Araştırma Makalesi
An Analysis of Primary First Grade Students’ Readiness in Natural Numbers
Öz
The purpose of this study is to investigate the readiness levels of first
year students for natural numbers in terms of rhythmic counting, one-to-one
matching, meaningful counting, conservation of the number and
minority-multiplicity comparisons. Descriptive and causal comparative methods
were used in accordance with the problems and sub-problems discussed in the
study. The participants were89primary first grade students in the Haymana
district of Ankara. The readiness level test was used in natural numbers
consisting of 12 questions developed by the researchers as data collection
tool. According to the findings
obtained in the study, the students reached to 75% of the level of learning
which was accepted as the limit in all of the five skills required for the
readiness, and it was found that the readiness of the students was adequate. A
significant difference was observed between the age groups of the students in
favor of the 74-80 months old students. There was no significant difference in
the educational status of the parents between the readiness levels of children.
Anahtar Kelimeler
Math education primary school first grade natural numbers readiness
Kaynakça
- Aktaş-Arnas, Y. (2002). Okulöncesi dönemi çocuklarında sayı kavramının kazanılması. Çoluk Çocuk Dergisi, 14, 14–16. Aktaş-Arnas, Y. (2013). Okul öncesi dönemde matematik eğitimi. Ankara: Vize Basın Yayın. Altıparmak, K. ve Öziş, T. (2005). Matematiksel ispat ve matematiksel muhakemenin gelişimi üzerine bir inceleme. Ege Eğitim Dergisi. 6 (1), 25-37. Altınköprü, T. (2001). Çocuğun başarısı nasıl sağlanır? İstanbul: Hayat. Altun, M. (2011). Eğitim fakülteleri ve ilköğretim öğretmenleri için matematik öğretimi. Alfa. Altun, M. (2013). Ortaokullarda (5, 6, 7 ve 8. sınıflarda) matematik öğretimi (9. Baskı). İstanbul: Alfa Aktüel. Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. İstanbul: Bilge. Baykul, Y. (2016). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: Pegem Akademi. Baykul, Y. (2005). İlköğretim matematik öğretimi (1-5 Sınıflar) (8. Baskı). Ankara: Pegem. Bell, A.W. (1983), Diagnostic teaching: the design of teaching using research on understanding, International Reviews on Mathematical Education,15(2), 83-89. Butterworth, B. (2005). The development of arithmetical abilities. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 46(1), 3-18. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. Pegem A Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş., Kılıç- Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 21. Baskı). Ankara. Pegem Akademi. Çepoğlu, H.N. 1994. Sayı Kavramları Testi’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Chang, L. C., & Ruzicka, J. (1985). Second international mathematics study: United States Technical Report I: Item Level Achievement Data, Eightand Twelfth Grades. Stipes Publishing Company. Charlesworth, R. & Lind K. K. (2007). Math & science for young children (5th ed.). Clifton Park, NY: Thomson Delmar Learning. Crosswhite, F. J., & International Association for the evaluation of educational achievement. (1986). Second international mathematics study detailed report for the United States: December 1986. Stipes. Dağlı, A. (2007). Okul öncesi eğitimi alan ve almayan ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin Türkçe ve matematik derslerindeki akademik başarılarının karşılaştırılması. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Efe, E., Bek ve Y., Şahin, M. (2000). SPSS’te çözümleri ile istatistik yöntemleri. Kahramanmaraş: K.S.Ü. Yayınları. Erkan, S., ve Kırca, A. (2010). Okul öncesi eğitimin ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin okula hazırbulunuşluklarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 94-106. Eskicumalı, A., ve Eroğlu, E. (2001). Ailenin sosyo-ekonomik ve eğitim düzeyleri ile çocukların problem çözme yetenekleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 165-189. Falkener K.P., Levi, L., Carpenter T.P. (2000), Childrens’ understanding of equality: A Foundation for algebra, NCTM. Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. (8th edt.). New York : MvGraw-Hill. Gay, L., Mills. G., & Airasian, P. (2012). Educational research: Competencies for analysis and application. New York: PrenticeHall. Gelman, R., & Gallistel, C. R. (1986). The child’s understanding of number. Harvard University Press. Gersten, R., & Chard, D. (1999). Number sense: Rethinking arithmetic instruction for students with mathematical disabilities. The Journal of Special Education, 33, 18–28. Gravetter, F., & Wallnau, L. B. (2013). Statistics for the behavioral sciences (9th Edition). Belmont: Thomson Higher Education. Goodlad, J. I., & Anderson, R. H. (1987). The non-graded elementary school. New York: Teachers College, Columbia University Press. Güven, Y. (1997). Erken Matematik Yeteneği Testi-2’nin geçerlik, güvenirlik, norm çalışması ve sosyo-kültürel faktörlerin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Hiebert, J. & Lefevre, P. (1986). Conceptual and procedural knowledge: The case of mathematics. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Inc. Kar, T., Çiltaş A. ve Işık, A. (2011). Cebirdeki kavramlara yönelik öğrenme güçlükleri üzerine bir çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 939-952. Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi, (15. Basım). Ankara: Nobel. Koçyiğit, S. (2009). İlköğretim birinci sınıf öğretmenlerinin ve ebeveynlerin görüşleri ışığında okula hazırbulunuşluk olgusu ve okul öncesi eğitime ilişkin sonuçları, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Kuchemann, D. (1980). Children's difficulties with single reflections and rotations. Mathematics in School, 9(2), 12-13. Lindquist, M. M. (1989). Results from the fourth mathematics assessment of the national assessment of educational progress. National Council of Teachers of Mathematics, 1906 Association Drive, Reston, VA 22091. Lytle, A. P. (1992), Use of a neutralization model to develop understanding of integers and of the operations of integer addition and subtraction, Master's thesis, Concordia University, Departmant of Mathematics And Statistics, Montreal. MEB. (2015). İlkokul matematik dersi (1- 4 sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları. NCTM, (2000), Principles and standarts for school mathematics, Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics. Olkun, S., Çelik, E., ve Sönmez, M. T. (2017). İlköğretim birinci sınıf Türk öğrencilerinde sayma ilkelerinin gelişimi. Başkent University Journal of Education, 1(2), 115-125. Olkun, S., ve Uçar, Z. T. (2014). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi (6.Baskı). Ankara: Eğiten Kitap. Olkun, S., ve Toluk-Uçar, Z. (2006). İlköğretimde matematik öğretimine çağdaş yaklaşımlar: yeni ilköğretim programları ve öğretmen yeterlilikleri ışığında. Ekinoks Eğitim Danışmanlık. Özçelik, D. A. (2010). Okullarda ölçme ve değerlendirme: Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem. Senemoğlu, N. (2005). Gelişim, öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitapevi. Sophian, C. (1995). Representation and reasoning in early numerical development: Counting conservation and comparisons between sets. Child Development, 66(2), 559-577. Şahin, A.E. ve Güzel, C.I. (2018). Investigation of school readiness and academic development of elementary students firstly enrolled at school with '4+4+4 education regulation' in Turkey. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 13(2), 104-127. doi: 10.29329/epasr.2018.143.6 Tabanchnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson. Tertemiz, N. I. (2017). Öğrenme Güçlüğü Destek Seti Matematik öğretiminde stratejiler-4. (Ed. E.Rüya Özmen). Ankara: Eğiten Kitap. Tokgöz, B. (2006). Okul öncesi öğretmenlerinin erken matematik eğitimi ile ilgili tutumları ve yeterliklerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edilmiştir. (Tez no: 215281). Turgut, M.F. ve Baykul, Y. (2014). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem. Umay, A. (2003). Okul öncesi öğretmen adaylarının matematik öğretmeye ne kadar hazır olduklarına ilişkin bazı ipuçları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 194-203. 128. Unutkan, Ö. P. (2007). Okul öncesi dönem çocuklarının matematik becerileri açısından ilköğretime hazır bulunuşluğunun incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 243-254. Ural, A., ve Çınar, F. N. (2014). Anne ve babanın eğitim düzeyinin öğrencinin matematik başarısına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(4), 42-57. Uyanık, Ö., ve Kandır, A. (2010). Okul öncesi dönemde erken akademik beceriler. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(2), 118-134. Wynn, K. (1992). Children’s acquisition of the number words and the counting system. Cognitive Psychology, 24(2), 220–251. Yavuzer, H. (2003). Çocuk eğitimi el kitabı. İstanbul: Remzi Kitabevi. Yıkmış, A. (2005). Etkileşime dayalı matematik öğretimi. Ankara: Kök Yayıncılık. Zhou, X. (2002). Preschool children's use of counting to compare two sets in cardinal situations. Early Child Development and Care, 172(2), 99-111.
İlkokul Birinci Sınıf Öğrencilerinin Doğal Sayılara Hazırbulunuşluk Düzeylerinin İncelenmesi
Öz
Bu çalışmanın amacı birinci
sınıf öğrencilerinin doğal sayılara hazırbulunuşluk düzeylerini ritmik sayma,
birebir eşleme, anlamlı sayma, sayının korunumu, azlık-çokluk karşılaştırmaları
becerileri açısından incelemektir. Araştırma kapsamında ele alınan problem ve
alt problemlere uygun olarak betimsel ve nedensel karşılaştırma yöntemleri
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ilinin Haymana ilçesinde
birinci sınıfa devam eden 89 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak
araştırmacılar tarafından geliştirilen 12 sorudan oluşan doğal sayılarda
hazırbulunuşluk düzeyi testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara
göre öğrenciler saymaya hazırlık için gerekli beş beceri türünün tümünde sınır
kabul edilen öğrenme düzeyi olan %75’e ulaşmış olup, öğrencilerin
hazırbulunuşluklarının yeterli düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Okul öncesi
eğitim alan ve almayan öğrencilerin hazırbulunuşluğu arasında anlamlı bir fark
bulunmamıştır. Öğrencilerin yaş grupları arasında ise 74-80 aylık öğrencilerin
lehine anlamlı fark görülmüştür. Ebeveynlerin eğitim durumu açısından
çocukların hazırbulunuşluk düzeyleri arasında anlamlı bir fark görülmemiştir.
Anahtar Kelimeler
Matematik öğretimi ilkokul birinci sınıf doğal sayılar hazırbulunuşluk
Kaynakça
- Aktaş-Arnas, Y. (2002). Okulöncesi dönemi çocuklarında sayı kavramının kazanılması. Çoluk Çocuk Dergisi, 14, 14–16. Aktaş-Arnas, Y. (2013). Okul öncesi dönemde matematik eğitimi. Ankara: Vize Basın Yayın. Altıparmak, K. ve Öziş, T. (2005). Matematiksel ispat ve matematiksel muhakemenin gelişimi üzerine bir inceleme. Ege Eğitim Dergisi. 6 (1), 25-37. Altınköprü, T. (2001). Çocuğun başarısı nasıl sağlanır? İstanbul: Hayat. Altun, M. (2011). Eğitim fakülteleri ve ilköğretim öğretmenleri için matematik öğretimi. Alfa. Altun, M. (2013). Ortaokullarda (5, 6, 7 ve 8. sınıflarda) matematik öğretimi (9. Baskı). İstanbul: Alfa Aktüel. Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. İstanbul: Bilge. Baykul, Y. (2016). İlköğretimde matematik öğretimi. Ankara: Pegem Akademi. Baykul, Y. (2005). İlköğretim matematik öğretimi (1-5 Sınıflar) (8. Baskı). Ankara: Pegem. Bell, A.W. (1983), Diagnostic teaching: the design of teaching using research on understanding, International Reviews on Mathematical Education,15(2), 83-89. Butterworth, B. (2005). The development of arithmetical abilities. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 46(1), 3-18. Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. Pegem A Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş., Kılıç- Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 21. Baskı). Ankara. Pegem Akademi. Çepoğlu, H.N. 1994. Sayı Kavramları Testi’nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Chang, L. C., & Ruzicka, J. (1985). Second international mathematics study: United States Technical Report I: Item Level Achievement Data, Eightand Twelfth Grades. Stipes Publishing Company. Charlesworth, R. & Lind K. K. (2007). Math & science for young children (5th ed.). Clifton Park, NY: Thomson Delmar Learning. Crosswhite, F. J., & International Association for the evaluation of educational achievement. (1986). Second international mathematics study detailed report for the United States: December 1986. Stipes. Dağlı, A. (2007). Okul öncesi eğitimi alan ve almayan ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin Türkçe ve matematik derslerindeki akademik başarılarının karşılaştırılması. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Efe, E., Bek ve Y., Şahin, M. (2000). SPSS’te çözümleri ile istatistik yöntemleri. Kahramanmaraş: K.S.Ü. Yayınları. Erkan, S., ve Kırca, A. (2010). Okul öncesi eğitimin ilköğretim birinci sınıf öğrencilerinin okula hazırbulunuşluklarına etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(38), 94-106. Eskicumalı, A., ve Eroğlu, E. (2001). Ailenin sosyo-ekonomik ve eğitim düzeyleri ile çocukların problem çözme yetenekleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 165-189. Falkener K.P., Levi, L., Carpenter T.P. (2000), Childrens’ understanding of equality: A Foundation for algebra, NCTM. Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education. (8th edt.). New York : MvGraw-Hill. Gay, L., Mills. G., & Airasian, P. (2012). Educational research: Competencies for analysis and application. New York: PrenticeHall. Gelman, R., & Gallistel, C. R. (1986). The child’s understanding of number. Harvard University Press. Gersten, R., & Chard, D. (1999). Number sense: Rethinking arithmetic instruction for students with mathematical disabilities. The Journal of Special Education, 33, 18–28. Gravetter, F., & Wallnau, L. B. (2013). Statistics for the behavioral sciences (9th Edition). Belmont: Thomson Higher Education. Goodlad, J. I., & Anderson, R. H. (1987). The non-graded elementary school. New York: Teachers College, Columbia University Press. Güven, Y. (1997). Erken Matematik Yeteneği Testi-2’nin geçerlik, güvenirlik, norm çalışması ve sosyo-kültürel faktörlerin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Hiebert, J. & Lefevre, P. (1986). Conceptual and procedural knowledge: The case of mathematics. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates Inc. Kar, T., Çiltaş A. ve Işık, A. (2011). Cebirdeki kavramlara yönelik öğrenme güçlükleri üzerine bir çalışma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(3), 939-952. Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi, (15. Basım). Ankara: Nobel. Koçyiğit, S. (2009). İlköğretim birinci sınıf öğretmenlerinin ve ebeveynlerin görüşleri ışığında okula hazırbulunuşluk olgusu ve okul öncesi eğitime ilişkin sonuçları, Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü. Kuchemann, D. (1980). Children's difficulties with single reflections and rotations. Mathematics in School, 9(2), 12-13. Lindquist, M. M. (1989). Results from the fourth mathematics assessment of the national assessment of educational progress. National Council of Teachers of Mathematics, 1906 Association Drive, Reston, VA 22091. Lytle, A. P. (1992), Use of a neutralization model to develop understanding of integers and of the operations of integer addition and subtraction, Master's thesis, Concordia University, Departmant of Mathematics And Statistics, Montreal. MEB. (2015). İlkokul matematik dersi (1- 4 sınıflar) öğretim programı. Ankara: Devlet Kitapları. NCTM, (2000), Principles and standarts for school mathematics, Reston, VA: National Council of Teachers of Mathematics. Olkun, S., Çelik, E., ve Sönmez, M. T. (2017). İlköğretim birinci sınıf Türk öğrencilerinde sayma ilkelerinin gelişimi. Başkent University Journal of Education, 1(2), 115-125. Olkun, S., ve Uçar, Z. T. (2014). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi (6.Baskı). Ankara: Eğiten Kitap. Olkun, S., ve Toluk-Uçar, Z. (2006). İlköğretimde matematik öğretimine çağdaş yaklaşımlar: yeni ilköğretim programları ve öğretmen yeterlilikleri ışığında. Ekinoks Eğitim Danışmanlık. Özçelik, D. A. (2010). Okullarda ölçme ve değerlendirme: Öğretmen el kitabı. Ankara: Pegem. Senemoğlu, N. (2005). Gelişim, öğrenme ve öğretim: kuramdan uygulamaya. Ankara: Gazi Kitapevi. Sophian, C. (1995). Representation and reasoning in early numerical development: Counting conservation and comparisons between sets. Child Development, 66(2), 559-577. Şahin, A.E. ve Güzel, C.I. (2018). Investigation of school readiness and academic development of elementary students firstly enrolled at school with '4+4+4 education regulation' in Turkey. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 13(2), 104-127. doi: 10.29329/epasr.2018.143.6 Tabanchnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics. Boston: Pearson. Tertemiz, N. I. (2017). Öğrenme Güçlüğü Destek Seti Matematik öğretiminde stratejiler-4. (Ed. E.Rüya Özmen). Ankara: Eğiten Kitap. Tokgöz, B. (2006). Okul öncesi öğretmenlerinin erken matematik eğitimi ile ilgili tutumları ve yeterliklerinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından elde edilmiştir. (Tez no: 215281). Turgut, M.F. ve Baykul, Y. (2014). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Ankara: Pegem. Umay, A. (2003). Okul öncesi öğretmen adaylarının matematik öğretmeye ne kadar hazır olduklarına ilişkin bazı ipuçları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25, 194-203. 128. Unutkan, Ö. P. (2007). Okul öncesi dönem çocuklarının matematik becerileri açısından ilköğretime hazır bulunuşluğunun incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(32), 243-254. Ural, A., ve Çınar, F. N. (2014). Anne ve babanın eğitim düzeyinin öğrencinin matematik başarısına etkisi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(4), 42-57. Uyanık, Ö., ve Kandır, A. (2010). Okul öncesi dönemde erken akademik beceriler. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 3(2), 118-134. Wynn, K. (1992). Children’s acquisition of the number words and the counting system. Cognitive Psychology, 24(2), 220–251. Yavuzer, H. (2003). Çocuk eğitimi el kitabı. İstanbul: Remzi Kitabevi. Yıkmış, A. (2005). Etkileşime dayalı matematik öğretimi. Ankara: Kök Yayıncılık. Zhou, X. (2002). Preschool children's use of counting to compare two sets in cardinal situations. Early Child Development and Care, 172(2), 99-111.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.