Samenvatting
Een van de mooiste passages in Draaisma's boek is gewijd aan hoe de Engelse arts Parkinson een oudere man op een vreemde manier over straat ziet lopen. Parkinson herkent het prototype van het later naar hem genoemde syndroom. Hij voert de observatie als een ultrakorte gevalsbeschrijving op in zijn Essay on the Shaking Palsy. Schrijven deed Parkinson niet alleen over zijn syndroom, maar ook over jicht, het tot leven wekken van schijndoden en een reeks van andere onderwerpen. Het zal goeddeels 's avonds en 's nachts zijn gebeurd, want overdag hield Parkinson praktijk in de dichtstbevolkte wijk van Londen.
This is a preview of subscription content, log in via an institution to check access.
Author information
Authors and Affiliations
Corresponding author
Additional information
Prof. dr. H.L.G.J. Merckelbach, psycholoog, Faculteit der Psychologie van de Universiteit Maastricht, Postbus 616, 6200 MD, Maastricht
Rights and permissions
About this article
Cite this article
Merckelbach, H. Grote namen. NEPR 11, 84–85 (2007). https://doi.org/10.1007/BF03079131
Issue Date:
DOI: https://doi.org/10.1007/BF03079131