Toril Alberg, (2006), “Party Leader Effects in Norway: A Multi-methods Approach”, Electoral Studies, 25:2, pp. 248-269.
- KAPANİ Münci, (2006), Politika Bilimine Giriş, Ankara: Bilgi Yayınevi.
- KELLERMAN Barbara (ed), (1986), “Introduction”, Political Leadership, USA: Pittsburg University Press.
- KEYMAN Fuat, (1999), Türkiye’de Radikal Demokrasi, İstanbul: Bağlam Yayınları.
- LYOTARD Jean-François, (1994), Postmodern Durum, çev: Ahmet Çiğdem, Ankara: Vadi Yayınları.
- Mc ALLISTER Ian, (2007). “The Personalization of Politics”, http://politicsir.cass.anu.edu.au /staff/mcallister/pubs/personal.pdf, [27.08.2013].
- MEYER Thomas, Lew Hincman, (2002), Medya Demokrasisi, çev. Ahmet Fethi, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
- ÖRS Birsen, (2009), “Postmodern Dünyada İdeolojinin Dönüşümü”, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, N.40.
- ÖZBUDUN Ergun, (1964), “M. Duverger'in «Siyasal Partiler»i ve Siyasal Partilerin İncelenmesinde Bazı Metodolojik Problemler”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 21:1, ss. 23-51.
- ÖZTEKİN Ali, (2003), Siyaset Bilimine Giriş, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- SAYARI Sabri (2008), “Giriş”, Türkiye’de Liderler ve Demokrasi, ed. Metin Heper, Sabri Sayarı, (çev. Zuhal Bilgin), İstanbul: Kitap Yayınevi.
- SELIGMAN Lester G, (1950), “The Study of Political Leadership”, The American Political Science Review, 44: 4, pp. 904-915.
- TEZİÇ Erdoğan, (1998), Anayasa Hukuku, İstanbul: Beta Yayıncılık.
- TUCKER Aviezer, (2008), “Pre-Emptive Democracy: Oligarchic Tendencies in Deliberative Democracy”, Political Studies, V. 56, P. 127–147
- TURAN İlter, (2011), “Türk Siyasi Partilerinde Lider Oligarşisi: Evrimi, Kurumsallaşması ve Sonuçları”, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, No: 45, ss.1-21.
- TÜİK, (2012), Milletvekili Genel Seçimleri 1923-2011, Ankara.
Öz
Globalization
in political respect is described with dissociation of national state and
sovereignty in particular and increase in effectiveness of supra-national forms
affecting this process directly. In addition to this, power loss of ideologies
and giving their places to micro identities and identity policies are also
shown as effect of globalization on political field. It is inevitable that
political parties founded by people gathering in circle of a certain ideology
or program for the purpose of power grab by using legal methods, do not undergo
a semantic change during globalization process. National field where political
parties make their presence felt, democratic field where they act, public field
where they create agenda and the most importantly political base have come face
to face with global effects. In this study, it is examined the effects of
globalization process on political party-the leader relation. In this respect,
it is examined firstly the conception related to political party-the leader
relation of modernity which dominated in pre-globalization process. Then, it is
mentioned about transformation that globalization created by investigating
modernity via postmodernism, and changing dimensions of political party-the
leader relation within this transformation.
This study lays emphasize on that leaders have become a power center
more and more in political party-the leader relation with the transformation of
political conceptions.
Anahtar Kelimeler
political parties and leadership globalization transformation in political parties
Kaynakça
- AÇIKEL Fethi, (2009), TBMM Milletvekili Veritabanı Oluşturulması ve Siyasal Seçkin/ Milletvekilleri Profili Çalışması, Ankara Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projesi Kesin Raporu, Ankara.
- ATAAY Faruk, Ceren Kalfa, (2008), “Modern Prens’ten ‘Post-Modern Prens’e: Gramsci’nin Siyasal Parti Kuramı Üzerine”, Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 15, s. 26-49
- BAUMAN Zygmunt, (2006), Küreselleşme: Toplumsal Sonuçları, (çev. Abdullah Yılmaz), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- BERGER Suzanne, (2000), “Globalization and Politics”, Annual Review Politics Science, 3:43, 43-62.
- BERİŞ Hamit Emrah, (2006a), “Moderniteden Postmoderniteye”, Siyaset, ed. Mümtaz’er Türköne, (2006), Ankara: Lotus Yayınları.
- BERİŞ Hamit Emrah, (2006b), Küreselleşme Çağında Egemenlik, Ankara: Lotus Yayınları.
- BERKTAY Fatmagül, (2000), “Küreselleştikçe Parçalanan Bir Dünyanın İzdüşümü: Postmodernizm, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, N.21-22.
- BEYME Klaus Von, (1996), “Party Leadership and Change in Party Systems: Towards a Postmodern Party State?”, Government and Opposition, 31: 2, pp.135-169.
- CERNY Philip G, (1997), “Paradoxes of the Competition State: The Dynamics of Political Globalization”, Government and Opposition, 32:2, pp.251-274.
- DURSUN Çiler, (1998), “Dil, Söylem ve Siyaset”, Teori ve Politika Dergisi, S.12.
- DUVERGER Maurice, (1993), Siyasi Partiler, (çev. Ergun Özbudun), Ankara: Bilgi Yayınevi.
- EDINGER Lewis C. (1975), “The Comparative Analysis of Political Leadership”, Comparative Politics, 7:2, pp.253-269.
- ERDOĞAN Mustafa, (2012), “Müzakereci Demokrasi ve Sınırları”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Y.11 S. 22, s. 25-43.
- ERKIZAN Hatice NUR, (2002), “Küreselleşmenin Tarihsel ve Düşünsel Temelleri Üzerine”, Doğu-Batı Dergisi, 5:18, 61-75.
- GARZİA Diego, (2011), “The Personalization of Politics in Western Democracies: Causes and Consequences on Leader-Follower Relationships”, The Leadership Quarterly, 22:4, pp.697-709.
- GIDDENS Anthony, (2009), “Modernitenin Küreselleşmesi”, (çev. Kudret Bülbül), Küreselleşme: Temel Metinler, (2009), ed. Kudret Bülbül, Ankara: Orion Kitabevi.
- GÖKTÜRK Eren Deniz, (2006), Dünden Yarına Yurttaşlık, 21. Yüzyılda Yurttaşlık, Ulusal Devlet ve Küreselleşme, İstanbul: Sosyal Araştırmalar Vakfı.
- GRAMSCI Antonio, (1984), Modern Prens, (çev. Pars Esin), Ankara: Birey ve Toplum Yayıncılık.
- GÜLALP Haldun, (2009), “Kimlikler, Toplum ve İktidar”, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, N.40.
- HANİOĞLU M. Şükrü, (2013), “Liderlik Demokrasisi”, Sabah Gazetesi, 28.07.2013.
- HELD David, Anthony McGrew, (2008), “Büyük Küreselleşme Tartışması” (çev. Ali Serkan Mercan, Eray Sarıot), Küresel Dönüşümler, (2008), yay.haz. David Held, Anthony McGrew, Ankara: Phoenix Kitabevi.
- HELD David, Anthony McGrew, David Goldblatt, Jonathan Perraton, (2009), “Küresel Dönüşümler, Siyaset, Ekonomi, Kültür” (çev. İsmail Aktar), Küreselleşme: Temel Metinler, (2009), ed. Kudret Bülbül, Ankara: Orion Kitabevi.
- HEYWOOD, Andrew, (2007), Siyaset, Ankara: Adres Yayınları.,
- JENNSEN Anders, Toril Alberg, (2006), “Party Leader Effects in Norway: A Multi-methods Approach”, Electoral Studies, 25:2, pp. 248-269.
- KAPANİ Münci, (2006), Politika Bilimine Giriş, Ankara: Bilgi Yayınevi.
- KELLERMAN Barbara (ed), (1986), “Introduction”, Political Leadership, USA: Pittsburg University Press.
- KEYMAN Fuat, (1999), Türkiye’de Radikal Demokrasi, İstanbul: Bağlam Yayınları.
- LYOTARD Jean-François, (1994), Postmodern Durum, çev: Ahmet Çiğdem, Ankara: Vadi Yayınları.
- Mc ALLISTER Ian, (2007). “The Personalization of Politics”, http://politicsir.cass.anu.edu.au /staff/mcallister/pubs/personal.pdf, [27.08.2013].
- MEYER Thomas, Lew Hincman, (2002), Medya Demokrasisi, çev. Ahmet Fethi, İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
- ÖRS Birsen, (2009), “Postmodern Dünyada İdeolojinin Dönüşümü”, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, N.40.
- ÖZBUDUN Ergun, (1964), “M. Duverger'in «Siyasal Partiler»i ve Siyasal Partilerin İncelenmesinde Bazı Metodolojik Problemler”, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 21:1, ss. 23-51.
- ÖZTEKİN Ali, (2003), Siyaset Bilimine Giriş, Ankara: Siyasal Kitabevi.
- SAYARI Sabri (2008), “Giriş”, Türkiye’de Liderler ve Demokrasi, ed. Metin Heper, Sabri Sayarı, (çev. Zuhal Bilgin), İstanbul: Kitap Yayınevi.
- SELIGMAN Lester G, (1950), “The Study of Political Leadership”, The American Political Science Review, 44: 4, pp. 904-915.
- TEZİÇ Erdoğan, (1998), Anayasa Hukuku, İstanbul: Beta Yayıncılık.
- TUCKER Aviezer, (2008), “Pre-Emptive Democracy: Oligarchic Tendencies in Deliberative Democracy”, Political Studies, V. 56, P. 127–147
- TURAN İlter, (2011), “Türk Siyasi Partilerinde Lider Oligarşisi: Evrimi, Kurumsallaşması ve Sonuçları”, İstanbul Üniversitesi SBF Dergisi, No: 45, ss.1-21.
- TÜİK, (2012), Milletvekili Genel Seçimleri 1923-2011, Ankara.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | İktisadi ve İdari Bilimler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 23 Ekim 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 28 Sayı: 1 |
